Alle inzendingen over duren

zie en of ik dan mag blijven laat mij dan maar lekker dromen want ik weet wat ik schrijf zal nooit dan dit verder komen of ik het geloven wil of niet ik weet dat je mij toch niet ziet en ik schrijf de langste verhalen over wat doet het er toe je blijft zelfs in mijn hoofd nog dwalen van aan jou denken word ik moe hoe lang zal het duren…

hoeveel ik van je hou je schouder leen voor steun hoe graag ik schrijf voor jou hoe veel ik op je leun als wij er niet meer zijn -laat dat nog even duren- zal ik je dan in hemelsblauw mijn groeten blijven sturen?…

Uw heilig heidens hooglied van volmaakte harmonie Omhult mijn hele zijn in een perfecte symfonie De eerste aarzelende streling luidt een nieuwe ouverture van zacht en teder liefhebben dat mij eindeloos mag duren Maar jouw regie van het libretto trekt onweerstaanbaar mee naar de hoofdact en zijn aria in de triomfboog van uw Elysée Die…

Laat ze over het scherm rollen: voetballers en auto's die hij nooit zal hebben vrouwen in een voor hem te strak vel te jong, te duur. "Wij zitten elkaar niet op de huid laten elkaar in waarde, als jij iets wilt, mag het van mij" De leeuw rekt zich uit in het dorre gras en overziet zijn rijk. Dan drukt hij op de rode knop.…

Er werd gehuild vanwege zijn sterven, maar dit rouwen was van korte duur.. Het was weer tijd om te gaan werven, toegeschreven aan het kerkelijk bestuur.. In het christelijke milieu geen tijd voor gestook. De verkiezing volgt in rust, wat nu rest is witte rook. En een paus, zich van het heden bewust...…

cellen vuren in het centrum hartkleppen kloppen rode stroom vertakt in blauwe vaten in fijne haren intieme plaatsen wat zou het wie houdt het voor mogelijk dit wensen te stuiten zijn handen met kracht op haar huid die begeeft en het warm en het nat en het ineens ineen zijn stilte beweeg niet laat eeuwig het dubbelen duren hou…

ik voelde grond golven wist hun agressie kende vorm en kleur rook nerveuze krachten in onontkoombare hitte tijdens de duur van het vuur patronen schoten uit een archaïsch verleden om te innoveren in heden herkenbaar in hun beproefd strakke regie van populistische eenvoud de eenling verdween in het schuim van de immens rood ziedende…

mond omdat ik schreeuwen wilde met jouw stem, blijf bij me - of ben je mij nu al vergeten wanhoop kleurde woorden rood en als bliksemschichten gierden stemmen door de zwartgerande tekeningen, zover ging de moed verloren dat ik niets meer onderscheidde de mist kwam terug en nam je mee, voorgoed dit keer het zou wel beter zijn, op de lange duur…

samen bergbeklimmen maar thuis de kaarsjes aan en alle lichtjes dimmen met zelfgemaakte chocolademelk een speculaasje van de bakker slapen in m'n eigen warme bed en op mijn eigen tijd weer wakker voor mij ook niet overwinteren in Spanje of een ander warm land maar gewoon een gezellige wandeling samen met jou hand in hand voor mij geen duur…

geen jaren meer te gaan de maanden weken de liefde houdt je wakker telt de donkere uren samen in een verenigd ademen de troost zijn trots te zijn geen winter meer te vrezen de weken dagen je lijf legt zich langzaam af in de armen van de tijd koester je het moment dat eeuwig bij je blijft geen regen meer te drinken de dagen duren…

al richt ik mijn ogen nog zo omhoog en mijn diepste een sterk verlangen kent naar het Hoogste mededogen toch blijf ik zoeken naar aardse hoop sterker nog, ik word juist met de menselijke onmacht meegezogen ik ben van stof ondergeschikt aan de natuur in mij brandt de vergankelijkheid dat dooft na korte of lange duur wat rest is…

Het zal dan ook niet lang meer duren, totdat ik eindelijk gelukkig zijn kan.…

Nog net zie ik jou lopen Verdwijnend aan de horizon De wind trekt zachtjes aan je kleren Lopend door de winterzon Jouw dure schoenen Stappen op de harde kiezels Die kleine barstjes trekken in het soepele leer Je attitude zo rebels Eens begrepen we elkaar compleet Deelden we onze dromen Waren veilig bij elkaar Niet verwachtend dat het…

Het bekertje voor mijn kunstgebit, dat dure potje anti-rimpelcrème, het etui met daarin een vijltje voor mijn door en door verkalkte nagels en een pincet voor de verwijdering van welig tierend haar op plaatsen die mij tegenstaan, heb ik nu maar tussen mijn bril en een apparaat voor het gehoor op het kastje naast mijn bed gezet…

't hart zo teer en breekbaar, als ijskristal zo puur maar verborgen in vele lagen van bescherming, o zo duur. Alleen jij dringt daar doorheen alleen jij ziet mij zo naakt, alleen jij waagt verder te komen, jij bent degene ..... die mij diep raakt....…

