Alle inzendingen over de smaak van geluk

Branding De zoute branding komt aan land Met schuimkoppen in het volle licht De golven rollen over het strand Waarbij ze het mulle zand verdicht De waterlijn, ligt bezaait met wier en restanten van wat we hier laten De zee brengt ze met de vloed naar hier tot ze met eb ons weer gaan verlaten Het paalhoofd is bevolkt door meeuwen enkele…

december geurt naar het herinneren proeft naar de smaken van een feest maar minder zoet we laten de vervoering toe door de echo van aloude klanken zo komt ons weifelend hart tot rust warmte herstelt eens het verdriet dat we leerden vergeten in een nieuw licht dubbelzinnig geluk…

onafgebroken nippen van het lage vastgeklonken glas gekocht voor ongerept likeur deed haar parlevinken: vloei eens in ik smelt in eigen vuur en mijn charmeur…

Zoet is het verlangen en zuur de leegte zout zijn mijn tranen Zoet is je strelen en zuur het gemis zout is de hartstocht Zoet is je aanraking en zuur de eenzaamheid zout zijn jouw streken Zoet zijn jouw kussen en zuur is je afwezigheid zout is het leven Zoet is de liefde en zuur is het ontbreken zout is je passie…

vandaag vul ik mijn leegte met rood ik maak een cirkel en kleur hem rood vandaag heb ik zin in een rode leegte ze mag een kers zijn morgen vul ik mijn leegte met bruin ik maak een cirkel en kleur hem bruin morgen heb ik zin in een bruine leegte ze mag chocolade zijn volgende week vul ik mijn leegte niet ik maak een cirkel en laat hem wit…

Vandaag wil je huilen maar je keel zit op slot toch proef je het zout en bitter, veel bitter Vandaag wil je troosten maar ontbreekt je de kracht je hebt slechts een schouder die langzaam verrimpelt Vandaag smaakt naar zout en bitter vragen als waarom en waarom weer waarvan je eigenlijk al weet dat er geen antwoorden zijn Gisteren nog…

met het geweldig spannend spektakel dat leven met jou tot een hemel vol dagen met tal van buitengewone gebeurtenissen die net anders zullen smaken…

ontmoeting ik wil ik gil ik tril ik beef ik geef ik streef ik schreef om met je te vertoeven ik leef om ’t opperste geluk te proeven je smaak je geur je stem en de kleur van je ogen gun me het moment van vrouw en vent van stralen en verdwalen en van bloemen en van planten en van bloedverwanten breng…

Buiten wordt het oudejaar weer uitgeluid, met uitbundig veel geknal en vrolijkheid. Ik bekijk een film over Afrika. Honger zie ik, strijd en dood. Wat een tegenstrijdigheid. Wij drijven hier de boze geesten uit, Daar verschijnen ze alom, in alle hevigheid. Waar is het menselijk hart gebleven? Hoeveel waarde heeft nog een leven?…

Wanneer we pure gelukzaligheid tentoon spreiden is dat dan vanwege puur geluk, of is het maar schijn?…

de stroop die mijn lippen zoet ontaard in een verstrengeling van geluk, extreme verlangens zij zijn zoet als bezegeling de vraag die je hart je stelt waar bevrediging toch blijft eenzaamheid verkropt stilte je lichaam waar leven in verstijfd bitter, zoals alleen gal dat kan vormt zich een wereld vol smaak met die eerste vriendschap met…

Ik had je lief en je was verdwenen geen afscheid, plots, niet meer samen verstard onbegrip was verschenen juist waar wij tezamen kwamen in een tongzoen van puur geluk eindigde met een enorme smak verbrijzelde maakte alles stuk met jou in het verwrongen wrak help mij bij mijn terugkeer op aard uit de wreed onzekere droefenis ik stuurloos…

Ik ben alleen op deze wereldbol ik ben toevallig op aarde en neem een rol in tussen andere mensen op mijn manier: vaak alsof het echt zo scheen dat mijn wil tot kracht er niet toe doet. Ik voel al zo lang dat ik niet voldoe: niks presteer en blijf ik desalniettemin me inspannen voor mijn medemens die ook een wens koestert om samenzijn…

