inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 45.860):

Litteken

De eerste winst, was 't ontwaken
vrijwel gelijk daarop de trance van
een strijd, ongelijk, verloren het lied
dat bij aanvang zijn refrein al inzette

'k Verloor de tijd in een leven
niet veraf, dichtbij dood gelegen
Een uur. Etmaal, of misschien wel jaren
buiten bewustzijn dat leven belette

'k Vlieg en zweef zonder motor
rijt de regenwolken ver uiteen
't Spasme van de verliezende partij
klontert samen in nabijgelegen vetten

Van vervangende waren
die erbij liggen. Ongegeneerd
't Is en blijft: koning, keizer, admiraal
in een wereld van ontiegelijk veel wetten

Ledigheid is des duivels oor-
kussen; leidt dus tot allerlei kwaad
Ook al is er ruzie op velerlei
gebied; 'n geslagen wond onmiddellijk betten

Hoe het uiteindelijk ook wordt
gewend of gekeerd; wonden helen
ten langen leste, ooit weer structureel
Hoewel een lelijk litteken echt nooit verdwijnt

Eigenlijk zou elke zondaar
Qua dwaling hoe miniem of klein ook
enigerlei wijze moeten boeten
Wie weet, op mooie, grote aanplakbiljetten

... Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet! ...

Schrijver: Annejan Kuperus, 23 november 2012


Geplaatst in de categorie: algemeen

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 252

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Petra Hermans
Datum:
8 februari 2013
Email:
worldpoet546live.nl
Annejan, mooi, diepgaand relaas, van wat kan
gebeuren, ook al misschien totaal niet verwacht,
laat staan gewenst. Eerlijkheid en oprechtheid
in dit gedicht en in jou, vinden uiteindelijk
toch hun weg.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)