1926 resultaten.
"Droog water" redt onze planeet
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 310 Komt droog water voort uit het brein
van onze professor Gobelijn ?
Naar men verklaarde
redt het de aarde.
Nederland kan wat geruster zijn ...…
Kom droog je tranen
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 401 Droog je traan en lach, de wereld
Geeft je weer een nieuwe dag
Als je tranen dan gedroogd zijn
Vul mijn hart dan met jouw lach
Droog je traan in een vlucht
Alsof je het slagveld betreedt
Schreeuw daar dan al je angst weg
Net zoals je gister deed
Want in het centrum van jouw leven
Tot in het hart van mijn bestaan
Zal ik altijd alles geven…
REGEN
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 157 Wie z'n leven
inricht op regen
houdt het geestelijk
langer droog!…
BLIJE MORGEN
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 123 het bos is vol zon;
uit dicht loof valt een druppel:
verlate regen.…
Regendruppels
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 194 een rij regendruppels
hangt heerlijk aan de waslijn
te drogen…
HEMELSPEL
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 54 Twee einders hebben
blauwe lucht; daartussen hangt
grillig wolkengrauw.…
HET MISVERSTAND
poëzie
4.0 met 4 stemmen 899 Dat hij zo handlen moest na 't lot, dat hij ontging;
Hij was zo nat van lijf en kleren
'k Dacht, dat hij zich te drogen hing."…
Bos der drogredenaars
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 115 Kom snel nog even mee op een korte wandeling
waar je door de bomen het bos niet meer kunt zien
dan gaan we opzoek naar de redekavel waarheid
waaronder wij kunnen schuilen bij het trefpunt
neem een bijl mee zodat wij kunnen hakken daar
waar het nodig is en omdat wij het meer dan zat zijn
strooi hier en daar broodkruimels tegen verdwalen
kabouters…
Duivelskunstenaar
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 151 Droge plek, strook onder bomen, heggen e.d.…
XVI - een droge beek - 1908
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 55 op een kale berg
zoekend naar waar ik echt ben
loerend op stand
het verlangen is
mij liever dan bevrediging
de beek staat droog
genept in meppel
door eenrichtingsverkeer
zoals overal
haar paardengezicht
boven nog pronte borsten
een oud dom blondje
annabelle -
je bruine kleur van rotting
nog eens zo schoon…
Cynisme
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 74 Het sijpelt aldoor
in de goot en valt
dan ergens droog.…
bekoren
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 320 denk niet dat de woorden
die ik op het blad heb neergegoten
eerder zullen bekoren
dan dat de inkt
de kans krijgt op te drogen
er zijn nu eenmaal bomen
waarvan de vruchten
mij na het drogen meer bekoren.…
Zie de mens
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 1.069 In alle stilte drogen woorden op papier
roepend om vrede
in de schreeuw te worden gezien
ecce homo
‘zie de waanzin’
hangen ze zichtbaar
in roodwazig licht
nog druipend van bloed
ecce homo
achtmiljoen geteld
de thuisblijvers drogen hun tranen thuis
‘terreur is menselijk’
drogen mijn woorden
op het papier waaraan ik mij snijd…
Over nat achter de oren.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 73 Toen ik werd geboren
Was ik al droog achter de oren
De vroedvrouw die dat zag
Schoot danig in de lach
Daar zullen we later noch veel van horen.
Maar droog of nat
Mensen hebben altijd wat
Als ze worden geboren.…
REGEN....
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 112 Wie z´n leven instelt op regen
ervaart veel meer zegen
als de zon schijnt!…
komen en gaan
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 185 de zee houdt
mijn gedachten in bedwang
een tijd lang,
tot ze het beu wordt
en alles uitspuugt
mijn gedachten
belanden op
het natte zand,
en drogen op in de zon
waar ze zich weer
vermengen
met het droge zand,
en zo
weer verdwijnen...…
Toedekken
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 372 ik kam je haren
kam je haren
zo rustgevend, geen gedoe
ik droog je tranen
tuurlijk droog ik al je tranen
jouw ogen voelen moe
waar is jouw deken
hier is de deken
dek je met al mijn liefde toe…
Rein
snelsonnet
2.0 met 24 stemmen 1.614 De levensader van ons natte land,
Die dreigt nu langzaam zo maar droog te vallen,
We zien in veel voorkomende gevallen,
Veel fietsen liggen op de droge kant.
De Duitsers doen geen water in de Rijn,
Zodat wij zien waar onze fietsen zijn.…
Blindelings geen vertrouwen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 223 Licht en schaduw
donker en schemer
Ze zit met
haar hoofd gebogen
Tranen stromen
maar wangen
blijven droog
Vervlogen hoop
blindelings
geen vertrouwen
De wanhoop
snoert de keel dicht
wringt handen
in een droge snik…
Droge tranen van de dag
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 664 haar bergen verborgen verdriet
Na ’t huilen sloot ze daags het gordijn
tranen drogen doet men..immers niet
Droge tranen gaven haar zoveel pijn
’s nachts als ‘t bestaan in donker lag
Dàn pas..mocht zij even zichzelf zijn
en parelden droge tranen van de dag…
lavendelblauw
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 3.981 met zachte hand
ontrafel je de draden
van het web dat ik spon
je wilt mijn woorden
als dromen te drogen hangen
in de milde zon
en na het drogen
plooi je het bedlinnen
voor de nacht die komt
je kruipt lavendelblauw
arglistig tussen het linnen
om onzichtbaar mij te minnen.…
Ingebeeld (2)
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 243 hoe droog waren mijn lippen
toen ik, ten langen leste, dorstig
van stoffige wijsheid proefde
tandenknarsend viel
mijn wereldbeeld in duigen
toegedekt met droge blaren
zocht opnieuw,
gelijk de mens is,
een andere schim
*
ik was van mijn
schepping getuige
en kon wederom
de horizon verklaren…
Vergeetmenietjes
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 760 Vergeetmenietjes
staan eenzaam in een vaasje
met droge voetjes…
Stroop?
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 458 De pannenkoeken
Droog als een helse woestijn
Stroop mijn oase…
met zeven slagen
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 110 met zeven slagen
helpt de klok mij uit de droom
op het droge…
Melancholie
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 91 Vallende vlinder
opgeslagen souvenir
op een droge plek.…
Mutatie coronavirus!
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 81 in de schemering,
ritselt een droog notenblad -
oei, het is een nerts…
Nazomer in de herfst
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 76 Op een kleurrijk pad
kraken droge bladeren
onder mijn voetzool.…
gekreukt
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 65 aan de waslijnen
hangen de grote angsten
gekreukt te drogen…
oud en nieuw
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 116 hoe droog waren mijn lippen
toen ik, ten langen leste, dorstig
van stoffige wijsheid proefde
tandenknarsend viel
mijn wereldbeeld in duigen
toegedekt met droge blaren
zocht opnieuw,
gelijk de mens is,
een andere schim
*
ik was van mijn
schepping getuige
en wilde wederom
de horizon verklaren…