Alle inzendingen over duren

enkel de winterzon die naar binnen sijpelt de tafel en kast met ‘n zijden glans bekleedt louter ‘t huiselijk getik van de oude pendule die de tijd meer ruimte geeft, de uren lichter en wat langer duren laat alsof er niets meer bestaat noch telt dan dit ene verstillend moment dat ook mij omhult zo roerloos omvat terwijl mijn pen op…

. --------------------------------------------- In Oslo is men hem flink aan het knijpen, Daar zit voor kapitalen aan de muur, En kunst van Edvard Munch is schreeuwend duur, Alleen, je moet zijn kunst wel goed begrijpen. Want mensen daar, die wij erover spraken: "Wij kunnen er geen chocola van maken".…

Grillige schilderijen duur betaald Massaal is men verslaafd aan de naald. Wilde Indianen getooid voor de strijd paraderen dageljks aan mij voorbij. Mystieke tekens te lezen op een rug. Ik werp een steelse blik en vlucht. O, het zou mijn oog wel strelen stond er een gedicht geschreven.…

Laat me denken aan tijden van weleer niet beter ook niet slechter gewoon andere tijden toen wij nog beter voelden de gulden een gulden was even duur als nu de euro. Ik denk aan die vroegere tijden toen we nog minder gebruikten ‘t was niet betere ook niet slechter.…

De dagen worden korter en de nachten duren het langst. Het is donker, kil en leeg, ik voel me alleen met dit monster in en om mij heen. Ik heb al vele monsters verslagen, bergen beklommen..grote gevaren. Maar dit monster gunt je geen rust, nee..geen ogenblik.. Dit monster is zo sterk nu ik besef..het monster..dat ben ik.…

Een kinderleven is niet duur.…

In eeuwigheid kan dit eeuwig duren. Ik voel jouw lichaam en geest. Mijn dagen glinsteren in de nacht. Als een parel in de stille oceaan. Daar ligt de basis van jouw kracht.…

fluisterde losse dromerige zinnen Over lange schaduwen van het licht van de dag die nooit zou beginnen Door stille straten gleed het geluid van zo goed als ontzielde woorden Door een gedeeltelijk gebroken ruit waarachter de mensen ze hoorden Mensen blikten in gedoofde vuren van twee ogen die gebroken keken Naar een nacht, die lang zou duren…

We doen nog wel alsof we het goed geregeld hebben met parlementen, rechters en een grondwet van onze idealen maar de boeren zijn gebleven en wij zijn hun knechten die kapitaal verbouwen, oogsten en uitpersen in vele nullen op het achtererf van de slacht We willen volle schuren voor de winter, maar we moeten er duur voor betalen aan…

lijkt alsof we wachten er is niemand langsgekomen misschien later op de dag het heeft nog niet geschemerd als tussentijdse bestemming is je mond gevuld met smaak naar verre woorden voorlopig valt de deur in ‘t slot blijft een dag gelijk aan vertrek is de vlucht een vogel een ochtend die met regen aanspoelt lengte van gesprek met de duur…

vlokken zweven traag voorbij weven een gordijn uit stilte aarde ligt er winters bij slapend in het wit van kilte wind is guur en strakke lucht belooft weer vorst van lange duur sloten gaan bevriezen vogels moeten wakken kiezen om te overleven een sneeuwpop met de bezem in de hand is koning van dit land kooltjes zijn…

een moment opgeworpen in steen dit ogenblik stolt tot aanhoudend voorbijgaan wat plaatsvindt is nog ergens na te lezen overal kalmte voortijd van avondmaal dichtbegroeid op den duur ontbost rustend graan is koren op de molen wolken verjaren met binnendrijvende zon stille genade benadert iets van troost alles is eeuwig…

In de berg bij mijn vuurman heb ik niets te doen dan gelukkig te zijn Om me te vermaken verschijn ik soms als blanke maagd in de wereld voor afgunstige ogen en onhoudbare begeerte om aan den lijve mijzelf als nieuw opnieuw te ontdekken Mijn dag en nacht duren langer dan een mensenjaar van de jongens en de mannen die hun schilden…

Waar ik me nu bevind zal eeuwig duren. Waar ik nu ben is eindeloos. Na vandaag zal onze zon, dat is een onvoldongen feit, nooit meer ondergaan. Ook wanneer ons sterretje, ooit eens uit zal doven. Nieuwe sterren, zullen als vanzelf ontstaan. Vandaag de dag nog, want er bestaan geen andere dagen. Dan vandaag. De dag.…

heb je voor vandaag van huid en haar ontdaan alleen je strottenhoofd spreekt mij nog tegen spieren pezen nog in laatste contraheren maar ik ontleed je toch mijn zoektocht is een allerlaatst proberen te vinden wat geraamte draagt organen zijn genomen hormonen stromen niet omdat ik bloed vergiet je toont structuur van korte duur…

