Alle inzendingen over doe

Is er hierna nog een eeuwige zaligheid, heeft sterven een zin. De theofiel heeft het beste deel verkoren en praat met zijn lief. Hij ziet zijn liefje in alle liefjes rondom, in alles wat is. Wat hij niet begrijpt, dat is alle ellende, deo volente?…

Doe maar normaal dan doe je gek genoeg Reageer niet op anderen Want wie zijn mond opendoet Is gek geworden, normaal toch?…

Ze zei dat ze een vrouw is Ik vond dat knap…

Thuis, ik zie waar je zit en dat maakt me verdrietig Thuis, ik voel wat je zei en dat maakt me boos Ik kan niet zeggen dat ik je haat, want dan geef ik toe dat ik je graag zie Ik kan niet zeggen dat ik je mis, want heimwee voel ik niet Verschillende gedachten razen door mijn hoofd Aanvaarden kan ik wel, begrijpen niet…

Dit is de wanhoop van Hen die in mij wonen Stemmen van alle kanten Overheersen mijn eigen ik, Geen uithoek meer waar 'k vluchten kan - Louter zwart nog, En af en toe donkergrijs, Dat zijn de kleuren waarin Mijn allerlaatste ik in Dit aardedonker mijzelf De weg nog wijst…

Komt tijd komt dood!…

Angst voor Jou en angst voor mij Angst voor dood en Angst voor pijn Mijn God help mij Hier te Zijn en mijn eigen weg te gaan…

en ìk doe net alsof het de normaalste zaak van de wereld is! Dat is het ook, dat is zo Petra, het is nu eenmaal zo: het ìs jou gegeven... en je hebt erover te waken, vanuit heel jouw elementen doe je dit eigenlijk al, zo lang zo lang zonder bang te zijn.…

De rauwe onwerkelijke berichtgeving over zoveel Nederlandse doden valt als een baksteen op Nederland! Op zoveel Nederlandse nabestaanden dat het begin van het medeleven vanzelfsprekend door onze Koning, onze Premier: onze regering, onze volksvertegenwoordigers slechts het prille begin zal zijn van een zeer lange rouwperiode waartoe ik…

Ik doe het niet, ik doe het niet! Nú snoep ik echt niet meer. Ik doe het niet, ik doe het niet! Ik hou me er aan dit keer. Ik doe het niet, ik doe het niet! Ik kijk naar het met chocola gevulde bord. Ik doe het niet, ik doe het niet! Voel hoe ik toch weer verleid word. Ik doe het niet, ik doe het niet!…

Dwars door duisternis breken mijn gele lichtstralen door. Dwars door onwetendheid een nieuw bewustzijn. Dwars over etiketten nieuwe maatstaven. Dwars door jouw hart mijn levend hart. Mijn hart gaat uit naar jou: ik laat je niet in de steek. Mijn dichtershanden om een werk neer te leggen ... als enige de boodschap van zuivere liefde te zeggen…

Voor velen leek het ongehoord, wat ik doe. Toch word ik zeker niet levensmoe. Ik wist immers, wat ik deed... ik benut de kracht in ieder woord!…

Ik doe waarvan ik denk dat men wil dat ik dat doe Ik denk dat ik doe wat men wil dat ik doe Ik wil dat men denkt dat ik doe wat ik wil denk ik.…

' (Jammer dat in er jouw mouw geen vrouw zat) Voor jou ook nog een goed doordacht idee 'Doe eens normaal man', groetjes chimpansee! Erdogan…

Excuus, nee, het zijn idealisten, verlossers van de zee Ze jutten van Cadzand tot Delfzijl, help ze, doe mee!…

Dit ene doe ik. Het geeft je meer bewustzijn. En het geeft je rust.…

wat ook ik fout doe zeg het mij maar sla mij niet wat ook ik verkeerd doe toon het mij maar straf mij niet wat ook ik gebrekkig doe leer het mij maar pest mij niet wat ook ik doe verlies mij niet opdat ik mij koud voel verlaten en alleen wat ook ik doe wees niet zo hard dat ik mij angstig voel bang en verlaten wat ook ik…

