Alle inzendingen over dampkring

De satelliet Solar A In een hoge baan om de aardkloot geschoten Belicht de straling De hete streken in de heliosfeer Ontastbaar voor het bloot mensenoog Gezeefd door de dampkring Astronauten nemen als eerste waar Aan boord van hun hemelse huls De film in de ver reikende lens Versmeert het detail Door verstrooide straling Later vond men…

bevriezen in de ochtendkou in het eerste licht komt jouw silhouet tot leven strak aangegeven tot warmte accenten geeft aan het speelse jij kleurt uit net geboren wit naar scharlaken rood lacht uit pure vitaliteit je tanden bloot ik moet je laten gaan mijn vriend de wind komt zo er aan samen zijn jullie ongemerkt in de dampkring…

aanplanten Kleurschakeringen rondom de vijver Zacht dobbert het plompenblad Een laatste kikkervisje als nablijver Een oeverlibel die een mug te pakken had Orchideeën in zeeën Kamperfoelieplanten klimmend als lianen Naaktslakken vreeën De tederheid van gentianen Bloemen gaven hun lezing In een zweem van zacht Sferen van een vochtige dampkring…

haar vel afstroopt En ik een nieuwe dochter vind Terwijl het merg woekert Zwelt de holte Ze waggelt nu op hoge hakken Ze knoeit met oogschaduw Ze wil weg uit dit huis dat huivert Ik zie het liever niet Hoe ze de klok opjut tussen haar tanden Dan wil ze briezen naar haar verwekker Haar tedere beul Maar ook dat is bijna voorbij Als een dampkring…

Heb jij de bovenste rand van de dampkring ooit door de groeven van je gelaat voelen glijden? Heb jij de gesteende lagen waar een continent op rust ooit met de punt van je neus tot rimpeling kunnen brengen?…

dampkring en zwaartekracht maakt leven mogelijk zuurstof en water eerste levensbehoeften Ruimtevaart satellieten en raketten lancering op zoek naar gegevens over de aarde en de ruimte oneindige obsessie Het universum groots en weids energie en materie turbulent mutabel altijd in beweging onmetelijkheid Melkweg of galactisch stelsel…

Duidelijk nog dizzy van de rit bleef hij roerloos in zijn cockpit zitten tot hij vastbesloten uit het vaartuig gleed Hij leek niet erg op de dampkring gekleed doch iets scheen hem inwendig te verhitten omzichtig opende hij het tuinhek met gratie doorknarste het grindpad naar het voorportaal alwaar hij aandachtig m’n naamplaat bestaarde…

Duidelijk nog dizzy van de rit bleef hij roerloos in zijn cockpit zitten tot hij vastbesloten uit het vaartuig gleed Hij leek niet erg op de dampkring gekleed doch iets scheen hem inwendig te verhitten omzichtig opende hij het tuinhek met gratie doorknarste het grindpad naar het voorportaal alwaar hij aandachtig m’n naamplaat bestaarde…

Kustslag: water dringt de branding binnen. Asfalt, betonnen kering, weert de wolken die regen wel beloven maar niet geven. Flarden grootspraak storten neer in de zeeketel die sist en slurpt. Wie baant zich een weg door de sporaden?…

vandaar begint het ontginnen van de toortsen van verlangens slechts getuigen zijn zij, afspiegelingen van het grote inferno tot het laatste uur van het laatste verlangen heeft geslagen om het materiële zelf te behagen, rijzen ontelbare vragen over de oerkracht van het overleven, in toekomst vanuit verleden de meteoor van de wil brandt door de dampkring…

de schroeivlek in haar nek Haar schroom wordt nauwelijks ontsluierd Ze strekt haar arm tegen een zuil Bewaart op het eerste zicht het evenwicht Grijpt een schaar Knipt een vernestelde lok weg Met gekruiste armen Haalt ze haar borsten op Toont ze en reikt een hand Een lillende roos Een slappe lelie Ze ademt snel tegen het raam Een dampkring…

klaverblad hij kleeft aan het asfalt in de lange, egale bocht mijn kont in een kuipzetel van kalfsleer de gestroomlijnde neus een sliert van linden in het getinte glas wekken grote bolle ogen er zit een slang onder de motorkap die olie sproeit in de ronde kamer waar de zuigarm de as aanzwengelt de uitlaat puft wat roet onder de stolp van de dampkring…

Schitterend in armageddon aardverschuivende gesteenten Boven onder aards gewelf van katatone catacomben Donderen met het geweld als titanen zonder goden Geen gedaanten geen geraamten wel geweld van de natuur Krachten van tectonisch schokken over dikgelaagde platen Hoog en ijl besneeuwde toppen magma onder diepste troggen Dampkring…

Hij rookt een sigaret en inspecteert het touw, ontspannen in de dampkring klimmend als een kneep van goochelaars die zich eerst hebben weggepreveld.…

voer ik op nieuwe zee of vloog ik in de dampkring?…

Buitenaards atmos en stratos sferisch fysisch uit aardse dampkring tredend kosmisch astro en nautisch zwevend rondt de Apollo zijn ruimte commando met maanlander adelaar Eagle aan boord de maan in een baan ver van Gaia vandaan obscuur intermezzo een angstig half uur aan de duistere kant van de maan…

Uit sterrenstof van 'n geëxplodeerde ster vormt zich 't zonnestelsel, eerste aardse simpele groen ontstaan na 'n miljard jaar, brengt zuurstof in de vroege dampkring en het decor voor dierlijk leven staat klaar.…

Een transparante brandgeschroeide Vleuggelloze astronaut Een ruimtereiziger van ooit Gekomen en van ver Verwijlt nog bij het ogenblik Waarop zij door de dampkring brak Als aan het bovenmaanse Firmament ontvallen ster Haar ego strijdend met haar ik Nog dolend op verloren grond Op zoek naar een rifugium, Geen hot springs of heraklion,…

Een satelliet, zo groot als een pak melk Is zeer onlangs aan het heelal gegeven Het ding laat over twintig jaar het leven En dit project is schijnbaar goed voor elk Een treurig voorland. Want wie denkt met reden Aan een pak melk van twintig jaar geleden?…

Uranus' kleinzoon en zoon van Saturnus Jupiter, wolkenverzamelaar Stiet met zijn schicht in zwavelzuurkammen van spuwende magma uitbrakende draken en zindert verstikkende slangenvuurvlammen Nu, aeonen later myriaden kraters gedoofd in een ring van dode vulkanen bekkens van uitgewist zwart gestold lava Verdroogd in een dampkring…

En bovendien: wie kan bestaan zonder zijn dampkring? Ze zijn mijn sterrenstelsels, magische cirkels. Elk kind een parel in mijn kroon.’ Haar oog- topaas, desnoods. Graniet: pupil en iris rood. ‘Maar alles blijft zoals het is: ik ben de Moeder en men heeft mij lief.’ De deurpost, jaren later.…

Van zongloed wemelt de tintlende dampkring; Parelkleurig rust het zeevlak, Ongerimpeld, zilverglanzend; Aarde en hemel vloeien ongescheiden ineen. Meeuwtjes, duiven der zee, zittend op 't spiegelende vlak, Dromen van eeuwige vrede, Spartlend gaapt een visje even boven.…

Kost straks de rookwaar meer ping-ping, dan wordt de dampkring kleiner. Eenieder weet het: elke haal geeft méér kans op een tumor, maar waar, ontwerper van de paal, is uw gevoel voor humor? O, maker van de zuil, waarom is uw kolom niet leuk? 't Zou mooi zijn, als uw rookkolom de vorm had van een peuk.…