Alle inzendingen over dichten

De dood rijdt voor me uit Wijst me de weg naar het begin van het einde Ik sluit mijn ogen doe de wereld langzaam dicht Zie in het donker mijn bestaan verlicht…

Vaak wil ik met dichten proberen U bij voorbaat te illusioneren. Ik laat u daarbij bovendien Het achterste van mijn tong dan zien Om u te imponeren. Misschien lijkt het vermakelijk Maar het is toch niet zo smakelijk.…

Donker, lopen door de stad De leegte van het bestaan Gelijk mijn portemonnee Het volle van mijn hoofd Gelijk de kroeg Die ik verlaten moest Dichten Bij gebrek Aan beter…

ik mag dan dicht bij de tijd komen en verdwijnen in zijn handen zonder magie de vertaling van deze woorden laat ik bij jou achter omdat de waarheid onbewoonbaar is en liefde zo transparant…

Als ik een dichteres was, dichtte ik dagen over jou hoe ik van je houd en ik bleef je trouw in al die gedichten dag na dag jij, met zovele bescheiden gezichten, met een schitterende lach.…

Ik ga nu dichten Over de man met twee gezichten. Ik heb me altijd al afgevraagd, Waar hij dat tweede gezicht dan draagt Om hem te kunnen betichten. Maar heeft u bij wijze van spreken Zijn andere kant weleens bekeken?…

Ik ga nu even Dichten over zeven. Laatst is uitgelekt, Dat zeven vaak direct Het gewenste effect geven. Maar niet teveel zeveren, Want dat gaat niets opleveren.…

Je bent er En toch zie Ik je niet, 'k Voel wel De vleugelslag Van jouw liefde Om me heen, En dicht tegen me aan, Ik twijfel geen moment, Er is voldoende bewijs Voor jouw bestaan…

Ik sla dicht en heb geen woorden, het wordt stil en pijn komt naar boven, pijn van beschuldiging, machteloosheid en onrechtvaardigheid krijgen de overhand.…

Soms wordt mijn gevoel steeds langer Maar dan Word ik niet banger Het voelt dan meer ouder En dat voelt dan vertrouwder Daarom hou ik ook zo van dichten Want dan kan ik Dat lange gevoel ontwrichten…

Maria stond dicht bij Jezus' graf bracht reukolie mee in een karaf aan uw voeten Heer Leg ik kruiden neer voor U die al mijn zonden vergaf!…

Stop snel uw oren dicht! Vrolijke jodelaar Oefent hier dagelijks Op hoge c Of zit die bangige Aspirantrodelaar Weer met zijn vingertjes Onder zijn slee?…

Een West-Vlaamse gaai uit Oostende Bijziende met twee linkerhände Dacht ik dicht er niet één Maar wel honderd-en-één Uit hetzelfde hout: Niets dan ellende...…

Onbewust bewust worden is bewust onbewust zijn maakt geen verschil wat maakt wie wie maakt wat wat is onzin onbestaan bestaan datdit ditdat dicht open nee ja .. .…

Jij bent een worteltje: vurig oranje, onwetend groen en puntig af en toe, goed voor de ogen, zeer smaakvol en soms wortelend. Jij bent mijn worteltje: met jou in m’n schoen krijg ik de wereld, met jou als zaad schiet ik wortel.…

hoe dicht kan perfecte imperfectie bij het volmaakte komen als leesrozen tussen woorden groeien, verlangen zichtbaar wordt in het lettertasten van schoonheid (zachtgelijnd) hoe dicht zal ik je vinden wanneer je in mijn denken ligt, touwtje springt met ieder seizoenslicht in oceanen van papier duikt -golvend- en poppenscheepjes…

Hier lig ik weer, aan de rand van mezelf, dicht en dringend tegen je aan.…

En kruip dan dicht tegen mij aan, Van de duisternis tot het licht, Heel dicht met jouw gezicht. Wanneer ik wegga, Ga jij dan met mij mee? Want wanneer jij mij niet voorgoed verlaat, Weet ik zeker dat ik niet alles achterlaat.…

Wij wachten op de dichte wagens, met dichte wagens worden wij gehaald.…

Kraakhelder water in een vuige zee dichtte mijn ogen het zout dat beet het kristal was niet zo mooi als het leek verraderlijk hard en venijnig scherp het bloed was zuiver…

Ik lees je gedachten, ik zie je gezicht, je mond soms open, weer dicht, spreekt. En ik hoor wel, maar luister niet, want je gezicht zegt genoeg... Verdriet.…

Regen in mijn ogen mijn keel slaat dicht overuren maakt mijn hart ik zoek mijn ik Regen in mijn ogen wazig wordt mijn blik had mijn hart maar ruitenwissers misschien vond ik dan mijn ik…

schrijven is vrij en vult vele eenzame uren onder een dodelijke stilte is het slechts wachten op de klok slaat de ramen onverlicht het dagboek en de ogen dicht…

Dit hart is glans en schaduw - vol tederheid en licht, maar ook soms aardedonker en met de ogen dicht. Dit hart moet levenslang dan het doen in vreugd en pijn, maar ook met licht en schaduw wil het voor jou er zijn.…

Daar ben je dan Sébastien zo prachtig en compleet Oogjes open Oogjes dicht Je ademt, niest en weet nog niet hoeveel ik van je houd hoe zou dat ook kunnen, je bent nog maar zo klein Het kan niet anders Sébastien Je moet een wonder zijn!…

Je kunt er lyrisch over praten Met wijze mannen over filosoferen Over dichten of prachtig musiceren Er van houden of het oprecht haten Maar er ligt een grasmat op de grond En de voetbal die is rond…

Kom hier bij mij heel dicht bij mij en versmelt met mij en ik zal jou zien in jou totale eigenheid en samen zullen we vliegen naar werelden die alleen wij kennen…

mijn huis is behangen met woorden zinnen die spelen met de gedachte dat de muze van de nacht hen wekt om in uren naar het ochtendlicht mijn catastrofes om te smeden tot een tijdloos dicht met allure…

Ooit zal ik terugkeren, met mijn ogen dicht. Dan ben ik weer terug, aan de levenloze kant. En dan ben ik opnieuw, weer helemaal niemand.…

'Dicht nog een sonnet' sprak de Maximale Factor. 'Maar ik heb ruim tweehonderd verzen op de site gezet...' Was hij blind of zag ik helder? 'Tabee, over het peerd getilde vrind.'…