4699 resultaten.
Het Universum
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
30 Het Universum zal het laten zien
Wat je moet doen
En bovendien
Omhels ik dat met roem
Het geeft en het neemt
Je hele leven door
En ik weet
Het gaat voor alles voor
Je kent er niet omheen
Dus werk dit niet tegen
Het regelt alles zoals geeneen
En je kunt je hart er legen
Zoals bij een groot poezies bal.…
Nabeschouwen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
43 Wellicht ligt het in het verlopen van de jaren
de verschillen in gebeurtenissen in de tijd
ook zeer waarschijnlijk zijn de beelden gaan verbleken
van een jeugd die het leven genoot
de wereld was rond, de zon op grote afstand.
De horizon was mijn beperking en
de zee onoverbrugbaar en veel te diep
ergens lagen hoge bergen
tussen dalen waarin…
Wabi-sabi
netgedicht
1.7 met 9 stemmen
154 Blad valt in stilte
de wind draagt oude geuren
tijd buigt en verdwijnt
Een knop opent zich in het
zachte ochtendlicht, alsof ze zich eerst wil
afstemmen op de stilte om haar heen. De lucht draagt
de geur van vochtige aarde, en de tijd lijkt even geen haast te kennen.
In volle bloei spreidt ze haar
kleuren als vanzelf, niet om te overtuigen…
Aan Land Gebracht
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
139 =========================
een man moet leven volgens eigen waarden
en geloven in zichzelf.
en ook al breng je uiteindelijk
slechts een gehavend karkas aan land
van de grootste vis die ooit gezien is —
je hebt het gedaan,
en kan nu rustig slapen gaan.
de rest is niet belangrijk.
=========================…
Geluk in een notendop
netgedicht
2.2 met 4 stemmen
81 Ik heb de vlinders gezien
de bloemen geroken
vogels hoorde ik zingen
bijen verzamelden honing
jij danste daar tussen
over de paden in mijn tuin.
En ik dacht bij mijzelf;
“Wat is de wereld mooi,
wat is het leven een feest.”
Want ik rook de rozen geuren
zag de vlinders fladderen
de vogels zongen
en de bijen verzamelden honing.
En ik…
omleidingen daargelaten
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
82 het irritant skwiekende
geluid van gympen
op een nat fietspad
wat mijn aandacht
gelaagd verraadt
voor die details
die
gekunsteld dit punt
dit specifieke moment
deze ene kern
dit centrale thema
de vergeten crux
waar alles om draait
waar alles omdraait
weten te bereiken
en niet bezwijken onder
het irritant skwiekende
geluid van gympen…
Fotoalbum
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
83 Dagen zijn niet meer
dan foto's uit 't verleden
een boek vol herinneringen
aan vervlogen tijd
gebeurtenissen aaneen geregen
goed of slecht of allebei.
Hoe 't was?
Ach ik weet 't niet meer
de tijd gaat dikwijls zo snel.
Nu blijf ik wachten
wachten op een open einde
maar de resterende dagen
wil ik blijven plakken in mijn album.
Wie…
Naar psalm 49
gedicht
2.9 met 11 stemmen
6.367 Is dit wijsheid?
Zal dít het akkoord overstemmen
van de snaren van mijn hart
wanneer ik naar u hoor en mijn hart
klaart en opengaat? -
'De mens is gelijk de dieren, die vergaan.'
Moet ik dát vertellen aan de geslachten?
Ik luister liever.
------------------------------
uit: 'De psalmen' 2003.…
Avond
netgedicht
3.2 met 8 stemmen
99 Dit is een avond zoals zovele andere
maar toch enig en uniek
want nooit zal op dezelfde manier
de avond vallen, de zon verdwijnen.
De mensen die ik vandaag ontmoette
zullen ook morgen weer een dag
ouder zijn, misschien wat wijzer
en grijzer, maar anders.
