Alle inzendingen over confetti

vleiend op mijn schoot Of ik zijn zoete zwaarte wou bezingen Voor boeren, buitenlui en stedelingen Liefelijk hij, mij, hofdichter, ontbood Bedwelmend was de geur van de seringen De tuin inzwevend langs het glas in lood Al ‘t andere wist hij even te verdringen Zelfs de gedachte aan verderf en dood De hulproep van de vluchteling in nood Lila confetti…

vleiend op mijn schoot Of ik zijn zoete zwaarte wou bezingen Voor boeren, buitenlui en stedelingen Liefelijk hij, mij-hofdichter, ontbood Bedwelmend was de geur van de seringen De tuin in zwevend langs het glas in lood Al ‘t andere wist hij even te verdringen Zelfs de gedachte aan verderf en dood De hulproep van de vluchteling in nood Lila confetti…

We vieren elf in plaats van tien Tien is te gewoon; we hebben 't laten zien 't Narrengetal betekende elf dagen feest En niet voor niets als u verder leest 't Startschot, zo klonk 't, kwam uit kanonnen 'n Wervelende show met confetti en ballonnen In actie kwamen vuilnismannen en kinderen om feest Te vieren Verenigingen, bedrijven, B.N.…

hijsen ze de vlag, ze kunnen hem veel beter laten hangen, je kunt niet meer dan tien grandslams verlangen, er kwam geen einde aan de prijzenslag Toen zij vernam dat mannen tienmaal meer verdienden dan de dames, sloeg ze kwaad haar vuist op tafel, toonde ruggengraat en trok de boel gelijk voor vrouw en heer Ze strooide met de dollars als confetti…

. ---------------------------------------------------------------------------------------------- Uit: 'Zoals de wind wil waaien, strooi hier en daar confetti om mij heen’ in samenwerking met Studio ‘86/DurfdesignHerfst, 2001.…

op zo'n soort vondst zou ik mijn zinnen willen zetten "als velourszachte woorden die ontluiken van de knop tot een wonderschone bloesempracht die zachtjes dwarrelt als confetti" dan pas is het voor de dichter feest…

disneyland paris bestaat vijf jaar er valt confetti uit de wolken we zitten aan de lunch in het new york hotel sebastiaan en ik lopen naar het buffet ik til het deksel op van een enorme vleesschotel - pap - vraagt sebas - is dat kip?…

zetten gelang de stand helden meanderen door de straten, mineur wordt weggewerkt door de kleur in het brood van spelen,de nacht onbeslagen de keerzijde van de medaille kiest tot de serpentines zijn versleten, blijft het afwachten wie er werkelijk gewonnen heeft als de realiteit z’n geldigheid verliest, de morgenwind gaat met de confetti…

Toen ik eindelijk wakker werd lagen slingers en een pet en confetti op mijn bed. De kamer stonk nog naar het bier en de deur stond op een kier...…

In elke stap verstrooit de litteraire wind alles wat ik had bedacht maar nog niet schrijven kon, ontelbare ballonnen boordenvol confetti, uiteengespat om mijzelf te bewijzen in een zelfbewerkte woordenschat, gezaaid in de beeldspraak van het milieu om een transparante taal te vormen, wat overbleef is voeding voor de wormen.…

Trok de stoute dichtersschoenen aan toen ik acht was en vroeg me af of een draak echt vuur spuwde of confetti. Reed paard en stommelde al radslagend door karatezalen. Spinning als masochistische neiging die ik niet onderdrukken kon. Men zag mij acteren, of toch niet. Tienen halen in Latijn, vallend en opstaand.…

Ik zou met slingers juist deze dag versieren confetti strooien , fluisteren van harte we vieren samen het nu leven, trekken de dag naar morgen. Het heden voelt vandaag plotseling als geen vlees geen vis laat staan als gele rijst de kamers heb ik gelucht en mijn hart wuift.…

En nog telkens als ik de kamer ga zuigen vind ik ze als Confetti in naden en spleten als kleine getuigen van nooit meer vergeten.…

en Zeus daalde weer af gewapend met Olympisch vuur waar is nou Samaranch die rare kwast is er nu weer een nieuwe oppergast te zwaard snijdt hij de linten door en sneeuwt confetti op de baan ze klappen allemaal als de sporters langs ze gaan door uniform blijft geweld voor even ver van berg en veld geen zegen komt van boven…

O wat het allemaal niet deed: een doedelzak, een hangbuikzwijn, een heroïnehoer van vijftien jaar, het hoofd van een gestorven meisje met nog confetti in het haar. En het plezier van obers voor hun dienblad om zowat vijf voor middernacht. Een laatste bracht er tranen mee en groot applaus, een spraakgebrek, wat kippenvel, zichzelf.…

O wat het allemaal niet deed: een doedelzak, een hangbuikzwijn, een heroïnehoer van vijftien jaar, het hoofd van een gestorven meisje met nog confetti in het haar. En het plezier van obers voor hun dienblad om zowat vijf voor middernacht. Een laatste bracht er tranen mee en groot applaus, een spraakgebrek, wat kippenvel, zichzelf.…

Zo dicht bij elkaar Met het stadhuis om de hoek Dat een huwelijkssluiting Onontkoombaar is Honderden uitgelaten scholieren Verstillen tot bruidskinderen Witjes daalt confetti neer op bagage En gotiek, als we de trappen nemen Naar het portaal waar het geestelijke wacht Eenmaal buiten vang ik verrast het boeket Van altijdgroene naalden…

schelp van zee ronde richels kalk spoelt aan land geruisloos over het nat patroon stroomdraden zand traag tij korrels voetschreden rimpels gedachte is een vorm gebleven zweven zeepwolken in de diepe hemel zee is een natte jurk opgeschort schuim verlangende schrijvers van eenregelige confetti bewegen papieren naar de kustlijn een onbesproken…

Nee, de mensen zijn niet dom kleden zich enkel even om tot onverlaten van de straten om zichzelf weg te sturen weg van alles dat voorbij gaat achter maskers om te gluren naar het liefste dat hun lief is noten roffelen op trom de kalebassenman speelt bas de burgemeester bombardon Rom pom pom pom, rom pom pom pom confetti regent op gazon…

Vormen een volgende bemanning Geen verhaal immers zonder prenten Herkenbaar door omfloerste spanning Ik speur binnenstebuiten En bemerk geen echt verschil Slechts ongefundeerde besluiten In een aandacht altijd stil Achter het benoemde doek Staat geen ontgoochelaar Geen wijsheid uit een boek En geen ja maar Dat van ik en U Is de confetti…

Gisteren huilde ik enkel en alleen zijn ruw vergane as mijn treurnis deed dat stof enkel en alleen wat dansen dacht ik Vannacht blonk hij als glinsterende ritselende confetti zweefde woordeloos en onherkenbaar ergens tussen de zandwitte sterren slechts opgeblazen eilanden en de bleekgestraalde stranden slechts gevallen sterren Tot…

Lieveling, er trok vandaag een optocht door de straat, er was confetti, er waren voorzorgsmaatregelen, er was genoeg voor iedereen. De dag stond bol van nijverheid. Dit is geen gezeur, dit is de kolder in m'n kop, secondewerk.…

besef van het heden wat voorbij is of nog komen gaat kijk naar de mensen om jou heen die voor jou zelf het cadeau zijn dat jij hen telkens zelf ook bent door wat jij doet of juist ook laat het is vandaag daarom jouw dag is dat niet een prachtig geschenk deze dag is een feestelijk terugblik op wat jij verbindt en verbinden laat het is de confetti…

kijk ook naar boven Splinter en zie de confetti regenen!!…