Gedichten

gedicht (nr. 3.995):

Te hoop

Wij zijn te hoop gegooid,
wij liggen bleek en bloot
en onmiskenbaar dood
langs smalle, stille wegen.

Van wortels afgesneden,
het loof dat leven was
en stem van wind en regen
is op de akkers stom gebleven.

Wij zijn gerooid en afgelegd
en nagekeken op gebreken.
De grond die onze moeder was
is dood gewicht gebleken.

Wij liggen op een bietenvaalt,
nog wel bijeen maar zonder hoop.
Wij wachten op de dichte wagens,
met dichte wagens worden wij gehaald.

... Uit de bundel Grondstof, uitg. IJzer, Utrecht, 2008

Opgenomen in diverse bloemlezingen, waaronder
Ik ben een bijl (Erik Jan Harmens), en Ik weet niet
welke weg je neemt (Arie Boomsma) ...

Schrijver: Atze van Wieren
Inzender: Redactie, 11 januari 2020