Alle inzendingen over buiten

zijn oevers treedt land in neemt en onbemand grond veroverd ik weet het ik ben de leegte de stilte ik ben de tederheid ik sta buiten mijn eigen huis zogenaamd verwilderd door angst door de angst alleen…

Moet je zien hoe hij een draad trekt om de mensen heen om de dingen en wat fictieve waarden recht zijn speeltuin in hoe er buiten de lijnen slechts halve waarheid bestaat en het wachten op zijn grillen om een steen te werpen om te zien of er een rimpeling ontstaat met kleverige handen weer gaat wikkelen want het is nooit af het…

zullen we delen en roemen het beeld uit één stuk zelfs de dame achter de ruiten lucht haar hart binnenste buiten jij kijkt helder en blij, ik lach en koester deze slag van de dag…

Met zoveel dat jij niet van mij weet Er zijn zoveel herinneringen in jou, in mij…… Zondagochtend, het regent en buiten is het stil…

Stiekem halen zij hun buiten binnen. Velen zijn nu in hun buiten binnen.…

Sliep uit purpervuistje lindetak sliep nog uit slaapt nog Buiten heerst waar ware grootte heerst, buiten waar het is-teken werkt maar heel diep in zijn huis zit Brom. Helemaal diep achter glas wacht Brom de lange dagen van de fotografie af. Brom driepoot niet tweepoot Bron. 'Bron is een mooiere naam'. 'Ik ben heel tevreden met Brom.…

Buiten dralen zoete roken — Geur, die van de zomer is — En de ogen half geloken, Droom ik, voor het raam gedoken, 't Uur, dat voor de dromer is.…

een ruimte met gaten welkom met drempel en slot ruiten mijn breekbare kijk op de wereld naar buiten vertrouwen verankerd in muren vrijheden binnen buiten de buren rekwisieten genoeg voor toneel zonlicht verpakt in kleuren van wolken gordijnen van regen en mist buien met wind weerlicht en donder in het spel van de maan gaat de zon nooit…

ik ontmoette zacht je lach, de deur was al ontsloten ik kon zo naar boven wetend dat je me verwacht in je ogen zag ik voorjaar de sneeuw en vorst voorbij kou hielden we buiten in de zon achter de ruiten voelde de lente zo nabij we kusten keer op keer en juist die rust buitten we uit door luisteren zonder woorden hoorden stilte in…

Buiten is de zon gezakt. Zo bijzonder kwetsbaar en sterk. Hoe ik jou zo zag. Weg vlogen alle dromen. Het was je laatste dag.…

Buiten is de zon gezakt. Zo bijzonder kwetsbaar en sterk. Hoe ik jou zo zag. Weg vlogen alle dromen. Het was je laatste dag.…

Buiten draagt alleen de lucht jouw woorden Gewichtloze woorden Hier hoor ik lichter wat je zegt Tuinwoorden Als Orlando hang je mijn gedichten aan de bomen En vertel je mij Zomerwoorden - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - *uit: As you like it (Shakespeare)…

Maar de portier, die toen naar buiten kwam Zegt: Allah heeft genoeg van dat geram…

"Goed, mijn cliënt doodde zijn huisgezin, Dat zich eerst tien jaar door hem op liet sluiten, Maar zelf kwam hij als huismus ook niet buiten En niemand kwam de deur ooit bij hen in, Vandaar dat hij terecht er op vertrouwt Dat u die tijd als voorarrest beschouwt."…

Mijn gedachten bubbelen van binnen, en zijn van buiten doorzichtig. Ik zit gevangen in een fles, ik zit gevangen door liefde van jou. Jij hebt mij net geproefd, nu is het aan jouw of je houd van water met prik.…

Mensen buiten in hun wanten, sneeuw dwarrelt aan alle kanten. Koud is de winter wit en glad, Koud is de winter mooi maar nat.…

Ik zag daarnet hoe Bagdad’s dag begon, En buiten schijnt een mooie lentezon.…

De wereld stond buiten compleet met je vrouw verlangen en lust naakt en vrij voor even wij.…

Eindelijk buiten. Water is water. Riet is riet. Een eend lijkt op een eend. Maar nu begint mijn vader (62) weer. Hij noemt waterhoentjes strijkbouten en vindt dat de maan ondergaat als de zon. -------------------------- Uit: 'Een klok en profiel', 1965.…

Deze fase is het zagen van stukken uit steen Zweet valt op de wolk in wording Poeder sneeuwt wit op sandalen Buiten waaien zaden golvend door de straten Vragen over een vervolg drijven mee naar een smetteloos huis…

bescheidenheid, wat dat ook is, wordt vaak gemeten langs de meetlat van de ander ik heb dat nooit geweten totdat ik iemand zag die zei ik ben je tegenstander een wereld ging voor mij open en sloot mijn ogen stillekes, buiten zicht moest ik een traantje drogen…

overmoed wat dat ook is, wordt vaak gemeten langs de meetlat van de ander ik heb dat nooit geweten totdat ik iemand zag die zei ik ben je medestander een wereld ging voor mij open en sloot mijn ogen stillekes, buiten zicht moest ik een traantje drogen…

Handen klappen vrouwentongen in schel geluid het feest buiten in volle gang binnen ligt een meisjeskind bang vertrokken van pijn geschenken worden aangevoerd gedachten slaan op hol zal voor dit kind een nieuwe morgen zijn?…

Zo heet als zondag heeft het in april Sinds mensenheugenis niet mogen wezen Zo viel alom te horen en te lezen Het wordt nóg warmer als het even wil De thermometer lijkt weer niet te stuiten Het geeft je echt zo´n warm gevoel van buiten…

het is maandag van een week buiten wordt een millennium in de onderlijnen afgewerkt je slaapt van geen kwaad bewust ik waak en vraag me af waarom je zo lieflijk klinkt en lijkt alsof aan een dag geen einde komt en aan de nacht geen nieuw begin…

Als ik aan het luiden van de kerkklok hoorde dat het tijd was om op te staan dan keek ik altijd eerst naar buiten door mijn kleine zolderraam Als ik dan de ranke toren zag machtig hoog boven de daken dan wist ik dat het goed was en dat er niets veranderd was het was gewoon een nieuwe dag.…

De schoolvakantie is alweer voorbij Voor ieder kind haast de ultieme vrijheid Die met de aanvang van de school voorbij glijdt Want buiten school lijkt alles nog zo vrij Maar aan de universiteit van ´t leven Wordt nooit een dag vakantie weggegeven…

Buiten donker Sterrengeflonker Een verlichte Hemelsprei Zoveel lichtjes sturen gedichtjes Liefde die oneindig is Welke weg jij ook vindt lief Godenkind Jij hoort bij mij zo dichtbij Waar jij je ook bevindt…

mocht de dag de nacht het uur ooit komen hoe zal ik weten of je nog leeft ergens buiten mij laat bladeren ritselen wees een klank op de wind zweef om me heen als mist zink neer in mij en rijs in mijn gedichten…

altijd al wil ik weten wat er buiten gebaande paden is…