Alle inzendingen over dagelijkse dingen

zo vaak; een dagtaak, zoals je me vertelde moeders zijn niet; nooit en nimmer te vergeten vroeg je niet vaak; o zo veel, of ik je belde liefst had je me bij je en stoorde me tijdens het eten vooral onder mijn dagelijkse werk; zo vaak waarom heb ik nu die vreselijke heimwee naar jou jaren had ik ook mijn kinderen; een zware taak jij was mijn…

roxanne je naam zingt en borrelt door mijn bloed door annemieke ijzige stilte na het dagelijkse nieuws van overlijden hij ligt uitgeteld de luie kat van maurice de hond hij kent de toekomst hij pakt de nieren hij beademt haar ruggelings het gevulde buikje hierna te wenden tot hogere algebra en yoga suites…

een lig-in-de-weg Altijd is er branding in minuut en uur golfslag van seconden Wij willen afstand overbruggen & tijd een dagelijkse strijd blijkbaar...tegen windmolens.…

lieve milan bijna al ben jij twee jaar veel te kort mocht ik jou kennen maar je zit voor altijd in mijn hart al zal het jaren nog duren hoopvol blijf ik op je wachten je dan te omarmen en met oma liefde verwarmen geduldig en trouw zeg ik dagelijks in gedachten lieve milan oma houdt van jou.…

Meer en meer knelt de dagelijkse zieldovende herrie zich als een ijzeren band steeds strakker om mijn getergde hoofd. Daar, waar de decibel de wals tenslotte toch heeft beetgenomen en de muziek het ritme van de heimachine al lang heeft aangenomen.…

Op hol geslagen; als je weer thuiskomt, is je vertrouwde omgeving vreemd geworden, na dagelijks heen en weer geslingerd geworden in een prettige sfeer. Het leek erop, dat je in een aparte wereld was gaan leven. Bezield van een grote afstand, de kunst om met weinig woorden veel te zeggen: een geestverwant; een fragment van angst.…

zoals ik verzen schrijf voor het tijdelijk behoud zo werkte hij destijds dagelijks aan het overleven er moet zelfs nog ergens een foto zijn waarop hij met een zakdoek om z'n hoofd geknoopt (tegen de zomerhitte) met een troffel in zijn hand prachtig is vereeuwigd dat zie ik bij mezelf met versjes schrijven nog niet gebeuren…

zag je handen bezig in hun dagelijks gebruik je neuriede en lachte af en toe voluit in het poetsen van de meubels blonken jaren van tevredenheid jij had je plaats gevonden een groot gezin dat groeide naar een nieuwe tijd het huis is leeg heb in stilte afscheid kunnen nemen toch zwaaide jij nog even…

nog klinkt het hemels lied en brandt het hellevuur ons bestaan op aarde is van korte duur tussen deze werelden balanceren is onze dagelijkse kost onwetend wat ons nog te wachten staat volgen wij slechts goede raad maar de echte waarheid wil niet komen zelfs niet in onze dromen over goed en kwaad…

Jaren hield ik het voor me Molk mijn koeien en deed ongestoord mijn dagelijkse plicht Dertien lange jaren is er echt niets aan de hand Goed, wat rellen door het AZC Richt justitie, jullie pijlen maar op onschuldigen Wie de schoen past, trekt hem toch wel aan? Uiteindelijk dan gepakt wat heeft mij bezeten?…

ogen kijken naar het zienlijke en onzienlijke ontdekken facetten van gruwel en schoonheid doorgronden mysteries achter keerkringen zelfs in het duister ervaren zij het licht van Venus mijn binnenogen kijken speuren met een Argusblik waakzaam ziend voorbij de randen van het dagelijks bestaan niets gaat verloren in de oneindige Kosmos…

Zo uitgestrekt als de bliksemschicht de aarde raakt zo raak jij dagelijks mijn hart. Het gedonder voel ik als het kloppen in mijn spier door de impuls van de sinusknoop. Zo levend als de voltage mij houdt is er geen twijfel aan jouw flitsend bezoek. Na jouw vertrek achter de horizon ervaar ik het einde maar morgen beleef ik weer de hoop.…

minister Schouten wordt wakker u gedraagt zich gelijk een aanstellerige stakker coronavrije nertsen zijn nu echt niet vrij alstublieft luister naar mij dagelijks zoeken deze stumpers in hun kooien de uitgang doodsbang voor u een complete afgang ChristenUnie medewerkenden steunen martelaren bidden iedere ochtend…

Lucht luidt de avond in daglicht maakt zich uit de voeten Wind zucht door de kruin van bomen er geldt niet langer: 'n heilig moeten van het dagelijks werk de uren als klokslagen al geteld Dimt het licht we strekken onze ledematen buigen niet langer voor baas noch geld.…

Een rode appel bloeit als de verboden vrucht die verleidelijk in het dagelijks leven pronkt dat door de wind wordt verspreid. Het intiem proces om het voorjaar te duiden door insect bestuift continueert in refrein door de opmaat voorbereid.…