De eerste winst, was 't ontwaken vrijwel gelijk daarop de trance van een strijd, ongelijk, verloren het lied dat bij aanvang zijn refrein al inzette 'k Verloor de tijd in een leven niet veraf, dichtbij dood gelegen Een uur. Etmaal, of misschien wel jaren buiten bewustzijn dat leven belette 'k Vlieg en zweef zonder motor rijt de regenwolken…

In het schemergebied Waarin het altijd nu En gisteren is, drijven Onherkenbare schimmen voorbij, Vage schaduwen van dode En levende wezens die evengoed Allebei onrustig bewegen In mijn hersenschemering - 'k Weet niet precies of Ik nu de heer Parkinson Of toch meneer Alzheimer Voor de deur heb staan - Ik ken ze niet meer uitelkaar…

Ik doe mijn best dat is niet altijd genoeg Ik doe mijn best, en ook als je me niks vroeg Doe ik mijn stinkende best En al doe ik mijn best, en is dat niet altijd genoeg Doe ik toch mijn best, ook al omdat je niks vroeg Maar ik ben het zat, dat je me door je dementie Me zo hartgrondig afkat, ik me voorneem Mijn stinkende best maar niet meer…

regen om mij heen doe mij zo'n dag doe mij dat avontuur…

kijkt Kan ik het je vertellen Zonder je te spreken Mijn gevoel Is wat ik wegstop Vergeet En nooit over praat Je vraagt niet meer Hoe het gaat Te veel gevraagd Naar de bekende leugen Wil niet meer Zwijgen in verdriet Wil je zeggen Het doet pijn Ik kan het niet alleen Heb je nodig Hier En nu Problemen Tranen Pijn Maar doe…

een vloek weerkaatst in stilte brekend hout spattend bloed schreeuw van pijn vallende hamer blauwe duim…

Wat doe ik mezelf aan je ziet me wel staan maar toch laat je die ander nog niet gaan. Wat doe ik mezelf toch weer aan door jou laat ik anderen gaan die mij ook zien staan. Wanneer haal je me uit deze onzekerheid Wanneer ga je me vertellen dat je haar eindelijk heb laten gaan.…

Er was eens een man in Tallin, de rest vult u zelf maar in.…

Waarom Doe je zo Moet je zo Opvallen Waarom Ben je zo Moet je zo Het woord voeren Waarom Zal je zo Wil je zo Dat men je hoort Omdat je zo Opvallend doet Is er niemand Die werkelijk luistert Omdat je zo Je woordje zeggen zal Is er niemand Die werkelijk hoort Is er niemand Die werkelijk Om je geeft Ben je zo Eenzaam…

Ik ben uit de parade van maskers gestapt ik zie ons nog marcheren met een stijve glimlach op de stappen afgemeten meermaals liep ik uit de pas clowns veranderden in pierrots muzikanten speelden treurmuziek ballerina’s maakten bokkesprongen houten klazen sloten de rij ik ben uit de parade van maskers gestapt, muziek klinkt in mijn oren…

voel wat je denkt je hebt angst angst om met me te praten omdat ik ziek ben kanker en het leven moet laten is het zo moeilijk mens te zijn zoals je was open, frank en vrij ik voel wat je denkt ik heb je nodig praat toch tegen mij PRAAT, maar niet over mij ik heb al zoveel verteld telkens weer die vragen PRAAT, hoe het jou gaat doe…

Hoe te leven met een chique tragiek!? Van optimisme wordt je slechts een dwaas Het tegendeel biedt ook al geen soelaas De zwoele zwier van 't midden is paniek Het leven leven, bang zijn, vallen, opstaan... en ten slotte gruwelijk ter ziele gaan!…

Staar mij niet zo plagend aan Jij mooie man daar op het bed Raak mij toch niet steeds zo diep Wàt heb jij in gang gezet ? Jouw ogen boren zich tot in mijn ziel Zetten mijn lijf totaal in brand Hijgend vraag ik mezelf af Wàt is er met mij aan de hand ? Voel mezelf totaal verloren Starend in jouw zwoele blik Bloed bonkt door mijn hete lijf…