Het hier en nu blijft duren in een vrede van tweezaamheid, in zuiverheid van water, de lafenis voor alles wat verleden is en geruisloos overgaat in later. ----------------------- uit: 'Ravenna', 2001.…

Ter hoogte van mijn oor, bijvoorbeeld, heb jij me op een nacht beloofd dat eeuwigheid een leugen is, maar dat het daarom tussen ons niet minder lang gaat duren. Meer woorden waren er niet nodig – een mond spreekt van zichzelf al mooi en huid heeft een geheugen.…

liefde is of liever nog: dat wat ik dacht dat hij zou moeten zijn tot mijn verdriet ging in mijn meisjesjaren de lichtheid al mijn hart voorbij want niets was slechter dan riskant te leven en hachelijk was het later toen ik ouder werd om de liefde niet heel serieus te nemen of erger nog de kans te lopen dat die passie slechts zou duren…

Het nog lange bestaan van de zonden, door ieder begaan Het zal nog lang gaan duren voordat de genegenheid zal vergaan.. We zoeken ieders hart, verwachten teveel en belanden in de brandende zon die de duisternis bederft En anders niets dan gevaar voor van alles en nog wat komen gaat.. Niets teveel gezegt, niets teveel gevraagt..…

daar ligt hij kermend op het veld het zal beslist niet lang meer duren dit zijn de laatste levensuren van eens een trotse voetbalheld hij wordt door helse pijn gekweld hem trof de zwaarste der kwetsuren men vreest een aantal botfracturen het slachtoffer is uitgeteld dan rent een schim en niet veel later beschouwt een oog de breuk of wond…

bruine bladeren fluisteren tegen mijn oude schoenen het verhaal van verval vermengt met regen terwijl ik langzaamaan verdwaal in mijn gedachten snijdt met vlagen de grijze herfstwind, streng en guur de twijfel los, stil valt het jagen op het geluk van korte duur de omhelzing van mijn wanen zo verstikkend en doorvoed wist jij tot kalmte…

De Premier probeert zijn huid duur te verkopen met een schot hagel in zijn kont rent hij kakelend in het rond zijn verweer lijkt bezopen Wordt hij misschien steeds banger want zijn neus groeit alsmaar langer Den Haag- 12 januari De commissie Davids heeft zijn rapport op tafel gelegd.…

Ieder mens heeft het eens gevoeld als in een droom de dekens losgewoeld je armen niet meer kunnen ze zijn het vliegen moe je ogen tranen door het turen wat ben ik hoog wat ben ik vrij dit mag wel eeuwig duren maar dan een schok je zit rechtop een avontuur?…

Aan de duur, intonatie en intensiteit van het gehuil van de baby, kan je de behoefte detecteren. Zo weet je meteen of de baby honger, angst of pijn heeft.…

Een trilling van lucht Strijkt door je blonde lokken Innige omhelzing door de wind die je meeneemt op een reis vol avonturen Eeuwig zou het mogen duren Fladder met vlinders Plons met de kikkers Duik in het hoge gras Waar de tijd een overmoedige was Hap naar luchtbellen In een dans met kogelvormige vissen Wieg met de bomen Laat je…

ze had hem graag een klap bedeeld ooit was zij wel zozeer bevlogen nu leeft ze dankzij mededogen terwijl ze zich hier dood verveelt maar doodgaan kan soms heel lang duren ze kijkt naar beelden op TV het moet haar wat verstrooiing geven een beetje meer toch dan de muren de dokter neemt haar klachten mee hij heeft ze op een blad geschreven…

de mand kamelen zittend op het zand de bazaar met koperslagers het gewadenfeest in volle gang geestdriftig bieden donkere ogen de koper wordt altijd bedrogen de nacht valt grijs het stof en onbehagen smeult in donkere zang en flakkerend vuur de kamelen staan al klaar bepakt met handel zonder daglicht de lente was helaas van korte duur…

Een werkelijk prachtig avontuur jouw lichaam te mogen verkennen jammer genoeg van korte duur net te kort om aan jou te wennen De spanning sneed dwars door ons heen de rem was nergens meer te vinden elke seconde was een fenomeen elkaar sensueel te mogen verslinden Eén nacht als wellustig festijn één heftige zoen als laatste groet en hoewel…

de dagen zijn weer nieuw al vanaf het eerste uur stralen zij de hitte van het nieuwjaars vuur de trage donkere nachten zijn voorbij mijn goede voornemens staan keurig op een rij totdat jij komt mij meeneemt buiten alle orde en laat springen over vastgeroeste hordes wij gaan voor uren die slechts luttele seconden duren trotseren…

Door de Via Veneto in Rome langs Hotel Excelsior omgeven door dames en heren in dure, elegante kleren Op de zorgvuldig geplaveide trottoirs opgemaakte jonge vrouwen met achter muren geheimen en platvloerse raadsels over hoe rijk te worden en dus oud tevreden met weinig te zijn medicijn en eenzaamheid ontdekken als…