Alle inzendingen over doel doelman

we moeten het verhaal afmaken maar we willen ook wat langer schuilen in de lege ruimte van zwijgen en nog niets zeggen de tijd valt stil achter een gordijn van onzekerheid we hebben iets in gang gezet de afloop staat vast als laatste verdediger en doelman in één op onvaste grond beland zonder route in een verlaten niemandsland zeldzaam…

Eeuwige word je genoemd - Jij die mij doorleeft En met nauw'lijks Hoorbare vleugelslag Mijn gevoelsoppervlak Doet rimpelen - Jij die in mij het licht Brengt dat het donker Aanraakt en verdrijft…

Niets houdt haar tegen. Af en toe een gedachte. Maar die vergeet ze.…

Die op rechts, links of middenvoor de bal met een gouden pass kon belonen Sierlijk spelend op ranke benen deed Cruyff zijn fans van vreugde wenen; bij een soloactie langs vier paar benen heen, de doelman passerend volgens zijn systeem. Veertien redenen om zo'n zoon posthuum te eren, die voor Ajax zo lang kon excelleren.…

alle automatismen zaten muurvast als een muts met zeven keelbanden ze waren niet vooruit te branden werden op inzet en conditie overklast met klassebakken die los van elkaar van alle kanten werden overlopen telde de haan betraand zijn knopen voor doelman vermeer waren de rapen gaar hij stond een partij te boksen en springen om het met kleinste…

De doelman zweeft naar de lat en schat de afstand, de snelheid van het bananeschot. Hij vergist zich. De fout kost een fluitconcert. Ai oei! gedeukte eer! Vergeef me Lieve Heer! Het net, hagelwitte ruiten, golven in licht.…

gelukkig bestaan kleuren om dingen op te beuren zonder hen was alles zwart eentonig of ietwat apart de grijze muur die wil ik wit de zilveren stoel die ik aanbid de gouden schijn van het maanlicht geeft blij gevoel, een fraai gezicht de hemel verf ik altijd blauw de zon zingt geel, ik hou van jou het gras dat kleur ik in 't fel groen…

Ik heb echt even gehuild Want ik ben vol van VOLT En raakte overvoert door De maidenspeech van Nilüfer Gündo?an! Want wat ik ervoer IS In een woord te vangen Hoop Hoop voor de jeugd Hoop voor de politiek Hoop voor de toekomst Hoop voor Nederland Hoop voor Europa Hoop voor de Wereld Nou, nou, dat is een hoop Ik keek in de spiegel…

Er hangt een gordijn tussen mensen. O ja, je ziet het niet die onzichtbare scheiding. De een gelooft dit, de ander dat. En al wil je erover praten, het gordijn gaat dicht, zonder aanleiding. Het leidt tot oorlogen en geweld. Is de mens daarvoor gemaakt? Wie heeft hem als rechter aangesteld? Is er iemand die dat weet? Een oordeel is heel snel…

ergens onbekend lopen wij elkander nooit gekend eenzelfde doel allebei iets van plan zonder overleg voor elkanders voeten dan een nieuwe horde…

woord beschermde mijn geliefden ik onderhield het en gebruiksklaar lag het in fluweel gebed, goed opgeborgen in een houten kist die ik van tijd tot tijd ontsloot om al mijn woorden op te poetsen het woord is niet te koop maar slechts te leen tot het wordt omgezet in daden tot het in stelling wordt gebracht het raakt ofwel het mist zijn doel…

Cryptisch kijken we weg op een ander doel gericht wat wij zagen, geregistreerd categoriseert, in het hoofd rennen vooruit, sneller, harder buiten adem, het lijden op onze hielen maar wij vechten voor de overwinning gaan voor de beker van triomf zo zien we af van stilstand…

Met mijn ogen dicht liep ik door het leven, Niets te ontvangen, laat staan weg te geven. De donkere wolken, ze pakten zich samen, Ik was al blind voordat de wolken kwamen. En ik stond daar, ik stond met lege handen, ik keek toe, mijn leven leek te verzanden. Niet meer te redden, zeiden alle mensen, Want hij overschrijdt wetten en grenzen.…

zijn wil heiligt altijd het doel, het eeuwig doel dat geen mens bereikt zonder slaaf te zijn van zijn eigen driften perverse driften die kiften in het hoofd, de voorrang aan de minst beteugelde aan welke altijd opnieuw de minst gekleurde eer de prijs slechts te verdragen door telkens weer opnieuw een hoger doel hij grijnst bij elke…

