Alle inzendingen over droom OR domen OR zaligheid

Hier ligt mijn hart, mijn leven, geluk ziel en zaligheid. Hier wil ik wonen, ja wél tot in zalige en eeuwige vergetelheid! Mijn leven, mijn lust en goedertieren ik ga ze hier simpelweg botvieren... Mijn hart, mijn droom, mijn ziel alles waarvoor ik ademhaal, waarmee ik leef dát is hier van waaruit ik geef!…

bekoring in dromen schenk mij de nacht ochtendgloren ontwaakt in jouw lach waar ogen gesloten verbergt wat moet komen duistere blik sprankelt door hoop en zacht gefluister schreeuwt om liefde zalig gevoel laat mij dromen…

terwijl ze heerlijk rollebolde met de man in haar dromen fluisterde ze haar toost met een hartstochtelijke zucht in de wind nam nog een slok uit haar bokaal genoot met volle teugen is het niet zalig om nog in de geest uit de fles te geloven doen we dat niet allemaal… zolang we dromen…

wát een dom fantoom perfectie blijft een wereldvreemde droom…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Plotseling schiet het licht in brand, en mijn naam wordt luid geroepen, ik ontwaak uit helse dromen, met een ferme buil op mijn verstand. verward en dolgelukkig, geen schade of averij, ik was enkel uit het bed gevallen, na die nare droompartij!…

Er groeiden pinda’s uit mijn huid vannacht, Ik kon niet anders dan ze uit te delen, Dat ik tot voedsel dienen zou voor velen, Had ik in stoutste dromen nooit gedacht. Als ik weer denk daaraan, met ogen dicht, Krijg ik weer kippenvel op mijn gezicht.…

MOEDER-DOM Wat dom, wat dom, wat dom zit ik tegenover mijn oude moeder te filosoferen over ouder-dom wat wil ik voelen, wat wil ik zien zo zit ik tegenover mijn moeder te piekeren over super-ouwe Fien wat dom, wat dom, wat dom stop dat denken, sterk(t) je moeder: de personificatie van moeder-dom wat goed, wat goed, wat goed zit ik…

Ik had gehoopt je weer te zien dat heb ik ook gedaan heb de hele avond van kunnen leren hoe goed jij mij kan negeren Hoe kan ik nu zo dom zijn ik had dit niet voorzien verwachtte dat jij wel zou lachen en een praatje maken ook misschien ik wilde lachen en plezier maken met je dansen en drinken Maar ik kon alleen maar kijken hoe jij probeerde…

maar toch hielden we van elkaar ohw........wat voel ik me stom jazeker.........blond en dom !…

Boven op de Dom van Keulen stonden wij ontdaan te kijken naar die klokken die mij zo konden bekoren Er stond een apparaat bij waar ik geld in heb gedaan want je zei me -als je dat doet speelt voor jou de klokkentoren- En ik heb daar -goedgelovig als ik was heel lang gestaan met handen in mijn zij en twee omhooggespitste oren Maar hoe…

Ik denk iedere dag aan je Wat is dat toch dom Als ik je daarmee Nou nog helpen kon Als jij je daardoor Niet zo eenzaam zou voelen Dan lag ik 's nachts in bed Niet voor niets zo te woelen!…

Het is u vast wel opgevallen dat De versjes die ik zoal heb geschreven U lang na lezing toch zijn bijgebleven Zo actueel, verdiepend en gevat Maar zegt u: ‘Nou, niet veel van opgestoken’, Dan wordt het tijd dat u eens stopt met roken. ---- Hersenonderzoek wijst uit dat rokers steeds dommer…

Utrecht, stenen kraamwieg van herinnering, vergeeld dagboek bezaaid met zand, bed van klei met vergane minnaressen en uw grachten vol stromend stof. Uw stegen met onafgemaakte vrijpartijen en riolen overlopend van BH's, necropolis van verteerde vrienden met nagalmende dranklokalen. Uw stadswerven vol onverzonden brieven, half afgeschreven…

Als jij, domkop, niet eens snapt, dat jij ontzettend dom naar buiten komt; ben jij, dom. Als je, begrijpt, jouw perversiteit, als intelligentie verstaat laat ik je in de waarde, dommer dan dom.…

