Alle inzendingen over duister en licht

het nieuwe jaar om voor en met elkaar te doen wat ons als mens beter maakt als wij na vandaag ook morgen hoe dan ook gekleurd of geaard als de vele lichtjes kunnen zijn die wij elk jaar in de laatste maand tot ieders verlichting weer ontsteken zal van hier tot aan de overkant de wereld weer wat mooier zijn dat het schijnsel van dat licht…

beklim ook de berg richt je gezicht naar de hemel wie weet breekt hij ook voor jou open en gunt je het inzicht waar we op mogen hopen ga niet uitputtend zoeken stel je open en het zal spontaan bij je naar binnen lopen het ware licht * *n.a.v het interview met Hinne Wagenaar in het TV- programma ‘De Verwondering’.…

ik huil en lach tegelijk hoor een echo van engelen gezangen ja ‘t is waar het licht is hier blijven hangen…

Als het licht wegsterft van de dag drijf ik weg van mijn woorden op het lied van een merel. Een ander ritme zet de toon voor mijn hartslagen.…

Een suffe fietser in Sappermeer vergat helaas keer op keer het licht op zijn fiets dus niemand zag iets hij leeft en fietst nu niet meer…

Het licht, het licht lijkt zachter te schijnen. Zachter, zou vriendelijker kunnen zijn. Maar minder warm, buiten tenminste. Zou de zon .. even rust willen nemen? Trekvogels vliegen ‘s nachts over blote bomen en pas gevallen bladeren, willekeurig verspreid over het koude gras. En wij dromen als die vogels vliegen van warme zomers.…

op de zolder van het kasteel honderd stukjes glas in lood eeuwenoud kwetsbaar en dun één vergissing en je hebt al een barst kijk naar de zachte kleuren het getemperde licht dat door de ramen valt dit raakt aan iets hogers de liefde voor oude dingen de koestering…

opzij verre melancholische klankdichten zweven over het landschap mannen in driedelig zwart met hoge hoed spelen viool in een vertraagd bewegingsspel onder een onwerkelijke lichtinval jij en ik in het muziekuniversum reizigers van het eerste uur wij ademen in hetzelfde ritme hoe troostend nabij adieu Lucifer dansende brenger van licht…

Het hart is dood Wanneer het licht is gedoofd je tranen droog omdat je niemand anders dan jezelf bedroog Het licht is klaar Het licht is duidelijk Het licht is daar Ga er terug naar toe geleidelijk Voorbij Voor je het weet Je klok tikt niet meer Het is onvermijdelijk De keuze is simpel want bij Allah ik zweer Het licht de laatste…

kamer jij op bed, je eigen wet en hoop op beterschap jouw krachtig willen, drang te verstillen breng jij mij op 't licht in ons allen…

ervoor Kom op we gaan maar naar binnen hij beweegt toch niet meer geen lol meer aan te beleven hij was toch met die gozer daar die gaan wij zo proberen misschien wil die ook een keer Het drama was reeds voltrokken niemand die iets merkte zwaai lichten in het duister uniformen in de nacht zij moeten gaan vertellen dat hij niet meer…

Het licht aan`t eind der tunnel, dat meent men reeds te zien. Je weet nooit of de tunnel nog langer is misschien. Zal iemand in`t regeeraccoord, zich nog kunnen herkennen? Het is als met de volkswagen, ook sjoemel-ware gaat wennen.…

Een vriend die er voor je is Een vriend die voor je vecht Een vriend heeft veel betekenis Een vriend waar je je aan hecht Een vriend om van te houden Een vriend om mee te delen Een vriend om vast te houden Een vriend om mee te spelen Een vriend om je blij te maken Een vriend om mee te praten Een vriend om nooit meer kwijt te raken Een…

Je gestalte in de deuropening was het laatste wat ik zag de tranen rolden over mijn wangen toen ik op mijn rug lag je verdween uit mijn leven als een schaduw op een roetzwarte muur ik bleef je maar zoeken maar vond je niet je was net een traan die ik verloor in een oceaan van verdriet dolend op het kerkhof zocht ik naar mijn graf want toen je…

Eeuwige vriendschap... ...is trouw aan elkaar blijven ...is als een vlot dat blijft drijven ...is elkaar kunnen vermaken ...is elkaar met woorden kunnen raken ...is midden in de nacht stiekem woordjes fluisteren ...maar ook naar elkaar kunnen luisteren Eeuwige vriendschap... ...van jou en mij Eeuwige vriendschap... ...dat hebben wij!…

Dood, een mes in je hart, dood, Vallend naar de grond, verward. dood, in een plas met bloed, dood, komt het ooit nog goed? dood, Zonder lichaam, een ziel, bloot, dood, Zonder hoop, het is vervlogen in de dood.…

stemmig zwoel in een strandstoel lig ik na te deinen met de zee en terwijl ik kinderen hoor spelen neem jij mijn gedachten mee met het tij verdween ook jij met vloed ben je er weer? dat is waar ik op reken want dat deed je keer op keer ik proef het zout op mijn lippen van mijn zilte zomerzonde voel je handen die me streelden oh als meeuwen…

daar waar het water verstilt in de bodem van mijn gedachten, waar mijn tranen nooit de oevers bereiken daar vind ik jou in de stroming van de tijd... daar waar jouw traan mijn land bespoelt over de akkers van mijn karakter, waar de stilte nooit uit ogen verdwijnt daar vind ik jou in de onderstroom van mijn verleden… in brede rivieren…