Geworpen in de strijd een doel wat heiligt, lang de tijd gepijnigd, ook ik gestenigd, oneindig rollen stenen aan om in het volle uur tegen elkaar te slaan, vuur reinigt de loop hun fossiele natuur.…

soms weet ik niet waarom ik doe wat ik doe boodschappen, werk, wandelen in het park verwondering is mijn deel dan sta ik voor dat verkeerslicht, het is immers rood en de rest raast door, met een doel dat ik niet heb, het maakt mij jaloers ik wacht hier, op mijn fiets op bevrijdend groen en rijd vervolgens naar niets ik steek nog wel…

Een duidelijk omlijnd doel voor ogen en soms ook zo maar ergens heen. Dan zie ik al het groen rondom mij, de vogels in de lucht en de bomen. Wat ik moet doen is dan niet belangrijk en loop wat te dagdromen.…

Winter liefde vlam handen op bevroren ruit warmt zichtbaar het doel.…

Het Universum is nog niet perfect als het dat was, kon het vandaag wel stoppen de Aarde draait, maar wie draait aan de knoppen is dat de Huurder of de Architect? Een Huis moet stevig zijn, dat is bekend om de Bewoners zekerheid te bieden opdat hun streven rust op een solide maar tegelijk flexibel fundament Er is een tuin, en er is stromend…

levensmozaïek waarin ons onvermogen weer vruchtbaar raakt een denkbeeldige grens, als die bestaat die geen einde kent waarin we zullen berusten zaailingen in de sporen van vriendschap, we trotseerden alle stappen, uitgesleten treden of het onze laatste moesten zijn niet gestoffeerd of afgewogen in gevoel empathie als voedsel met een hoger doel…

ineens verdwenen zijn, met de kleding van de dag nog om het geweten gewikkeld het haar verkleefd in lange slierten grijs onberoerd liggen emoties te eroderen in de vergankelijkheid van de geest, niets achter gelaten alsof het er nooit is geweest wielen wentelen zich naar andere tijden naar daar waar het zoeken wordt gevreesd terzijde…

Bereikbare doelen schenken een mens onverwachte kracht. Het opstijgen van waar je de grond nog kan voelen houdt de realiteit gelukkig nog binnen de grenzen van de zwaartekracht. Met beide benen stevig verbonden met de grond; maakt men nimmer de fout dat er meer kan zijn dan gedacht op basis van een te grote mond.…

van verwachtingsmozaïek in wegen nog niet betreden, vaak impulsief, vanuit het onbewuste blijft het een reden met een nog te ontdekken ontbrekend doel.…

Fit blijven, meten met anderen, teamgevoel koppel je hedendaags aan jóúw goede doel Je loopt ongetraind de marathon voor een enge kwaal Liefst ongeneeslijk, tergend lang en terminaal Het maakt eigenlijk niet uit waarvoor je het doet Jouw unieke doel oogst respect, het móét Zo beklim ik voor ALS per driewieler de Alpe d’Huez Collecteer 48 uur…

eigen doel Ergens, door drommen heen gestuwd.…

De bal vliegt met grote snelheid langs de doelman Er is nu geen redding meer mogelijk Geen doelpaal die nog in de weg kan staan Het doel is leeg En de bal is verpletterd tegen het net Een oceaan van geluid stijgt op Hij valt huilend op zijn knieën Medespelers duiken boven op hem Bedolven onder een berg van lichamen Probeert hij wanhopig…

Want zonder aandacht kent het doel slechts die mens alleen.…

Ik ben het kwijt het gevoel ik ben het kwijt mijn doel Wat kan ik doen met het gevoel ik ben het kwijt mijn doel Ik ben op zoek naar wat ik had ik ben het kwijt het gevoel Ik dwaal maar af naar wat eens was ik ben het kwijt mijn doel Komt het nog terug dat gevoel van toen nu ben ik het kwijt dat gevoel Ben nu verdrietig…

op de horizon lang en ver daar is het heen is het doel en achter is waar we zijn achter de horizon verder, droom daar is het heen is het doel en achter is waar we zijn zie de ochtendzon van ver naar nu spint goud in je haren heen is het doel - achterlijk…

schuif maat schuif met je maat over de epochen meet de afstand afgelegd en schat wat komt kleur sierlijk alle delen van de regenboog in het betoog dat je zal houden over dat wat was tuur op je kompas voor richting in de tijd en voed de hoop op weer een nieuwe tijd tot je kleuren verdoffen en je weer met een griffel de zaken wit…