Alle inzendingen over bullet time

Jij wende rap aan mij Met rasse schreden wist jij mij te vinden Jouw hart vlug aan mij verpand Als de bliksem verdronk jij in mijn ogen Handen die pijlsnel de mijne wisten te vinden Je oren in no time mij horend Vlot knikten jouw knieën Hecht snel Snelhechter…

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

Als er in 't wereldje wordt afgerekend Dan zetten ze je streken duur betaald Dan word je in een drive-by neergehaald En je wapenfeiten sober opgetekend Afrekenen gaat zelden nog contant Maar de zware jongens doen het met de hand…

Open en eerlijk, naar ik dacht waardevol, uitgroeiend tot een zeldzaam juweel van kracht Nu, geschonden door invloeden buiten onze macht. Verkracht, als blijkt dat het gewogen woorden en vermolmde beelden waren, die we deelden. Twijfel knaagt rafels aan het mooiste geschenk : Vriendschap…

De time-out die je aan mij vroeg in de relatie die opbloeide begrijp ik best heel goed omdat de twijfel bij je groeide. Is dit nu echt wat ik graag wil? Is dit mijn nieuwe leven? Krijg ik nu wat ik verdien? Kan ik genoeg liefde blijven geven? De wond is duidelijk nog niet dicht en heeft tijd nodig om te helen.…

Komt tijd komt raad, soms komt de raad te laat. Tijd terug zetten dat is wat ik wil, of misschien een poosje stil. Nadenken eindeloos, niet even maar een hele poos. Door tijd leef ik te snel, voelen mis ik wel. Stilstaan bij alle dag, soms zonder een lach. Ook dat moet je voelen, ik snap nu wat ze bedoelen. Kop in het zand werkt…

Hij lijkt zo onberispelijk en clean Geen dronken escapades of geweld Het evangelisch boegbeeld is geveld Door plaatjes die nog niemand heeft gezien Als jij bij Arie's foto's weg wilt dromen Bedenk dat hem zijn ziel ook is ontnomen…

Het sterk verminderde geluksgevoel Wanneer het eerste kindje is geboren Schijnt standaard bij het ouderschap te horen Is dat het offer voor een hoger doel? Of plegen ouders niet goed door te denken Wanneer ze spreken van 'Het leven schenken'?…

[Haiku] schaduwen rusten op een bankje in het park naast zonnebloemen…

Een open wond nog verder openrijten, Je vraagt je af wat nou zo ’n man bezielt Om een gezin waar zoveel is vernield Nog achteraf van alles te verwijten. Ondanks excuses is nog niks gesust, Maar laat nou eens die Ribberinks met rust.…

Thuis komen van een tijdreis stuurloos rond varen in het niets. Zoals water door vingers heen vloeit ,zo glijdt tijd weg. In stilte zonder woorden maar met de klanken die mij beroeren.…

Naarmate je leven korter duurt vliegt de tijd!…

Die Tim is voor geen enkel gat te vangen en voelt zich never nimmer nooit het haasje. Onwrikbaren! Laat u toch inspireren, zeg ‘ja’ wanneer je twijfelt, laat het bange en gun jezelf als vlijtig eigen baasje de vrijheid om gewoon te excelleren…

voor Tim R. e.v.a.…

Tim Zwaan 1957-2008 Een berichtje in de krant Iemand is overleden Hoe mooi wordt er geschreven Zo precies Het raakt me Ik wil ook zo beschreven Later wil ik ook zijn geweest Zo ongeveer Kijk ik verder dan dit doel Dan is het ook voor mij voorbij Als ik er ben Ongeveer daar Ik neem er een voorbeeld aan Je zal zeker goed zijn…

al luisterend en genietend hoor je uit de radio liedjes van de jaren tachtig en daarvoor ik glimlachte ontspannend op het geluid van child in time maar daarna die prachtige melodie van het dorp oké, het is misschien heel cliché zijn twee echte topnummers meesterlijk meeslepend het ontroert me nog steeds wordt vermengd met vleugjes…

De hemel breekt open De hemel ontwaakt De hemel daalt neder De hemel aangeraakt De hemel is helder De hemel voor mij De hemel vol vreugde De hemel maakt blij Doch plots een groot…

Het menselijk zwerfvuil van onze maatschappij Afgeschud tussen spijlen van beton en staal Die het laatste greintje lieflijk tikken Van de reeds verdorde harten bijten Staal en papier in één kooi gemalen En in de benzine van pis en wanhygiëne Kan één grijze vonk van een gebaar de geest tot de explosie drijven En moeders kunnen enkel…