dagen gaan niet sneller, dat lijkt maar zo, ze duren nog steeds even lang vroeger was een voetbalwedstrijd een spel waar op het eind de Duitsers altijd wonnen nu is aan het einde van de rit alleen papier geduldig en is alles tot marge geslonken…

ik mis je in het opgaan van de zon je schaduwt alle uren die nu langer lijken te gaan duren de week verliest zijn dagen omdat niemand naar hun naam komt vragen, zonder jou is doordeweeks maar grauw je woont in stilte neemt geen woord meer op laat je warmte langzaam wurgen door de winter van de strop muren schuren onbegrip liefde…

kou een ijsbloem smelt op de ruiten schoonheid ontdooiend door jou jij bent het decor waarin ik moet spelen de planken en koorts het fluweel dat ik weer mag strelen als het doek open gaat jij regelt licht donkert verleden speelt de rol van vandaag peinst over toekomst in weerbarstige uren het applaus zal geen levenlang duren…

een groot huis met eigen zwembad wegkomen uit die drukke stad chillend wegdromen op het platteland of met een cruise en dan her en der aanmeren op een tropisch strand dat leek hem wel wat naast z’n eigen nog een andere lieve schat en zo’n dure auto in de zomer zo eentje met een open dak en toen hij uiteindelijk alles wat hij wilde had…

Staak de besmetting, verwek weer weerzin, uit obstructie, uit het individu, narratief van goed gezelschap, attitude, platitude, duur dictee. Bij vlagen wat nieuwe romantiek, gekneed, gedesemd, aangestoken, vreemd vuur of genegenheid van bosbranden.…

vlokken zweven traag voorbij, weven een gordijn uit stilte de aarde ligt er winters bij, slapend in het wit van kilte de wind is guur en strakke lucht belooft weer vorst van lange duur sloten gaan bevriezen vogels moeten wakken kiezen om te overleven een sneeuwpop met de bezem in de hand is koning van dit land kooltjes zijn…

Het leek een korte eeuwigheid te duren. Totdat een tak brak of een blad viel. En even plots was het verdwenen – op vlugge, tere benen. Alsof je uit een droom ontwaakt. We fietsten zwijgend verder, als door een wonder aangeraakt.…

we draaien bladzijden om als de dagen verstreken zijn in de stilte van kleine uren turen we nog naar de laatste letters het blanco wit zal weer een volle dag gaan duren ondanks het samen heeft ieder een eigen inhoud aan het boek gegeven niet dat we niet nieuwsgierig zijn maar waarschijnlijk wel bang om een waarheid te lezen…

Te snel dure auto's, te snel veel geld, en een trainer die zijn vak niet verstaat. Waarom houdt men toch, met alle geweld, toch vast aan iemand als Dick Advocaat? Maar de toeschouwer wordt nooit wijzer, door de moderne rijke voetballer getart. Maar ik droom van Moulijn, Piet Keizer, en ja ... zelfs soms ook van Sjakie Swart.…

Het hoeft geen mensenleven lang te duren en wat mij betreft mag Hij ook winnen; 'k Zou dan wel weer overnieuw willen beginnen. Maar de rollen zijn bepaald. Hij is 't die met ons speelt het spel dat nooit verveelt, dat ieder met zijn leven afbetaalt.…

Samen voetballen in de tuin Samen rennen op het strand Samen eten in een duur restaurant Gewoon samen lopen hand in hand Alles gehad wat ik maar wilde Jullie leven zuur gemaakt Maar het ook de moeite waard gemaakt Denk nog vaak terug aan die mooie tijd Zo trots als ze waren op hun kleine meid Ik ken jullie nu al zo lang En veel zijn we…

Dus als je al mijn dure spullen pikt, blijf ik dansen van geluk Want ik heb genoeg aan jou!!!…

het zijn de uren die zij telt elke dag maar weer de vragen die zij stelt elke week weer meer de tranen die hij liegt zijn woord dat steeds blijft steken haar hart dat hij bedriegt en op den duur zal breken het zijn de keren dat hij belt zonder iets te zeggen de ring die steeds meer knelt wat valt er uit te leggen de lakens die…

O God, hoe lang laat U de val nog duren ? zeg mij waar U ons langs wil sturen. Mijn vermogen te geloven wordt beproefd in het heetste vuur Heer, ik weet U bent daar boven maar ik vergeet U wel eens een uur.…

écht nooit meer voorbij Zoals dit voelt is echt uniek nooit eerder meegemaakt Dat iemand die ik zo kort ken mij zó diep heeft geraakt Ik vlieg van wolk naar wolk zo hoog ben ik al gestegen Jouw lieve verleidelijke blik maakt mij soms zelfs verlegen Ik weet dat het wederzijds is dus geniet ik van elk ogenblik Hoop dat het eeuwig mag duren…