Alle inzendingen over filosofie

is de maan vol op weg naar het laatste kwartier sommige mensen ervaren hierbij verandering in hun gemoed onderzoekers zeggen: 'bullshit' spirituele zoekers omarmen die verbondenheid met al dat is geen oorzaak zonder reden numerologie uitleg van getallen tijden op de klok engelen vertellen... mensen hebben behoeften aan begrip en troost…

Enkele van mijn verwonde kindsdelen worden opnieuw weer aangeraakt in een ongezien stukje van mij dat nu toch echt de aandacht vraagt In een bijeenkomst mocht het er zijn worden gezien en gehoord meer door de ander dan door mij? In mezelf blijft het onzeker Toch gaat mijn zoektocht verder naar de verbinding met dat deel een innerlijk onbekende…

ik liet het leven door mijn vingers glijden tot het een fait accompli werd. er was een berg van lijden in mijn jeugd ik herinner me dat ik me zo oud voelde toen ik jong was. de wilde ganzen schrijven een woordloze boodschap op de herfstige hemel. de dood is de grote vergever de dood is de grote vergever…

Een secundair reagerend persoon Ben ik wel dat zal ik grif toegeven In plaats van berokkenend te leven Spreid ik een onbetrokkenheid ten toon Als een edel geboren Stoïcijn En leg een bedachtzaamheid aan de dag En handel bij voorkeur niet en glimlach Tevree met mijn opportuun bewustzijn En in erkentelijkheid aan de kant Ambigue in mijn…

Wat raakt ons, trekt ons, drijft ons voort en leidt ooit tot doorwaakte nachten? Wat kan er dan het zoeken soms verzachten en maakt opnieuw het kind in ons weer wakker? Hoe kan zachtmoedigheid ons diepste zelf bereiken en doet toch verder gaan in hoop en zonder vrees? De praatjes dwalen in de kalme straten maar sterven uit en gaat alles gaat…

midden in het duister zoek je een uitweg het licht vinden… zo gemakkelijk is het niet je zwemt naar het daglicht weg van het donker het hoofd botst hardhandig tegen het ijsplafond tegen beter weten in weg van het licht terug naar de donkerte daar waar je het minst naar toe wilt en dan midden in de duisternis de plaats waar…

Men mag er niet aan denken dat het herbegint. Men is op versnelling uit. Men oefent in afwachting een uitspraak of men staart zo een detail aan dat het irritant wordt. Niemand ontsnapt aan gewenning. Zelfs voor wie er niet aan went, is hetzelfde nooit genoeg. ------------------------------------------- uit: 'Circulaire systemen', 2002…

Liever dan een mens te zijn, werd ik een wolk, Te drijven tussen woeste vlammenzeeën; Zij groeien aan het ochtendfirmament. Liever dan wolk te zijn, werd ik een boom, Hij staat hoog op in het heet licht te kijken, Iedere gedachte is een blad. Liever dan boom te zijn, werd ik een zee, De zee wordt door oud gouden licht begoten, Duizende gestalten…

Abdul Kassem Ismael, grootvizier van Perzië, nam op zijn diplomatieke reizen naar alle windstreken zijn bibliotheek van honderdzeventienduizend boeken op vierhonderd kamelen in alfabetische volgorde mee. Abdul Kassem Ismael, die meer boeken bezat dan sterren aan de hemel en meer letters had verzameld dan zand in de woestijn, las wanneer de kamelen…

int donker, met bewegende ogen is er sprake van een ridderlijke strijd ieder vecht nobel en vaardig ieder wordt in zijn Zijn meegezogen het is een strijd in warrige tijden ieders doel is het horen waardig ik heb geen voorkeur te bepalen het is als leiden en lijden en volgen soms doet het denken aan malen het is wachten op een gericht dat…

Lijden wordt niet veroorzaakt door moeilijke situaties Lijden wordt veroorzaakt doordat we ons verzetten tegen wat is…

kijken verworden tot zien zodat zien een sterk verbeterde versie is geworden van kijken...…

Nog steeds zijn er de klaprozen: teder en vroom en erg vergankelijk. Het zijn mijn zomerbloemen omdat ze veel vertellen door hun bloeien. De wind blaast hen omver maar toch zullen ze niet breken. Er is al gezorgd voor een vervolg in het doorschijnend kleed gehuld Papavers: rood geplooide dromen in een zomerveld vol zon. Al zullen ze verwelken…

's Avonds of bij vermoeidheid noodt het bed heerlijk languit te liggen in gedachten en slaap wegzweven naar bevrijding brengt het prettigste ogenblik van heel het etmaal bij het ontwaken geeft de zalige legerstede zegen of tegenzin voor het snelle opstaan stemmingen en boodschappen van de geliefde slaapplaats komen steeds…

. de dag van gister draag ik aldoor mee soms kent zij zwaarte doch steeds meer het wezen van de liefde. zo bedoeld is. dan verschijnt vaak gelijk een nieuw uitzicht, weliswaar op de fundamenten van de oudheid; opgebouwd, uiteengevallen. maar de zon vertelt nu dat wat was, nu nodig is, voor een gerijpte geboorte ja, ik ben weer even de zwaan…