Het leven is te hard van geluiden, De mensen doen te druk; - Om een ander wat doms te beduiden Verpraten ze hun eigen geluk!…

ik heb jou voor even het leven los zien laten om het opperste geluk te kunnen smaken daar in de stilte van de spaanse nacht waar jij los van alles eindelijk jezelf gelukkig zag nog voelde jij de warmte van het dakterras uitstralen naar een nog helder kleurende sterrenpracht toen was er die nacht de wens bij het verschieten…

Er was in ons huis een wereld van verlangen, geluk, pijn en verdriet gegroeid, in hun kamers waarin ze verzamelden wat ze mee zouden nemen, hun herinneringen. Nu ze weg zijn kijk ik uit hun ramen en zie precies dat zelfde uitzicht, precies die zelfde wereld van twintig jaar her, toen ik hier kwam wonen.…

P rettige R ozengeur O mhuift herinneringen F ijne gesprekken I ntiem en eerlijk C oncentreren I ntens : A mour T oujours…

Het DNA ontrafeld! ’t Is me wat We kunnen straks, (vrees niet want alles went) De wens vervullen van de consument En smaakt ie straks naar bier en naar patat Het volk dat zelf mag kiezen? Slecht idee Tomaten zitten zwaar in de puree…

met weinig woorden wist ik dat je hoorde wat ik vertelde tot ik je antwoord ontving waarin wantrouwen liefde verving kil tussen de regels je liep stuk twijfels vernielden geluk dat we eens zouden smaken ik had je lief zag lente in je brief nooit wen ik aan spijt er is maar een realiteit ik heb je lief vandaag nog liever dan…

ronden het beter doen smaken en meer acceptabeler maken honger dorst en gebreken verdwijnen in het samen op pad gaan want wij hebben gefaald zijn in het ego perspectief afgedaald nu laten wij dat leven besterven en zullen de hemel van geluk erven…

Buk dan even als ik een klavertje vier buiten denk te zien dat brengt beweging en wellicht nog extra geluk bovendien. Ja, ik zing vaak in de avond even een klein verzonnen lied geniet dan nog even na van de dag en morgen in verschiet.…

De kurk lag naast de fles en zij ademde verschraalde wijn de glimlach rond zijn lippen zuurde hij slikte even voor ‘ie zei sorry je bent te smakeloos voor mij…

Op de mesthoop van vergetelheid ligt een zilveren lepeltje dat men somtijds opraapt om de vijgen en dadels der menselijke vragen zacht drukkend of draaiend te kneden tot zoete vruchtenmoes waarin Sirachs woorden smaken als hervonden wijsheid.…

de dikke vrouw was tot het uiterste bereid want zo uitgekookt dat ze zeer in de smaak viel bij de groep kannibalen…

zij houdt echt niet van : - kokosmelk - runderreepjes met Provençaalse kruiden - appelkaneel muffins - mosterd dus mocht je een vrouw tegenkomen die dat ook niet lust moet dat wel haar zijn…

eindelijk zuchten van intens geluk…

Tijd heeft het mij heelhuids onderwezen waarom de dingen de dingen moesten zijn, liet mij in nachten vaak het sublieme lezen in ook mijn nachtelijke schrijfsels vol geluk en pijn. Zegt, vertel, valt huidhonger ook echt te genezen, brengt tijd ooit iets anders om ook jou te laten lezen.…

Wanneer je ongelukkig bent, zoals zij van hiernaast, zou je bijna zeggen; kijk naar het nieuws. Wanneer je voor het ongeluk geboren bent, alleen op aarde, vindt geen leuke vent, zeg ik: kijk naar het nieuws. Wanneer je door de bomen, het bos niet meer ziet: probeer het dan eens andersom. Pak de bomen, keer de zaak om en kijk…

Wat behelst onzegbaarheid, als je al naar de randen van de aarde bent geleid, daar waar het eerst pikdonker is en dan weer licht, alles ook klaarheid geeft aan een echt open gezicht. Niet als gebeiteld gelaat al gevat in marmer of leisteen want ook jij, hoe zeg je dat, gaat nog niet elders heen. Niet naar daar waar de vele sterren overtogen…

De nacht die kwam was al een warme nacht een waar ik nog wel een tweede van verwacht. Buiten puft het gras en ook de stenen maar het is geen droeve nacht voor deze of gene. In nachten zoals deze hoeven we ons niet te verliezen er is opblijven, lang gaan lezen om voor te kiezen. Laat dat klavecimbel in je hoofd er maar los deze week loste ik…