Litteken
De eerste winst, was 't ontwaken
vrijwel gelijk daarop de trance van
een strijd, ongelijk, verloren het lied
dat bij aanvang zijn refrein al inzette
'k Verloor de tijd in een leven
niet veraf, dichtbij dood gelegen
Een uur. Etmaal, of misschien wel jaren
buiten bewustzijn dat leven belette
'k Vlieg en zweef zonder motor
rijt de regenwolken ver uiteen
't Spasme van de verliezende partij
klontert samen in nabijgelegen vetten
Van vervangende waren
die erbij liggen. Ongegeneerd
't Is en blijft: koning, keizer, admiraal
in een wereld van ontiegelijk veel wetten
Ledigheid is des duivels oor-
kussen; leidt dus tot allerlei kwaad
Ook al is er ruzie op velerlei
gebied; 'n geslagen wond onmiddellijk betten
Hoe het uiteindelijk ook wordt
gewend of gekeerd; wonden helen
ten langen leste, ooit weer structureel
Hoewel een lelijk litteken echt nooit verdwijnt
Eigenlijk zou elke zondaar
Qua dwaling hoe miniem of klein ook
enigerlei wijze moeten boeten
Wie weet, op mooie, grote aanplakbiljetten
... Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet! ...
Schrijver: Annejan Kuperus, 23 november 2012Geplaatst in de categorie: algemeen
gebeuren, ook al misschien totaal niet verwacht,
laat staan gewenst. Eerlijkheid en oprechtheid
in dit gedicht en in jou, vinden uiteindelijk
toch hun weg.