Alle inzendingen over dralende

Ver over de zonnige heide stond tot den golvende rand, die 't lichte van 't donkere scheidde, de dag, - stond de morgen in brand, en dralend en drijvend tegen het blauw, met elkander mee, zag men zich de wolken bewegen, als zeilen over de zee.…

Een Oehoe in het donker aangevlogen Vlakbij de deuropening waar ik sta Te joelen om de weggelopen hond Doorgrondt mij met monsterend gele ogen En ofschoon heen en weer geslopen Om er een zaklamp bij te halen Blijft zijn dralende vogelhoofd Ongemoeid prijken in het zwakke licht En in stilte gefixeerd op elkaar gericht Net als wanneer de…

blauwgroen ei waarop jij broedt glanst op met donkere spikkels alsof je in de schaduw iets uitboet Maar jij lijkt wel van alle markten thuis zoals je me schichtig niet naderen laat de kleinste tuin vermijdt zo haat je het gruis van onze twist Als je eens wist hoe het beter kan hoe we reizen konden langs de glooiing van een klaar drasland dralend…

Er broeit iets, de lucht werkt landlieden luieren in de verlaten ruimte zien terug op het zwoegen van de dag Vlijtig en vol ijver stapten ze de bedauwde morgen in een zuidenwind bracht slepend de dagelijkse droogte aan In de verre verte lokt klokgelui -boven rieten daken en onder de dreigende hemel- ze terug naar de hofstee Ze dralend…

Want ik bemin, u, vrouw; en zo mijn dralend schromen slechts de ogen toe uw tegen-lachen is genaakt: zo was ik als een kind dat, gerens-blij gekomen naar glanz'ge vruchten-pracht in lomende avond-bomen, beducht om zoveel schoons, geen enkle vrucht en raakt.…

Want ik bemin u, vrouw; en zo mijn dralend schromen slechts de ogen toé uw tegen-lachen is genaakt: zo was ik als een kind dat, gerens-blij gekomen naar glanz'ge vruchten-pracht in lomende avond-bomen, beducht om zóveel schoons, geen enkle vrucht en ráakt.…

Ons dekte vreedzaam wilgenlover; De scheemring was voorbij; Het duister toog de velden over; En dralend rezen wij. Leef lang in blij herdenken voort, Gewijde stond! geheiligd oord!…

Heb zojuist je zwart-wit foto gezien, van jou dralend op het schoolplein. Hoe verloren kan een kind toch zijn?…

In 't vallend donker toefde hij nog dralend bij zijn akelei; dan, in het laatste licht van 't raam schreef hij de letters van zijn naam en 't jaartal glimlachend erbij. ------------------------------------ uit: Tijdschrift 'Tijd en taak'.…

Zó rijk, zó schoon leefde in die lutle tuin De volle lente, dat ik dralend toef Voor 'k met een klánk nog de herinnering Diepst doe herleven: blijde gekwinkel Van klokkentoren daalde spelend neer Langs steile muur, door luwte in 't loof, verzellend Ons stille spreken.…

Dans om het jarig kind, dat staat in aller midden daar alleen en op zich zelve en zij laat de handen dralend langs zich heen afglijden en de donkere ogen zijn zacht en ernstiger meteen; zij voelt zich lichtelijk bewogen, glimlachend om die om haar gaan en haar toezingen en zien haar aan en maken haar stil en zoet bezonnen achtgevende…