Alle inzendingen over duren

het zijn de uren die zij telt elke dag maar weer de vragen die zij stelt elke week weer meer de tranen die hij liegt zijn woord dat steeds blijft steken haar hart dat hij bedriegt en op den duur zal breken het zijn de keren dat hij belt zonder iets te zeggen de ring die steeds meer knelt wat valt er uit te leggen de lakens die…

O God, hoe lang laat U de val nog duren ? zeg mij waar U ons langs wil sturen. Mijn vermogen te geloven wordt beproefd in het heetste vuur Heer, ik weet U bent daar boven maar ik vergeet U wel eens een uur.…

Het houtje drijft op de zee het kleine houtje op de grote zee het voelt zich erg eenzaam Eerst leek dat drijven wel wat zo afwisselend en tegelijk zo wijd maar op den duur wil je toch meer vastigheid en er is ook helemaal geen conversatie Je komt bijna nooit een ander houtje tegen en de zee geeft helemaal niets om je De…

Hoewel ik even dacht: 'Een grote leugen,' besloot ik om het dure boek te houden. De titel luidt: 'Verbeter uw geheugen.'…

wisselingen het wachten op of onder handenwringen van gesloten keien waarbij geen verstand scherpte vindt geen snijdende openingen ik weet niet genoeg uit stenen te knijpen ze zeggen alles in hun eigen woorden over eeuwen die moeilijk te begrijpen zijn zonder ze verstandig bij te slijpen soms denk ik iets van hun taal te snappen en probeer hun duren…

Ze hebben zich in vaste dienst verbonden, zodat het kijkgenot heel lang kan duren. Een gat is in de voetbalmarkt gevonden. Entreebiljetten worden grif gekocht. Voor vroege dienst bestaat een vacature: er wordt nog naar een ochtendspits gezocht.…

verliefden zijn zieken op zoek naar een medicijn twee maal daags mee vrijen op korte en lange termijn verliefdheid is chronisch en we steken elkander aan twee maal daags ruzie samen maar toch wakkert het weer aan verliefder worden is vaak van maar korte duur twee maal daags samen komen is een sterke kuur verliefd op elkander…

verdronk ik niet, diep in haar klei woelde ik zelf in zijn gebluste waarde De reddende oever steeds dichterbij Kon ik maar rennen op het water Dan sprong ik over iedere golfslag Liet ik het drijven over aan later Wedijver ik met mijn eigen gedrag Kon ik maar leven in het vuur Dan zou niets mij kunnen deren Passionele gevoelens op den duur…

’t Is bijna vijf uur in de morgen Nog dekt het zwart de sluimer zacht En weet zich in haar veilig geborgen Die zich liet wiegen door de nacht Ik sliep de slaap der rustelozen Niet meer dan enk’le korte uren Waarin ik even mocht verpozen Een droom, hoe kort slechts zou zij duren O, mocht ik toch eens langer blijven Waar vredig dromen mensen…

m'n liefde stierf niet na jouw dood iedere dag voel ik nog de pijn Ik voel alleen nog de stilte van het intenste verdriet toen jouw hand koud werd en mij op dat moment verliet Ik hou van jou, niet van 'n ander en dat zal ook niet snel gebeuren niemand kan dat wat jij wel kon, jij wist mijn leven in te kleuren Het zal niet lang meer duren…

Waarom is hij van lange duur, deze winter, koud en guur. Laat de lente nu maar komen, Nieuwe bladeren aan de bomen. Laat die zachte zonnestralen, Heerlijk op ons nederdalen.…

boven de starre mandragora in vol naakt ornaat vergeten bungelen gekloofde voeten de laatste der gehangenen eindeloos galgentouw schuurt niet bereid tot knappen blijft het schommelen duren lang nadat leven vervloog naamloos en onbekend trotseert het lijk de weken tot de wind dan moegetergd ook de laatste gans verwaait eenzame…

ik voorspel alles de vrede en de oorlog voor elk wat wils zoals dat zuinig heet in de flauwe volkse mond nee, ik laat niet af te duur voor de gelovige maar breng tweespalt mee en af en toe verzoening in het trouwste hart ik min de mindere verminder de meerdere naargelang het verlangen naar vervulling van de leegte die elkeen zo graag…

De stilte sluipt zacht door de gangen De galmen in een nis gevangen Verlangen eenzaam naar wat tonen Waar nu de rust en stilte wonen De stilte sluipt zacht langs de ramen Waar dag en nacht de rust beamen De oude blijheid van weleer Kruipt in de nis bij hartezeer De stilte sluipt zacht langs de muren Hoelang nog zal zijn dolen duren Hij…

ander te dringen zij aan zij alsof er oorlog op komst is er voorraad moet zijn in huis tegenstrijdige beelden veel mensen hebben niet eens een thuis verlichting knippert fel langs ramen als compensatie wat ze zelf zo missen steeds meer pracht en praal maar wat de ander beweegt kan men slechts gissen in deze wereld waarin geld rolt dure…

