Zwarte lelie

Ik bedek je ogen met een zwarte lelie,
de wereld is er vol van om in te
verdrinken, gebaard uit de spirit
van de vrije aarde, de zachte
moedermond waaruit we zijn ontsprongen.

Zij verstond de lessen, die haar
zijn ontnomen, ze ontstonden in een
achteloos gebaar, private beweging
van gefascineerde teksten in altijd
gepavoiseerde choreografieën.

De beloften ingebed als fantasieën in
een simpel woord als zonnebruid te
figureren in de corso van de lentestond,
een laatste dans over een tapijt van bloesem
met voorschreven passen als ultieme krans.

Schimmen verdwijnen in het schemeruur van
de dood, ze staren ons aan, veel eerder en
verder dan we begrijpen, als het boek
wordt gesloten over de klopjacht naar het
ware bestaan, ontsproten in onze geest, te
berusten in haar reis dicht bij mij vandaan.

... Voor een vriendin die ik onverwacht
moest loslaten ...

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: Pama, 25 mei 2013

pebmartenskpnmail.nl

Dicht bij mij.

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 2 stemmen 907