Zelf zal ik andere gevoelens kennen,
andere voornemens maken of niet;
dankbaarheid…
over(leven)
netgedicht
3.2 met 5 stemmen
218 met een filosofische kijk
in feite heeft de mens
geen besef van tijd
hij komt weerloos ter aarde
weet nog van niets
geen enkele indicatie over
de lengte van zijn verblijf
zoveel blijft verborgen in
het schier onoplosbare raadsel
dat wij leven noemen
en het is juist de onwetendheid
die de zo mens beperkt
in zijn doen en laten..…
Silhouetten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
99 Vaag door dichte nevels
ziet men nog silhouetten
uit lang of kort verleden tijd
die men in 't heden wil zetten
aan duidelijkheid niet te wensen
wars van nevel of duister
maar volop in het licht
transparant voor ieder in het zicht.
Maar in hedendaags licht
blijkt vorm van silhouetten
vertekend door nevel en tijd.
Waar blijft de tijd…
Kennis en wijsheid
poëzie
5.0 met 3 stemmen
2.564 't Is Naarstigheid, die vroege Kennis gaart;
Ervaring is 't, die spade Wijsheid baart.
-----------------------------------
uit: Puntdichten (1824)…
Een horzel
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
139 de mens wordt geschapen
en verliest de ware binding met al
hij groeit vanuit een enkel moment
en verschijnt allengs in een eigen variëteit
eerstens aards aangelengd, van na-apen
tot een tot een eigen vorm van zijn wasdom,
zo hij al daartoe is geroepen.
tot een bewust zijn met volwassen trekken
alhoewel het bestaan slechts deels
vaag voor…
Ontboezeming van mijn ook falende ontmoetingen
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen
185 Leuk hoor al die spontane ontmoetingen
maar als iemand of meerdere spontaan
en inhoudelijk reageren, maar je weet
niet meer wanneer en hoe, wie het is, was!
Zij weten, dat je de JordaanDichter bent
en de vader van 'onbeperkte' dochter Giulia
maar weet jij Jan Jacob wie zij nog zijn
zij die zo vaak zo inhoudelijk vriendelijk reageren
Het…
De Tijd
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
112 Zoals de wind
door hoge bomen waait,
raast de tijd aan hen voorbij
Er is niets zo baldadig
doch curabel als de tand,
de tand des tijds…
Iedere dag gewoon
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen
95 Vroeg begon deze dag
zoals overigens alle dagen
zonder byzondere beloften
gewoon bewolkte lucht
zo afentoe gewoon een zonnetje
en natuurlijk gewoon
zo nu en dan een gewone plensbui.
Door de straten
lopen gewoon gewone mensen
die zich gewoon haasten
om hun gewone
dagelijkse inkopen doen
en vervolgens zich gewoon haasten
naar hun gewone…
Alles Stroomt Alles Droomt
netgedicht
3.3 met 6 stemmen
131 ====================
vrouw op bankje in het park
ziet de film van haar leven
tegen het licht van de zoveelste lente
ze weet de mooiste scènes gauw te vinden
en de rest was nodig voor het verhaal
show, don't tell
denken is een wisseltruc, besef is woordenloos
het - ik - verdampt in helder licht. Na het verhaal
is de stilte onaangedaan, oneindig…
IJlende trein schijnt, trillend, stil te staan
poëzie
3.1 met 13 stemmen
1.623 IJlende trein schijnt, trillend, stil te staan,
En 't is, terwijl ik kijk droom'rig door 't glas,
Of heel de wereld machtig stelsel was
Van reuz'ge rad'ren, die onhoorbaar gaan,
Met blauw-saffieren velgen, plas naast plas,
En smal-smaragden spaken, laan naast laan,
En brede, gouden spaken, graan naast graan,
Went'lend om verre toren,…
Cogito ergo ...
netgedicht
1.9 met 7 stemmen
295 Wat moet een mens met woordeloze beelden
ideeën uit het niets, fantoomgedachten
elkaar verdringend, oplichtend, vergeelde
uit lang vervlogen hoeken onverwachte
en meer recent, stiefmoederlijk bedeelde
zomaar vlak voor zijn geestesoog gebrachte
opdoemend onverwoord fata morgana
in zijn nog te voltooien
geestoase
zegt hij, als hij wil vatten…
Onbekende toekomst
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
100 Meet niet de dagen
in uren, minuten of seconden
maar in zegeningen
van levensjaren.