Het stormt in mijn hoofd ik voel me wild van binnen dat was toch niet beloofd toen we wat zouden beginnen? Of het nu droog is of regent dat het giet die storm in mijn hoofd bedaart maar niet de enige remedie om de druk in mijn hoofd te laten verdwijnen is als je niet alleen in mijn dromen, maar ook in het echt aan mij zou verschijnen mijn…

toen jij en ik tussen wolken zongen bedekte de eerste sneeuw mijn vuren vlindervleugels de maan viel vol helderheid in het bevroren vijverwater en spon de nacht om je gebogen schouderbladen ik ademde koude nog voor oostenwind zich neerlegde rond je ogen half geloken op je lippen stil van ijskristal berijpt met ongezegde woorden…

En dan plots kom ik jou hier tegen Op de bodem van mijn bestaan Iemand die mijn woorden koestert Een vriendschap om voor te gaan jij verteld over haar en ik over hem Dat schept een grote verbondenheid Liefde die ons heeft gebroken,gekraakt Het mooiste gevoel ooit zijn we kwijt We delen samen onze trieste tranen Praten tot in het diepst…

Vuur schittert diep in jouw ogen Brandende passie bedwelmt je ziel Liefde vol ongeëvenaard vermogen Sinds de dag dat ik voor je viel Zinnen spreken zachte woorden Als een vuurbaak leidt je m'n weg De toekomst vol nieuwe dromen Nu ik mijn hart in jouw handen leg Je betovert me met je glimlach Elke schaduw wordt een paradijs…

Regen klettert in de kilte van de nacht Sluipend langs achterstand woningen Je weet nog niet wat er op jou wacht Maar het zijn bepaald geen beloningen Ik heb mijn messen scherp geslepen Scherp als mijn blik, geslepen als mijn wraak Mijn woede bloed als nooit tevoren Bezoek het doelwit van mijn criminele taak Dan zie ik de plek waar ik moet…

Een dagje subtropische temperaturen Hete romance op het zoute Zeeuwse strand Verstrengeld in de zwoel brandende zomerzon Passionele vrijpartij in het natte bronzen zand Golven breken op de sierlijke lijn van haar rug Vlug grijpt ze me vast, houdt me stevig beet Hartstocht blinkt in de glans van haar ogen Haar wilde blik vervoerend tot…

Gezondheid is als liefde Onmisbaar in ons leven Mijn liefde voor boeken Als reizen per trein Aan mobiliteit hecht ik Waarde. Aan seks evenveel Literatuur en kunst inspireren Een hoofdletter 'L' en een kaatje-klein De nacht inspireert. Een leven lang Goede seks als kunst beleven Als schaatsen in een 'Olympic Oval' Echt álles geven.…

Vergeet maar dat ik heb bestaan En laat me verder gewoon met rust Mijn leven zal alleen maar beter gaan Daarvan ben ik me volledig bewust Laat me los, ik wil niet meer Ik wil niet meer op mijn tenen lopen Schenk je geslijm maar aan een ander Mij zal je niet meer slopen Ik kan jouw woorden niet meer aanhoren Ze zijn nietszeggend en zo leeg…

Ik lag gewoon te genieten van de zon Op het warme Scheveningse strand Droomde hoe romantisch het zijn kon Met jou, samen, hand in hand Plotseling lag er een hand op m'n schouder Vingers streelden m'n zonovergoten huid Ik draaide me om, m'n hart sloeg over Dacht: mijn God mijn droom komt uit Je knielde naast me neer in het zand Keek diep…

Herfst is de kleur van de oude dagen bloedrood de bladeren..goud de rand. De oude boom ..hij telt zijn vruchten grijs zijn wijsheid, diepgroen het rijpe band. Brons nog onvoltooid in patinageurige gaarden voorbij het pastel, goudgeel de voorbije jaren. Machtig het zwijgen..eeuwenoud schilderspalet nazomers sterven, herfstbladeren dansen…

In haar strelende ogen verscheen lichte muziek een bestemd gevoel deed mijn gedachten trillen. Haar hoofd zacht gebogen, haar ogen zo dicht, verloren intens verdiept aan het spelen, klassiek. Verdroomd haar gezicht 'n vleug van eeuwigheid ? Een gecomposeerde omlijsting van vrije geluiden.…

Onzeker, intens verdrietig en bang verschijnt met het ultra-dunne masker een onzichtbare film op mijn gezicht. Kwetsbaarheid die niemand doorziet, in het vooruitzicht een tijdelijk geheel. Pijnlijke warboeltheater in hoofd en hart, tragische harlekijnen wenen teveel. Het duurt mij even veel te lang het supervrouwelijke volkstoneel, het eenzaam…