We leven hier maar voor een korte tijd en menen dat het nog wel duren zal tot alles is begrepen, ja verklaard, maar komt dit ooit, dit heldere beseffen dat enkel maar de liefde leven baart?…

We leven hier maar voor een korte tijd en menen dat 't niet lang meer duren zal tot alles is begrepen, ja verklaard. Maar komt dit ooit, dit heldere beseffen dat enkel maar de liefde leven baart?…

laatste duwbak in de zilveren vaart der naties wat flarden van overkantse muziek rimpels in de tijd blauwe vaandels in de optocht van hebberige dwazen misthorens blazen de aanval dijken angstvallig op deltahoogte slapen de eeuw uit een sleper ploegt de voren van een nieuwe tijd ze zeggen dat het water schoner wordt maar de vis wordt duur…

om te volgen volg ik de levensloop van het hart zoals ik ben, wat wil het opnieuw en opnieuw is niets perfect, is er geen garantie maar navigeer je het hart weet leef je, leef je in de wereld pak je de trein van het leven stappen mensen op en stappen mensen af volgen hun hart de dag zal altijd duren in het ritme van dag en nacht…

Soms is het moeilijk, dingen te vragen soms duren ze lang, 'k bedoel dan de dagen soms is een buurman een vervelende vent soms ben ik blij, dat ik vrouw ben! Maar vaak is het leven een heel groot feest vaak geniet ik van elke dag het meest vaak is mijn gemoed overvol vaak heb ik zo lijkt, mijn leven alleen lol!…

Zolang mijn stem mag klinken in ongetelde uren gedenk dan in de donkerste nacht dat onvermijdelijk overgaan tot in dampen voort zal duren. Aan jou,die mij het leven schonk en wie ik mocht bevloeien jouw betekenis voor mij in voortdurende aanvaarding groeien nooit waren zij gescheiden noch immer zullen zij…

Voor hoe lang Zal het afscheid duren Voor hoe lang Zal het afscheid zijn Afscheid nemen Maakt verdrietig Afscheid nemen Doet zo'n pijn...…

Seconden verstrijken minuten gaan voorbij uren kun je kijken met je handen in je zij dagen kun je wachten weken duren ‘n eeuwigheid kwartalen in gedachten al jaren geen benul van tijd momenten van bezinning kwartiertjes van rust pauzes vol beminning in ’t vroege uur gekust vervlogen tijden dat is verleden toekomst vermijden leef…

aan jou waren dure woorden niet besteed jij ging voor eenvoud in een behapbare duidelijke structuur juist in delen had jij het grootste plezier ieder het zijne dat waar je echt helemaal recht op hebt eerlijk delen zoiets als recht op de man af geen verhalen maar de waarheid zonder verpakking weten waar je staat helaas is…

Eeuwigheden duren niet allemaal even lang, dat weet zelfs God.…

Mensen zeggen wel doe dit even en doe dat even, Maar ze weten niet dat dat even wel heel lang kan duren. Dat is zo in het harde leven ze denken ah die heeft wel tijd om dit te doen of om dat te doen. Je moet een keer nee kunnen zeggen: "nee ik heb veel werk te doen". Maar dat vinden ze weer niet professioneel.…

met angst bedreigd en ook nog machteloos vernederd pijnlijk in zijn hart getroffen een lange slag van vele jaren duur en dan opeens zo moedig breed en recht de rug kalm en verzekerd onbesproken, uitgepraat onaangekondigd zijn vertrek zijn wereld in zijn koffertje voorgoed met opgeheven hoofd vervolgt hij zijn weg hij trekt zijn…

Deze week - ik Deed onderzoek, En wat bleek, Restaurants uitpuilend Op de gewilde zaterdag En uitsluitend plaats Bieden als je Gereserveerd hebt, ver hiervoor, En dus maken drommen Hongerige mensen rechtsomkeert Doen nog drie vergeefse pogingen Bij gelijkwaardige tenten Waarna je na een voettocht Die wel eeuwig leek te duren…

armen die mij zo verwarmen dat het lijkt of de zon altijd schijnt het vuur altijd brandt ik tel de dagen en de vragen die dit alleenzijn aandragen het tikken van de klok het voortschrijden van de minuten en uren dit moet niet te lang gaan duren…

het was altijd kermis in je hoofd zelfs 's nachts bleven de attracties open van zweefmolen tot rariteitenkabinet jouw gedachten zijn nooit stilgezet jij danste vrolijkheid waar anderen hosten sjanste in de schommelschuit joeg de waarzegger op kosten je draaide door tot in de kleine uren wij wisten al dat kon niet lang zo duren…