Onder het oppervlak, van onze dagelijkse sleur, sluimert toch ons vuur. Onder de donkere wolken, van onze teleurstellingen, wachten ons troost en hoop. Onder de golven, van ons alledaagse leven, stroomt onze liefde. Onder de spiegelingen, van onze illusies, wacht ons het wonder, van de werkelijkheid.…

In uw Woord voedsel voor de ziel vind ik mijn dagelijks brood.…

In gedachten ga ik terug in de tijd, Denk aan die kleine dingen, zonder spijt. Sommigen vinden dat ik dat niet moet doen, waren zij mij niet dierbaar… toen? Het kerkhof ligt er anders zo verlaten bij, zelfs in de mooiste maand mei. Je ziet hier en daar een enkeling, die oeverloos staart naar dat marmeren ding.…

Oma, van de oude mensen, En de dingen die voorbijgingen. Opa op zondag, Wie heeft er nog tijd? Voor hem die vertellen kan Vol nostalgie zonder spijt. Opa, een levensverhaal vol zegeningen. Opa, van oude mensen, En de dingen die voorbijgingen. Oude mensen op zondag. Wie heeft er nog tijd?…

Oma, van de oude mensen en de dingen die voorbij gingen. Oma op zondag. Wie heeft er nog tijd? Voor haar die vertellen kan vol nostalgie zonder spijt. Opa, een levensverhaal vol zegeningen. Opa, van de oude mensen en de dingen die voorbij gingen. Oude mensen op zondag. Wie heeft er nog tijd?…

Ze schrijft haar taal als schaduw, in woord gelezen en gewist, haar vat op dingen schildert een plattegrond op licht. Met warme streling spiegelt ze de grenzen van de dingen en neemt in afgelijnde vlakken, de aarde in bezit. Dienaars begeren haar in wervelend ballet, geolied en vol lusten, onder schroeiend hete stralen.…

ik tracht het mysterie leven in te blazen ik heb het uit een boek we lopen nu al eeuwen lang en begrijpen niet hoe het kan niets is logischer dan iets elke ochtend denk ik aan gewone dingen het lijken wonderen woorden zijn practische dingen maar ze ademen uit zich zelf hebben geen God nodig Ja, dat is het mysterie God had woorden…

De goede dingen en alle slechte dingen gaan in die ademtocht naar Hem toe en het belangrijkste deel is dat je gelooft dat Hij je verder helpt in je leven, elke dag weer. Geloven is mensenwerk bidden is werken aan je geloof in God én werken aan je zelf.…

Ik heb heel wat in dit leven geleerd maar één ding is zeker dat ik dankbaar ben om het leven zes weken coma lieten als kind de vreugde van het wakker worden te genieten van kleine wonderbaarlijke dingen dat iedereen en alles belangrijk is met hart en gevoel luisteren want elk verleden geeft ons de kans voor één nieuw…

Ik wilde nieuwe dingen zeggen onbedachte waarden overbrengen maar het meeste is alreeds gezegd en toch, voor zwijgen is het nog geen tijd Vroeger beefde onze aarde voor de winden van Gods stem de wind is nu alleen maar lastig oud geluid en geen verstand meer waard Het is zoals gewenst, dus logisch grafisch voor te stellen heel voorstelbaar…

Gisteren vertelde je nog hoe mooi de bloemen wel waren hoe goed we het wel hadden zonder aan morgen te denken Gisteren riep je nog dat de dingen des levens geen vat meer op je hadden hoe moeilijk het wel was een mens te kunnen zijn Gisteren liet je het leven en dacht ik bij mezelf dat vandaag gisteren niet meer kon zijn zonder jou…

De waterzon speelt met mijn blote voeten in een uitnodigend spel als een tevreden kind en ik voel de donzen stem van de lentewind, beleef de zot – en zoetheid van kleine dingen die mij omringen. “We leven, om naast de zotheid, de schoonheid te zien, verder blijft het afwachten” Kahlil Gibran…

Leef je dag vandaag geniet je leven die zonnestraal het geluk dat nu naar je lacht geluiden die je aandacht vragen zang van vogels een kinderstem geniet van alle kleuren zo rijk nu om je heen gezaaid de streling van een zachte bries schoonheid die de natuur je biedt voor niets alleen je dank…

Dingen die oude problemen geven, die tot nieuwe problemen leiden. Heden nam ik audio in gebruik, dat niet meer aan of uit wil gaan. Geef mij het hondje Nipper maar, dat nog naar zijn baasje luistert.…

gevoelens diep van binnen niet meer kwijt alle mindere dingen plaats ik onder mijn kast en de mooie dingen bovenaan vol zelfvertrouwen en zekerder stap ik het verdere leven door en geef ik hier en daar een schouder of bied af en toe een fluisterend oor.…