Op Schouwen
Pasgewassen stevenen de wolken door het kraakheldere blauw.
Wind morrelt zachtjes aan de hemelrand, waar kerktorentjes
hun piek boven de bomen uitsteken, gezien zullen ze worden.
Men zou zijn God vergeten als er niet voortdurend aan werd
herinnerd. In Zeeland is het overduidelijk dat alleen het water
bepaalt wat waar overeind blijft, eeuwenlang of anders slechts
een zomer, het gras dat golft, de korenhalmen en de klaprozen.
Eeuwigheden duren niet allemaal even lang, dat weet zelfs God.
Zie ook: http://www.gumbert.nl/
Schrijver: Eline Gumbert, 14 juni 2011
Geplaatst in de categorie: landschap