Alle inzendingen over coronavirus

We houden erg van reinheid, rust en orde, We plannen hier derhalve heel wat af. Bedenk, wanneer u plant ‘tot aan het graf’ Dat plannen zijn om bijgesteld te worden. Wat ook bekend is buiten onze grens: “Life is what happens when you’re making plans.”…

De bug van het Millennium was hier Een worm in onze smartphone en computer Een wereldwijde angstzaaiende toeter Ontsnapt - het staat geschreven op papier Was Marco Polo een Mongoleanus Een zijderoutekoopman Venetianus? De worm getransformeerd tot Flermuzanus Stond in Voorspellingen van Nostradamus De wereld zou vergaan in schuim…

Het coronavirus is er nog steeds, maar iedereen wil zijn gang gaan zoals voor het coronatijdperk. Dat is te begrijpen, maar het kan nog steeds niet. Helaas hebben we met een virus te maken dat nog steeds onverbiddelijk doorgaat.…

de kerkklokken luiden steeds vaker, door de straten trekken de zwarte stoeten voorbij langs de huizen van de gekwelde in isolatie verbannen weerloze oudere en kwetsbare risicogroepen laat het niet zo zijn dat het vreemde coronavirus het goud van onze geest verdoofd terwijl wij zinken in een poel van zuchten verwarring en verdriet…

De smartphones ofwel ‘pienterfoons’ zijn heilig Dat ze vrij vuil zijn, lijkt wel doodgewoon We maken deze dingen amper schoon Door ’t heersend virus zijn ze zelfs onveilig Dus pienterfoon blijkt als vertaling slecht: ‘Coronafoon’ heeft onderhand meer recht!…

Uit Curaçao nam zij corona mee, En Beatrix mocht even niet naar buiten, Ze dacht: “Dat is wel vreemd na al die spuiten,” Maar zij hield moed en riep: “Je maintiendrai!” Ze belde op en smeekte met een snik: “Zeg Hugo, mag ik nóg een boosterprik?”…

Ik hoor en zie veel nieuws onder de zon het coronavirus in Wu-Han het zijn waarachtig godsoordelen, plagen daar komen veel meer ongelukken van het schuilt in listen, alle soorten lagen straks gaat het drinkwater nog op de bon Ik lees en hoor veel nieuws onder de zon zo gaan de zwaluwen wat zachter fluiten in China breekt de vogelgriep…

Niet een omhelzing geen kus, geen hand zelfs geen anderhalve meter afstand maar jij achter gesloten ramen en binnen de betonnen muren dondert het tikken van de uren voelt alleen zijn meer dan verlaten is er dat murmelen in het niets zoveel voelbaarder dan gisteren koud, kouder jouw huid te lang al onaangeraakt hunkerend naar al was het…

is er bij het menselijk programmeren ergens een fout in de broncodes gemaakt is het systeem door een hacker gehackt heeft de beveiligingssoftware gefaald zijn de veiligheidsdiensten al naarstig op zoek naar de dader vragen vragen (eerst mijn laptop aan de lader) wanneer het vroeger penibel werd bad men het onze vader ging ter kerke savoureerde…

Wat kan je nog in deze tijd geloven? Zijn testen wel betrouwbaar, of toch niet? Ligt wéér een nieuwe plicht in het verschiet? Kwam Trump het virus echt zo snel te boven? En trouwens, denk daar maar eens over na: Hoe is het nou toch met Melania?…

De virus-app is eindelijk geboren Op 1 september gaat ie vrolijk los Hij speurt naar zieke bomen in het bos Big Brother scheidt het kaf zo van het koren Er is maar één manier om te ontsnappen Laat u vandaag nog helemaal ontappen…

somber en intriest liggen de oktoberstraten de herfststormen , de pittige regenvlagen het coronavirus dat aan iedereen wil knagen en wij die over contact en afstand moeten waken kleuren van de herfst vervagen in het corona rood die ondanks strenge maatregelen blijven stijgen ons leven en onze gezondheid wil bedreigen in schrijnende toestanden…

Ik zit in ´t stadion. Mijn clubje scoort Ik spring omhoog maar dan schiet mij te binnen Dat ik aan juichen maar niet moet beginnen Mijn blijdschap wordt zo in de kiem gesmoord Van Rutte moet ik stil zijn als een muis Kon ik maar schreeuwen zoals Irma Sluis…

Zon vertroost de wereld bestraalt de adem van de tijd tot in 't avondrood de dag met haar gerucht in slaap doet sussen…

Ze zitten op elkaars lip maar van zoenen komt het niet af en toe een kus op de wang een aai over het haar maar meer niet in bed wordt er snel omgedraaid dood moe van die corona-crisis dan diep dromend van ‘n kantelpunt dat alles weer bij het oude komt of een nieuw begin, maar hoe? ze zijn de crisis moe waar zijn ze nu aan toe vooral…

als genarcotiseerd staren we naar de beelden ze droegen rugzakjes dicht tegen elkaar gepropt in plaats van mondkapjes in 't land waar de dood woei onder de zwart witte wolken nog niet zo lang geleden waar de tranen stroomden de kwetsbare mens in zijn verlatenheid tot rust gekomen jouw vrije adem laait de vlam van barmhartigheid…

mijn mooie land mijn eens zo veerkrachtige land waar zo veel kon in welke fase zijn we nu met z’n allen aanbeland? de te sociale media heeft waarden aangetast mijn land dat eens vijanden en water overwon door ons oud Hollandse nuchtere verstand kenden we geen enkele weerga nu vervlakt ons kleine unieke mooie land en verliezen we…

Een variantje hier en eentje daar. Die gasten blijven ons constant belagen. Kort na Jaaps uitleg waren er veel vragen. Men vond dat “camouflagepak” maar raar. “Soms schreeuwen ze me na”, zegt Jaap van Dissel. “Dan wordt het tijd dat ik van jasje wissel”.…

Het Forum van Baudet splitst zich weer op Zo gaat dat als je Democratisch bent Dan krijg je steeds gedonder in de tent En elke keer de kous weer op de kop Houd moed Thierry het lijkt stereotiep maar gaat voorbij net als coronagriep…

Met een behoorlijk stevige koude wind fiets ik door het waterland boven Amsterdam het is flink doortrappen op deze 5e mei de laaghangende zon verleidt me tot liggen rustig gelegen bezie ik 't koolzaad en fluitenkruid wat fris, wit- en geelkleurig de lente viert, siert ik lig praktisch op gelijke hoogte met de golvende Hollandse slootwaterpartijen…

Door mondkapjes, vaccinaties en ontsmettingsmiddelen heden tijden moet de aarde zonder pardon lijden onder de angstigen en egocentristen die trappen in maffia's sluwe listen en die zelf liever schijnveilig lijken dan voor het klimaat van hun gewoontes af te wijken de schijnheiligheden zijn echt om te huilen van mensen die zich achter schijnregeltjes…