Alle inzendingen over corso

Z’n beloften ingebed als fantasieën in een simpel woord, de hoop als nar te figureren in een corso van de relativering, een laatste dans als slotakkoord met voorschreven passen als ultieme krans.…

Ik onthaast mij huiswaarts, opstandig, over te lange dijken, vind geen troost op de brede torso van de morgen, houden blokken stand,spattend schuim tatoeëert het ruige corso van de zee, vermaalt mijn zicht tot broze vlokken, blaast de natte westenwind, mij de zatte lokken droog, te veel geluid om mij heen, in deze…

stralend vielen de kleuren van duizenden bloemen neer uit de praalwagens van het schitterend jaarlijkse corso zij overdonderden de dol enthousiaste en luid applaudisserende toeschouwers ook bij mijn wagen waarop ik jou in de bloemetjes heb gezet in iedere lijn en welving met bloemen van liefde uit van mijn hart is onze relatie…

Uitdagend kruipt zijn blouse los -Verraad hult hem in gulden kleden gebed in`t eeuwig, lengt het heden- onscherp vaarwel in hallo`s blos Ze voert hem uit zijn scha corso -Schuift licht zijn zijde noire aan kant charmeert hem van zijn apropos- ten einder wassend bolster spant Vurig slokt zij dees bleke glans -neemt over rouge gelijnd email…

uitdagend kruipt zijn blouse los -verraad hult hem in gulden kleden gebed in`t eeuwig, lengt het heden- onscherp vaarwel in halo`s blos Ze voert hem uit zijn scha corso schuift licht zijn zijde noir aan kant charmeert hem van zijn apropos ten einder wassend bolster spant zij slokt vurig dees bleke glans -neemt over rouge gelijnd email…

We waren toch zo mooi, nu ligt ons tulpenblad te rotten in de geul, tot pulpenzooi op de corso fel gekleurd en veel,  maar zonder steel en op de velden tulpen zonder kop er op. Mensen zijn onpijlbare wezens verplaatsen ze zich weleens in onze tere levens? wij verwerden tulpen zonder tulpenkop maar zij....…

Die te vegen, groepeer de zinnen, dieper achter woorden die ik las, souffleur en acteur treffen elkaar in een laatste act, om dit boek te wegen met een komische bladwijzer in een merkwaardige klucht, vertakt de wereld zich in een corso naar een lente die te vroeg werd uitgeroepen.…

De beloften ingebed als fantasieën in een simpel woord als zonnebruid te figureren in de corso van de lentestond, een laatste dans over een tapijt van bloesem met voorschreven passen als ultieme krans.…

de klein- en grote hoefbladdansjes op maat van de oude bosviool De hondsdraf alom paars behangen omhelst de klaver en margriet de netel brandt ook vol verlangen wanhopig roepend vergeet-mij-niet Ook grassen naderen daarginder met het ene na het andere riet en ruisen rond de speelse vlinder het allerhoogste voorjaarslied Zo trekt het corso…