Mijn god...vlinders overal Ik vind je de mooiste Van allemaal Samen verliefd De wereld doet er niet toe Samen verliefd Je zuigt de liefde uit mijn ogen Geeft mij passie in puurheid Ondeugend flirt ik met jou Samen verliefd Versmelten in vurig verlangen Samen verliefd Zacht vingers strelen Het beleven van intens genot Fluisterend zalige…

door de muziek van het hart, de "ouverture" van de ziel, waarbij zinnesnaren trillen. en ik ver weg kan zien heb ik niet te willen als een draaiend wiel met zoemende tonen en zilverglanzende spaken ga ik door het heelal zonder van mijn plaats te geraken begeleid door schone klanken van een engelen partituur raakt dit het wonderlijke…

In diepe stoelen liggen zij te rusten, De zaligen, die elkaar gelukkig kusten, De toekomstlozen; heel hun leven was Een dringen naar de voorgeweten uren, Waar alles eensklaps in vergeten is; ‘t Verwaait nadat het stukgereten is Hun oud bestaan; en nooit kan iets meer duren Naast dit verzonken zijn, dit niet meer wezen, Deze vervaarlijk stille…

Elk stervling uit dat heerlijk woord – En smacht naar zaligheid. Maar wát het is en wát het geeft, En wie of wat het geldt,- Geen wijsgeer, die het zeggen kan, Geen dichter, die het meldt.…

Ze zijn zalig, jouw woorden, die zachte akkoorden. Was alles in de wereld maar zo mooi zoals jij het benoemd. Jij brengt me troost, hoop, lust en inspiratie. Kom in mijn armen, ik maak je beroemd! Ik dank je, voor die mooie woorden, die zachte akkoorden. Maar één vraag die rest me: Wil je me alsjeblieft niet vermoorden?…

neem mij bij de hand mevrouw leid mij langs het landschap van uw koninklijke torso heuvels dalen grotten uw grazige weiden waarlangs het pad loopt naar het eind waar de afrekening zal geschieden met mijn ziel en zaligheid…

Mijn diepste dromen willen jou werkelijk ontmoeten.…

In diepe stoelen liggen zij te rusten, De zaligen, die elkaar gelukkig kusten, De toekomstlozen; heel hun leven was Een dringen naar de voorgeweten uren, Waar alles eensklaps in vergeten is; ‘t Verwaait nadat het stukgereten is Hun oud bestaan; en nooit kan iets meer duren Naast dit verzonken zijn, dit niet meer wezen, Deze vervaarlijk…

In diepe stoelen liggen zij te rusten, de zaligen, die elkaar gelukkig kusten, de toekomstlozen; heel hun leven was een dringen naar de voorgeweten uren, waar alles eensklaps in vergeten is; 't verwaait, nadat het stukgereten is, hun oud bestaan; en nooit kan iets meer duren naast dit verzonken zijn, dit niet meer wezen deze gevaarlijk stille…

Hoe prachtvol pieken bewegen de poetslappen properheid pusht ons, onstoffelijk blinkt het cleane Utopia hoe zalig het sop.…

Dansend laten we ons weven In een touw van liefdeskoorden Het ritme laat ons verliefd zweven Over toppen van zalige wellust Dansend laten we ons vervoeren In een droom van wolkend roze Het drijven naar een samensmelten Maakt ons tot een zalig genot Dansend laten we ons wikkelen In een satijn van strelende handen Het voelen naar het ultieme…

zuiver zijn zoals je was als kind jezelf geven voor honderd procent in blind vertrouwen telkens weer eigen belang eigen behoefte verstoren die droom en stukje voor stukje gaat het langzaam kapot vertoont die droom meer barsten dan welke kapot geslagen spiegel dan ook is het dan zo dom zo naief te blijven dromen of moet je meedoen…

Als de kerels te gare zijn, doedle, bomle, rom, dom, dom... Wat liedje moet er gezongen zijn, doedle, rom, dom, dom? 't Kerelslied, 't kerelslied, doedle, bomle, rom, dom, dom 't kerelslied, 't kerelslied, doedle rom, dom, dom. Ze renden met zessen langs de baan, zij hadden stalen kleren aan; Isegrims, Isegrims.…

En in mijn dromen is de zon aan het schijnen. Toch kan er een tijd komen waarin alles zal verdwijnen. Het is hier donker en koud. Ik kom nooit meer vrij door wat er is gelogen. Ik heb het leven toevertrouwd. Dat was dom van mij, was ik maar weggevlogen.…