Mijn wereld vertakt zich

Lig nog begraven in de oude eeuw,
onder witte grond met zwart krijt
van hoogmoed, niet moedwillig
want op een morgen valt de eerste
voorjaarsregen en worden de etsen van
de zonden grillig op het telraam van de tijd,

Groen bloesemtapijt sneeuwt
de bühne onder, sneller wat
ik had verwacht, bewonder het
vuur, al was ik het kwijt,
in de liederen van de blind -
geschreven jaren, herbeleef de
teksten in de as van overweging.

Die te vegen, groepeer de zinnen,
dieper achter woorden die ik las,
souffleur en acteur treffen elkaar
in een laatste act, om dit boek te
wegen met een komische bladwijzer
in een merkwaardige klucht, vertakt
de wereld zich in een corso naar een
lente die te vroeg werd uitgeroepen.

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: Pama, 29 december 2012

pebmartenskpnmail.nl

de wereld vertakt zi

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 2 stemmen 132