inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 51.054):

Verongelijkte engel

Heb jij de bovenste rand
van de dampkring
ooit door de groeven
van je gelaat voelen glijden?

Heb jij de gesteende lagen
waar een continent op rust
ooit met de punt van je neus
tot rimpeling kunnen brengen?

Stel dat ik hemel en aarde
tot papier zo dun zou schaven
je lid zou niet meer plassen
geen hoon werd meer gehoord

Priem je tong
door je platgeperste lippen
tuit ze en fluit
maar een lasterlijke deun

Mijn haren vonken je
tot de komende nachtgestalten
als het duister
jouw licht komt doven

Ik zal over grauwbesmette
takken hangen
en zachtkens wiebelend
jouw laatste indrukken
uitgeleide doen

Schrijver: Waldemar Vogelenzang, 22 februari 2014


Geplaatst in de categorie: woede

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 262

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
K.Borgdorff
Datum:
9 maart 2014
Fantasiezinnen met éen rode draad:
gelaat, neus, lid, tong, lippen en (haren)...
van een geprojecteerde engel die
het uiteraard niet bij een dichter haalt?

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)