Kamer 234b
Terwijl ze met het kastje speelt
kreunt ze, licht voorovergebogen
‘natuurlijk heb ik rode ogen
van al dat staren naar dat beeld !’
ze had hem graag een klap bedeeld
ooit was zij wel zozeer bevlogen
nu leeft ze dankzij mededogen
terwijl ze zich hier dood verveelt
maar doodgaan kan soms heel lang duren
ze kijkt naar beelden op TV
het moet haar wat verstrooiing geven
een beetje meer toch dan de muren
de dokter neemt haar klachten mee
hij heeft ze op een blad geschreven.
Zie ook: http://bertdeben.blogspot.com/
Schrijver: bert deben, 31 december 2010
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid