Alle inzendingen over doen alsof

Alsof zij het kleine meisje is die de teerlingen werpt in een rokershol vol gokkende en keurige heren Alsof zij dat zou kunnen Jullie kennen haar niet Alsof zij het kleine meisje is die de waarheid geweld zou aandoen en de leugen decoreert met een glimlach Alsof zij dat zou kunnen Jullie kennen haar niet Alsof zij het kleine…

we doen zo vaak alsof we doen alsof we blij zijn terwijl we het niet zijn we doen alsof we luisteren terwijl we ergens anders aan denken we doen alsof we het leuk vinden terwijl we er niets aan vinden we willen niemand kwetsen dus we doen alsof maar ons verdriet is echt onze pijn ook ons eenzame gevoel is echt onze angst ook…

Zwart-wit blaft hij zei je schor en hees alsof hij altijd al een speelgoed- hondje is geweest…

Wat is geloven anders dan doen alsof het zeker is dat dit of dat zo is, hoewel je 't niet kan bewijzen. Wat is geloven anders dan doen alsof de liefde zeker wint, al is er haat en ergernis, twijfel en vergrijzen. Wat is geloven anders dan doen alsof dit grote, machtige bestaan ten dode ten slotte toch nog zal verrijzen.…

Ik breek elke avond het sterrenstof alsof het mogelijk is want wat je overhoudt is gewoon stof dat met een zuchtje wind op alle meubels springt alsof.…

plaats is voor de ander we onze woorden niet ombuigen taal kreuk- en strijkvrij in de kasten ligt we doen alsof we eeuwig leven…

een reactie geen reactie een vier voor de moeite ik ontwaar dames en heren die denken te presteren maar vooral doen alsof dit menneke gaat voor zeker en vast dit menneke gaat en is u niet meer tot last…

Het lijkt alsof ik altijd vrolijk ben en goedgezind... Het lijkt alsof mijn droefheid niet meer van me wint Het lijkt alsof de tranen niet meer komen... Het lijkt alsof ik verlost ben van al die nare dromen... Het lijkt alsof... Maar niemand weet hoe ik me werkelijk voel... En dat is nu net wat ik bedoel...…

groen Alsof het leeft -Zie mij hier nu staan Tevergeefs wat ik zal doen…

net alsof de wind haar woorden naar mij fluistert ik hoor dat zo graag net alsof de boom haar handen wil verbeelden ik zie dat zo graag net alsof het riet mijn lichaam wil omarmen ik voel dat zo graag net alsof het gras haar geuren voor mij vasthoudt ik ruik dat zo graag net alsof de zon haar warmte naar mij uitstraalt ik wil dat…

Laten we doen Alsof alles normaal is Laten we doen Alsof er niets is gebeurd Laten we doen Alsof ons hart Licht en vrij is Laten we doen Alsof niets Ons hart Donker kleurt Laten we doen Alsof geluk Alledaags is Laten we doen Of we gieren Van de lach Laten we doen Alsof praten Abnormaal is Laten we doen Alsof alles Al is…

Ik doe maar alsof, wanneer ik weer ga slapen -- alsof jij er bent.…

, kringen zingen in troebel water, rusten in onvrede, alsof het leven is.…

Je ogen zo vriendelijk Alsof het leven je toelachte Je lach zo mooi Alsof het allemaal nog zo is Tranen die ik niet langer verbergen kan Tranen om alles Tranen in het niets Maar jij blijft lachen Met je ogen zo vriendelijk Alsof het nog zo is... Alsof het leven je toelachte En waar ben ik? Nergens...…

de shuttle zweeft heen en weer alsof niet wij het zijn die hem richting geven op zijn hoogtepunt en precies tussen ons in twijfelt hij een moment alsof hij kiezen moet tussen ons, alsof wij zijn ouders zijn alsof hij plaats wil maken ------------------------------------- uit: 'Poëziekrant', sept-okt 2005.…

het leek alsof wij spraken van dingen die wij waren in heldere overvloed woord minus moed ik wende mij tot jou en jij veranderde en toch beken je dagelijks jou tot mij en ik zeg ja - zoals het altijd was - alsof ‘t een alledaagse gauwheid en wat jij mij betekent al die jaren en in jouw toverondertoon vlieg ik met de gevleugelden de…

(De mens is een wees van zijn eigen erfgoed) Ik schilder letters alsof ik sterren aan de hemel plak Ik werp kometen alsof ik de wereld vertak in kunstmatige wetten Ik verplaats het hemelgewelf alsof ik planeten uit mijn schoot werp En droom werelden alsof ik de kosmos nog naar iets nieuws herschep…

dood dier is fantasie realiteit kan zijn liefde toch alles overwint alles met alles samen hangt tijd alle wonden geneest kunnen we het simpel houden want we doen graag alsof realiteit is immers erg genoeg…

Het is alsof ik je geuren ruik Het is alsof ik je stem hoor lachen Het is alsof ik je lichaam voor me zie Maar dan doe ik mijn ogen open Ik luister naar de stilte Ik adem de koude lucht En voel me leeg Ik ben niet Ik kan niet zonder jou…

Alsof je dood bent zomaar verdwenen Zonder een bericht nam jij de benen Alsof je dood bent en niet meer bestaat Jouw geur vervlogen mij hier achterlaat Alsof je dood bent mijn hart zo gekwetst Jouw leegte opvullen is al wat mij rest Alsof ik dood ben dat raakt me het meest Het lijkt nu net……… of ik er nooit ben geweest…

Waarom doe je alsof je me niet kent Alsof we vreemden zijn voor elkaar Het is net alsof je jezelf niet meer bent. Je bent veranderd Ik ben anders dan dat jij bent Maar dat begrijp je niet Ik kan niet zo zijn zoals je wilt dat ik ben Want dan ben ik mezelf niet Ik ben anders.…

alsof twee maanden twee dagen zijn maken woorden hetgeen we waren klein alsof we weer zouden worden zoals we waren alsof we twee uur geleden begonnen zijn…

alsof een oog in een kijkdoos kijkt schoonheid ontbloot in kleine ogenblikken van verwonderd zijn appelkleuren en de dansende geur van het meisje dat kijkt mij nooit ziet als buitenstaander zoals ik haar alsof ik haar in dezelfde oogwenk ontmoet en verlies…

Alsof een bloem, verweg hiervandaan, ophoudt met bloeien, zomaar stopt, zonder dat je het door hebt... Alsof een bloem, die je zelden ziet, uitsterft... Alsof die éné bloem, jou doet huilen... En je tevreden laat zijn, met alles wat je nog op deze aarde hebt...…

Heer, het is alsof U mij niet hoort en alsof niets aan mij naar U bekoort alsof wie ik ben U alleen verstoort Maar ik roep naar U, ontsluit de poort, wat ik heb en ben, is in de knop gesmoord waar bent U?…

een eenvoudige witte kist alsof hij bijvoorbaat wist hout is maar vergangelijk een eenvoudige witte roos alsof hij bijvoorbaat koos geen boeket maar één per stuk een eenvoudige witte vrouw alsof hij zei ik hou van jou want jij bent voor mij geluk het eenvoudige witte doek alsof het wacht in een hoek als staat 't er per ongeluk…

Na twee jaar dood vroeg hij is opa botjes nu ik zei wel ja na twee jaar zal dat wel maar wist het niet of bijna niet aar- zelde alsof alsof ik beter kijk dan jij alsof ik beter weten zou dan jou geopenbaard.…

Was het maar ellendig stil zolang het voelt alsof het went dat je langs mij starend aankijkt vleiend met je zachte handen Want in liefde val ik langzaam zolang het lijkt alsof het kentert dat je mij bekijkt alsof ik lucht ben denkend langs mij op die avond…

Alsof hij er nooit stond hij is weg, alsof hij nooit fier en vol lampjes stond te pronken, daar, in de hoek. Ingepakt en wel ligt hij weer zonder verlichting pronkbaar in de kelder te wachten op het volgend jaar! Alsof hij er nooit stond.…

Het is alsof je nooit wegging, maar toch waren er momenten dat ik niet aan je dacht Het is alsof ik vergat dat ik je stem had onthouden, die fusie van strijkers en een harp, met de nodige drum Het lijkt alsof het donkere bos van houtblazers nooit heeft bestaan en de wind van akkoorden en noten je niet wegvaagde Als dat maar zo zou zijn…