Alle inzendingen over droom OR wolk OR gevoelens

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

dromen over illusies die wonen in de wolken lopen over de weg die naar de wolken leidt dromen over de vrijheid daar hoog in de lucht de vrijheid waar we naar verlangen de vrijheid die vaak alleen in dromen lijkt te bestaan…

Plotseling schiet het licht in brand, en mijn naam wordt luid geroepen, ik ontwaak uit helse dromen, met een ferme buil op mijn verstand. verward en dolgelukkig, geen schade of averij, ik was enkel uit het bed gevallen, na die nare droompartij!…

Er groeiden pinda’s uit mijn huid vannacht, Ik kon niet anders dan ze uit te delen, Dat ik tot voedsel dienen zou voor velen, Had ik in stoutste dromen nooit gedacht. Als ik weer denk daaraan, met ogen dicht, Krijg ik weer kippenvel op mijn gezicht.…

En de ochtendmis mijn gevoelens verwoord. Reis ik tot achter de wolken naar een plek. Mijn vluchtkasteel. Mijn eigen stek verscholen op het witte eiland. In de blauwe lucht. De stilte slechts verbroken als de wind zucht.…

Veilig opgesloten in relaties zonder kleur waarvoor dromen zijn geweken. De kunst is om je fantasie te bevruchten en de roep van je ziel te horen. Dan hoef je voor gevoelens niet meer te vluchten en worden dromen weer opnieuw geboren.…

uit een gestulpte kuip uit een miesbos vol donkere wakken sliep hij de ochtend in een blote klaarwaterzwerver een muitende buitelaar het was zo mooi als een brand om hem heen o zo lelijk als witte muizen hij snurkte een gat in de nacht en liet er een katje door komen met eiwijze handschoenen aan en ja daar begon de muziek de westkust…

tapijt hoorde de lokale tonen van muziek nog in lange uithalen gevangen in een speels en sensueel ritme dat in meebewegen snel en soepel antwoord gaf nog stond de zon te hoog was het zand te heet om heerlijk vrijuit te kunnen dansen maar in de donkere ogen had het sjansen al een grote vlucht genomen tot intieme dromen…

Een vriend als jij heb ik nooit gehad, zo zou het nooit meer zijn. Wat een vreemd gevoel is dat, of is dat juist fijn? Ik heb vaak gedroomd over jou en mij. hoe het in de toekomst zou zijn. Is het nog steeds ‘wij’, of doen we elkaar alleen maar pijn? Gaan we ooit dansen in het maanlicht als hij helder schijnt tijdens Kerstavond? Samen…

Ik heb ook die droom dat ik mensen in de wolken zie omdat je die droom met mij kunt delen in dit laag, zo dicht bij de grond waar mist van verlangen blijft hangen waar ik je hart zou willen stelen maar ze drijven voorbij die wolken en die droom en je maakt me gelukkig met de wolven bij die boom van de verboden vrucht treur niet…

De meeste mensen kunnen vliegen 's nachts en willen dan in roze wolken zijn en zonder vleugels dromen in satijn maar landen dan ineens heel onverwachts en weten dat de zon alleen maar schijnt wanneer de droom achter de wolk verdwijnt.…

Er zijn dromen die de geest nooit benevelen. Er zijn pijnen die de ziel nooit verlaten. Er zijn gedachten die het papier nooit zullen vullen. Er zijn vragen die nooit gesteld zullen worden. Er zijn gevoelens waarover men niet over kan praten.…

Als rode gloed zich mengt in wolken zo wit als melk dan streelt warmte de hemel sluiten je ogen, voor heel even Gevoelens van liefde en verlangen dwalen langzaam af tot in de kern van je serene hart voor even, voel ik me zielsverwant…

Kom eens van die wolk Van onwetendheid, dromen en oneindige zonneschijn Tijd heeft hier beneden niet stilgestaan Dromen zijn inmiddels begraven en van de baan Kom eens van die wolk Van negatie, zelfzuchtigheid en vallende sterren Tijden zijn veranderd De wolk kan jou aanwezigheid niet langer verbergen Kom eens van die wolk Verplaats je…

