inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 39.469):

Op Schouwen

Pasgewassen stevenen de wolken door het kraakheldere blauw.
Wind morrelt zachtjes aan de hemelrand, waar kerktorentjes
hun piek boven de bomen uitsteken, gezien zullen ze worden.
Men zou zijn God vergeten als er niet voortdurend aan werd
herinnerd. In Zeeland is het overduidelijk dat alleen het water
bepaalt wat waar overeind blijft, eeuwenlang of anders slechts
een zomer, het gras dat golft, de korenhalmen en de klaprozen.
Eeuwigheden duren niet allemaal even lang, dat weet zelfs God.


Zie ook: http://www.gumbert.nl/

Schrijver: Eline Gumbert, 14 juni 2011


Geplaatst in de categorie: landschap

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 124

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)