Hij was de krabpaal van hun schelden en soms zelfs de platte speelbal van hun tot vuist gekropte gal één die ze in nalachen nog wegkwelden onder het vriezen van hun blikken leken zijn ledematen als versteven en was de korte glimlach verdreven in een bad van wat angsten prikken zijn hart dat overtrokken is met een lijmlijn en als een glazen…

de lente ademt de winden drijfveer van haar vruchtbaarheid over mij en haar vogelen stembanden zingen blij in onze grijpende oren neer en de zon lacht een opening in zijn wenende en grommende gordijnen ook de paddestoelen verdwijnen in de humuslaag van hun begin de geldgeile mensenklauwen grijpen alles van zand tot kraaien nog…

Zijn zweet is omhoog gemengd met de modder en het stof en zijn griploze handen klommen achter de trekhaak van de ogen de grijze rotstanden grijnsden reeds vele krijgsgevangenen van de strijd met zijn huid bloot ook de winden lachten neerwaarts en met schmink van geld toverend gemaakte ogen lachten vanuit een glazen paleis met…

Mijn toren kucht langzaam brokkels uit en de ruiten worden als vaders ogen troebel ik verlang naar de zachte aanraking die het gif stilletjes opzuigt en uitspuwt uw lach en uw ogen gommen de barsten van onze tekening die nu nog een ets is maar weldra zal krioelen van de kleuren aan mijn voet steken bloemen het hoofd op onder uw vruchtbare…

angst vreet de appels uit de kruinen van mijn dag mijn nekharen overeind hijgend en wolken volgen zijn hand ze leggen zich vlokkend neder op de vensterbank van mijn ogen het onbekende staart me recht in het verbleekte gezicht zijn ogen zijn zo donker dat ik niets kan dan tasten en mijn gedachten vallen in een heelal van een…

op de grond ligt een gedicht een naakte scherf die de wind uit de spiegel van mijn leven nam mijn trouwe stoel houdt me krachtig vast en hoest het stof vanonder mijn onrustige kont vantussen de takken ijlt een lichtstraal door het glas en legt de titel bloot 'volmaakt gelukkig', hij glanst ik trek gehaast aan de pen poog…

mag ik aan uw zachte borsten slapen en spinnend neergelegen in uw armen naar het verre licht van sterren gapen zachtjes me aan het uwe verwarmen mag ik u voorzichtig uit het gras optillen en dat moment tot een puntje verkleinen om door regen en wind in mijn hart te stillen langzaam samen in ons geluk verdwijnen zonder gesproken woorden,…

Liefste nog levend gaatje zelfs als Het licht de kamer ontvlucht En lamp die het gooien Dat men mij in de mond wekt Blijft doorstaan Bloempje in mijn weide Dat zelfs als een dode zon De vruchtbaarheid ontrooft Die liefde blijft bloeien Luisterend, oor in een bloem Dat ik zelfs wat onder de tong Ligt te sterven of te glanzen Geheel…

Zijn ijskoude blik priemt de minachting door mij heen hoe kan ik zacht blijven als hij mijn woorden stukslaat met het scherp van die lach -scherven eten immers vlees- de schaduw plukt hij uit het zonnigste van mijn zomer en verstikt mijn brave neus er tergend langzaam in telkens lik ik wonden schoon aan het licht in dit leven en zweven…

onze handen versmolten en ogen strelend in elkander een zwevende stap door de rustige zomer jouw lippen zachtjes fluisterend in mijn huid en mijn dagdromen beleven mijn neus slapend in jouw zoete geur en mijn ogen open voor de schone hemel de weide vol bloemen die buigen onder onze spelende lichamen…

slaap zacht mijn liefste mijn hand zweeft boven je hoofdje liefde is een krachtige wind mijn lippen strelen je ogen toe slaap, als de roos die je bent krijg ik het hart of de stekels ach, het maakt me niet uit ik straal wat warmte in het licht van mijn hoop ze is van breekbare zon slaap maar, in mijn hart…

ik zie ons in mijn dromen de eenden dansen op een podium van helder water en de zon schenkt ons deze aardse hemel onze lichamen fluisteren de warmte tegen elkaar ik strijk een haartje uit je smeltende oogjes het belemmert mijn dwaal bomen ruisen wat muziek ze zijn zo gelukkig even dansen onze lippen ze lezen elkanders lief…