Voor de grootste schrijver van weleer kwam in bezieling een ommekeer was daardoor verstild gevoelens verkild toen had de dromer geen dromen meer. De schrijver pakte zijn jachtgeweer en schoot zichzelf uit wanhoop neer vond dat het leven niets meer kon geven toen had de dromer geen dromen meer.…

Fijn, dat ik even bij u boven mag zijn neen, niet om nu al voorgoed te blijven ik wil graag weten wat u ziet als u naar de aarde kijkt ik kan me er geen enkele voorstelling van maken ik kon bedenken, dat alles heel erg klein zou zijn maar zo miniem heb ik zeker nooit gedacht hoe kan u in Godsnaam aan iedereen aandacht schenken het is een rollende…

Toekomst omhulde mijn gevoelens na een nacht van donder en vuurwerk werd ik door God verlaten wakker met een lege zolder in mijn hoofd zonlicht inspireerde me deze ochtend van sneeuw smolten oude gevoelens je laat me nooit alleen lijkt vaak voorgoed voor eeuwig bij me maar soms overwin ik je met wat simpele woorden kan ik je in dromen…

Reis in de wolken Zovele luchtkastelen Verbeelden mijn droom…

ik wist mijn wolken te bevolken met dromen in allerlei kleur ze liepen niet dooreen van iedere fantasie was er maar een zij dreven in blauw op stemmingswind van boven kou onder warme regen natuurlijk was er ook zon voor allerhande contrasten zodat de mens zijn dag paste…

ik heb wolken altijd bedacht hun nevelig ijle waterpracht bevat al mijn dromen zij kleuren mijn stemming wispelturen het gevoel van alledag duisteren de nacht ook jouw gezicht in het wit-roze licht van opkomende zon met de ontwapenende lach van ontwaken samen gaan we de ochtend maken oplossend in blauw koesterende warmte omdat…

Watervallen als lang wit haar dalen van jou bergen neer vormen aan je groene voeten blauwe ogen als een meer. De zon strooit goud en diamanten wind beweegt zich met een zucht Ygdrasil weeft tere wolkensluiers als dromenvangers in de lucht.…

Ze spiegelen zich in de rivier op zondagen zonder stroom Ze liggen stil aan de kade aan bolders voor even geankerd Ze zeilen luid door luchten als schepen,stuurloos bij windkracht zeven Ze vervoeren jou en je droom op zondagen,geborgen als een tweede leven.…

grasliggend kijkend naar het wolkenspel witte dromen glijdend langs egaal blauw rare neuzen, bokspringend clowntje, daar een schaap, lichtbel, dan… ineens bekend en vertrouwd, jouw gezicht, met blote schouder aan je volranke lijf wildbollend je borsten, kortharig vreemd.. maar wel mooi wazig je oog knipt, wiebelt met je neus, dan een hand…

Maar ’t leven gaat niet als de wolken; het lacht en schreit maar keert nooit weer en zelfs geen vers kan echt vertolken wat ik hier nu van wolken leer: laat dromen steeds je ziel bevolken maar leg je ook bij feiten neer. Naar het gedicht van Martinus Nijhoff: De wolken...…

heeft van de natuur geen enkele weet meer heeft omdat chaos ons de maat heeft genomen wij van hoop en liefde alleen nog in de verte dromen…

ik droom je een wolk en laat haar dansen twee hemelhoog en 's avonds wordt zij een ster en fonkelt zacht precies zoals ik van een wolk verwacht…

Grijs van de wolken droom ik in mijn winter weg hoe het elders is.…

jij...bent die jongen waar ik iets voor voel en die gevoelens..zeggen een heleboel. ik lig in het gras en kijk naar de lucht, en slaak een diepe zucht. mijn gevoelens voor jou, zijn moeilijk uit te drukken maar ik weet dat ze bestaan mar ik wil niet ook aan deze relatie, op het eind toch nog kapotgaan.…

In een verlangen naar geborgenheid gevangen in het net van onzekerheid In een omarming van genegenheid benauwde het gevoel van eenzaamheid…