Wat is een gedicht niet meer dan letters op papier voor de één van meer of minder gewicht een ander betekent het geen zier. De dichter mag dan sloven, zweten, trachten mensen aan woorden binden al zal hij van die arbeid moeten eten 't blijft gokken wat lezers er van vinden. Toch blijft hij aan de letter verslaaft en schrijft zo menig vers…

Ik hou van Holland ik ben 1 van die 18 miljoen maar nog veel meer ben ik 1 van de 8 miljard dat maakt een wereld van verschil, niet?…

---------------------------------------------- ---------------------------------------------- WITTE KOLIBRIE als er alleen het nu is, is er ruimte als je niets meer draagt, is alles licht. in de wereld van kolkende werveling, als een witte kolibrie in de tijd, stilstaand in bewondering. ----------------------------------------------…

Een secundair reagerend persoon Ben ik wel dat zal ik grif toegeven In plaats van berokkenend te leven Spreid ik een onbetrokkenheid ten toon Als een edel geboren Stoïcijn En leg een bedachtzaamheid aan de dag En handel bij voorkeur niet en glimlach Tevree met mijn opportuun bewustzijn En in erkentelijkheid aan de kant Ambigue in mijn…

De dag is mooi als buien afwezig zijn en een open zon ontvangen wordt door een schitterende schakering van verheugde mensen. De dag is mooi als een dichter zijn tong tussen zijn tanden klemt, zijn woorden snoeit tot bloeiende parels. De dag is mooi als iedereen niet iedereen blijft, klankem en kleuren ieder begin van grijs onmogelijk…

De bouwstenen Van mijn leven Zijn zeker niet Op drijfzand gestapeld Zelfs al ga ik Af en toe Kopje onder Ik worstel en kom boven Of ik een mooi gebouw ben Laat ik aan de wereld over Alhoewel ik vond en vind Dat er te weinig diverse smaak is…

Hij was vast op tijd en zij los afwezig Alleen op de plaats van afspraak is het eerste wat je ziet wie er niet is Wat kan een druk café toch leeg ogen Ze nam de telefoon niet op Ongewenste stilte meedogenloos ongearticuleerd stresserend Wat kan zwijgen toch veel zeggen Ze kunnen je meedogenloos stalken door ostentatief kil te negeren Keiharde…

Een grote vierkante wasbak ergens in een boerenhoeve. Ik draai de kraan open. Het is een wonder dat hij het toelaat hij die altijd alles heeft bepaald de kapitein van een wrakke boot in vreemde wateren. Nu zwemt hij in die wasbak. En hoe meer water er stroomt hoe meer verwonde kinderlijfjes erbij komen, ze drijven om hem heen draaiend van…

Verheug u in de nevel niet, Omdat uw oog die kan bemerken. De zuivre lucht, die niemand ziet, Ziedaar hetgeen uw kracht moet sterken, Niet wat zich zien en tasten doet: ’t On-zichtbre doet ons ’t meeste goed. ------------------------------------------------- uit: Gemengde Gedichten (1874 - 1880)…

het bestaan ontkennen dus het ontkennen bestaat als variatie op een thema opper ik aan de hand van een ontkenning zomaar iets over het wankele bestaan waarmee ik toch ondanks elke ontkenning mijn leven lang blijf begaan... (mocht u de draad zijn kwijtgeraakt niet wanhopen het kan ons allen gebeuren)…

licht laat leven waardoor alles stroomt het water door rivieren sappen die de bomen voeden zoals bloed dat doet door onze aderen alle wezens op aarde de aarde zelf en de zon allemaal zijn we stukjes heelal het klinkt dan wel wazig als in een droom maar alles beweegt komt en gaat allemaal verkeren we in een eindeloze stroom…

Er zijn In het Dal van Over-leven En op De top Van leven Er Zijn…

De bladeren in de wind dansen als mijn gedachten van links naar rechts of in een kringetje Ik herken de cyclus en zeg stop tegen het uitputtende het mij nergens naar toe leidende Ik duik in de stilte, dompel mij onder verfris mijn geest en dan komt het antwoord op een vraag die sluimerde waarvan ik tot dan het bestaan niet wist Het…

Jouw landing: hoe zal dat zijn een thuiskomen in het nest de val in vreemd gebied is zij een vlucht een overgave lijkt zij op verdwijnen misschien? Welk geluid zal zij maken kun je haar horen is zij een ritseling een smak of glas dat uiteen spat op ongenadige grond? Waarom zou je landen en hoe zou je dat dan doen lukt het om neer…

De regenton kan niet meer bergen. Water komt neer in grote overvloed. De hemel kent helaas geen kranen. Niets dat het stromen stoppen doet. Nodig evenwicht lijkt ver te zoeken. Veel en weinig, overdaad en tekort. Besef is onhandig, niet economisch. Hoop is techniek gericht, nog even. Dat alles een einde kent, denkt men. Wellicht is dit…