Van tijden met regen
of warmte van zonneschijn.
Het zijn tijden
die wij gratis kregen
om dankbaar voor te zijn.
De tijd zijn niet de dagen
die wij achter ons lieten,
maar de uren, minuten of seconden
die wij nog voor ons hebben.…
Sterven In Termijnen
netgedicht
3.4 met 10 stemmen
231 her en der zijn er al stukjes
van deze dichter
achteloos ter aarde besteld
stukjes uit mijn neus, achteloos gesmeerd onder schooltafels
pluisjes borsthaar, in bedden geplant
van korte hormonale dansen
schoen met gaten, gaten in alles
zoals foto's van rotte
kiezen en tanden,
zijn al met pensioen en met de huidige
technologie niet meer te…
een witte ruimte
netgedicht
2.8 met 6 stemmen
316 man uit Quanzhou
elke dag duizendmaal
met vlakke hand op
de rots te slaan
na tien jaar verbaasd
het spiegelbeeld de afdruk
in het steen te zien
veroveraar zonder
heilsverwachting
van het nutteloze
het leven
een witte ruimte
zonder lijst…
opgesloten
netgedicht
3.0 met 19 stemmen
492 op deze plek
waar de tijd
seconden
meetbaar wegtikt
dicht zij
in haar hoofd
fluistert zij de strofen
haar verbeelding
stroomt ononderbroken
van binnenuit
haar tijd is la durée
in de duisternis
van haar cel
de echte tijd
het is alles
wat haar beweegt
op deze plek…
Altijd verbonden
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
198 Fonkelende ster
haar hart vol licht en warmte
bewaard, voor altijd
Hoog boven rimpelloze meren en
slapende velden zweef jij als een verre gedachte,
een herinnering van vuur. Je danst aan de rand van het niets,
als een droom die verdwaalt, een vonk in de eindeloze nacht die nooit zal doven.
Wie stak ooit jouw ongekende vlam
aan in de kille…
Loslaten
hartenkreet
4.1 met 11 stemmen
795 Loslaten een mysterie soms.
Wat is de grens? Wat het eind? Wat het begin?
'Loslaten is je woede beheersen', bedoelt Mahatma Gandhi.
Maar niet altijd makkelijk is dat.
Loslaten, het los te latene.
En nooit de moed opgeven.…
Mijn zijn
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
205 Ik was haast niets toen ik begon
slechts geliefd door wie mij baarde
nu stroom ik mee onder de zon
en spoel aan als minst aanvaarde
niemand is die het weet of ziet
men kent alleen het grote geld
immers voor velen tel ik niet
nergens nog is mijn zijn vermeld
niemand die mijn zijn verklaarde
niet legitiem onder de zon
niet eens een reden…
SLOPEN
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen
184 Ik zou soms wel eens iemand willen slopen
maar dan voel ik dat ik hopeloos slopeloos ben
dus niet de mens, maar wel de materie
dan niet hopeloos maar meedogenloos genadeloos!…
Haiku
netgedicht
3.3 met 6 stemmen
170 De weg naar Eden.
Na de bocht het Paradijs.
Eenzaam is de tocht.…
Museum
gedicht
3.0 met 15 stemmen
8.190 Iets van grote zeggingskracht
was op de muur geklonken. Een metalen
stem, verfrommeld van ontroering,
legde uit.
De gouden kamer uit vervlogen tijden
lag één verdieping hoger. Banen glanzend
in het stof getrokken wezen
eerder nagebootste ontucht aan.
Vervormend was de hitte van voltooid verleden niet,
hoewel suppoosten altijd achterbleven…
gevoelloosheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
157 ik waardeer de ledige cirkels
gebouwd op wrokkige grond
waar polderkoppen zingen
in ‘t dagelijks lommeren
dat is de ‘status vitae’
en steeds vitaler de weerklanken
Freudiaans ‘as fuck’
moordend en plunderend
zonder pijn in ‘t hart
‘my name is nobody’
als ‘t wilde dier dat heur haar verloor
onbekend met platonisch geluk
maar bezeten door…