Verongelijkte engel
Heb jij de bovenste rand
van de dampkring
ooit door de groeven
van je gelaat voelen glijden?
Heb jij de gesteende lagen
waar een continent op rust
ooit met de punt van je neus
tot rimpeling kunnen brengen?
Stel dat ik hemel en aarde
tot papier zo dun zou schaven
je lid zou niet meer plassen
geen hoon werd meer gehoord
Priem je tong
door je platgeperste lippen
tuit ze en fluit
maar een lasterlijke deun
Mijn haren vonken je
tot de komende nachtgestalten
als het duister
jouw licht komt doven
Ik zal over grauwbesmette
takken hangen
en zachtkens wiebelend
jouw laatste indrukken
uitgeleide doen
Geplaatst in de categorie: woede
gelaat, neus, lid, tong, lippen en (haren)...
van een geprojecteerde engel die
het uiteraard niet bij een dichter haalt?