Alle inzendingen over eentje

de zijne soms eentje waar je nooit in had willen wonen soms zo eentje waarin de zon altijd lijkt te schijnen maar in welke je ook belandt na afloop opent elk z’n ogen en dan pas ben je in de werkelijkheid … gestrand?…

Ik nam gewoon altijd maar aan, dat die meiden bij me zouden blijven, maar hoe cru kan het gaan, je kunt niet vermijden dat er eentje de pleitvaart neemt! En dus ben ik een beetje in de rouw, want hoe ik ook kijk naar benee, ik MIS er eentje van de twee!…

Ik zit in mijn eentje op de eerste rij ik roep grappige dingen naar de mensen achter mij ze stoten elkaar aan, lachen, herhalen wat ik zei ze zeggen vaak tegen elkaar, wat een leuke jongen is hij ze mogen me, waarderen me, ik hoor er nu eenmaal bij maar een ding gaat aan ieders oog voorbij ik zit daar in mijn eentje, het plaatsje naast me is nog…

elke dag maak ik een krasje in m'n ziel een kleintje maar daar niet van maar tergend langzaam elke dag maak ik een krasje in me eentje maar daar niet van maar elke dag vloeien twee helrode druppels bloed weg en als m'n ziel ooit volgekrast wordt - ja ik heb een ziel eentje maar - zal ik uitgebloed zijn en tergend langzaam sterven…

helikopters dwarrelen uit de bomen ik plak er eentje op mijn neus zweef lichtvoetig boven de grond…

soms zou ik wensen een vent te zijn zo eentje als -en van je hupseleflatsie klaar- over problemen heenspuiten, een tissue en slapen…

Zo’n hondje is toch eigenlijk wel leuk, we moesten er misschien ook eentje nemen. Het trof ons plots: een beest geeft geen problemen ! Zo’n hondje is toch eigenlijk wel leuk. Ik moet alleen van vóór wat bloed wegzemen, en in de bumper zit een kleine deuk. Zo’n hondje is toch eigenlijk wel leuk, we moesten er misschien ook eentje nemen.…

Ooit ben ik een oud wijf Eentje met een geit Een overwoekerd boomgaard Maar geen zuchtje spijt Ergens in een huisje Met onkruid metershoog Een waslijn voor mijn jurken Een ieder doorziend oog Kijk je door mijn raam Ik zit daar bij het vuur Zwart poezebeest op schoot Jouw foto aan de muur Ooit ben ik een oud wijf Eentje met een geit…

‘Laatst eentje’, zei hij, ‘die kwam niet meer bij! Ik had cabaret laten horen…’…

Zodra ik van de trede stap, elke keer weer eentje Ben ik toch niet afgetreden, ondanks dat kom ‘k toch beneden!…

zondagmiddag kwart voor twee ik schep rabarberspijs in het ronde potje er zijn er twee, eentje leeg om op te halen eentje gevuld om mee te brengen bellen hoeft niet maar ik doe het toch hoewel ik weet dat de deur al enkele keren op een kier heeft gestaan alsof die Zwitser de tijd zou vergeten placemats in knallende kleuren houden de kinderen…

Daar lig je in je eentje zie je kleine tere handje Met een zachtgeel eendje daar in je mooie mandje Klein mooi lief mannetje was maar bij ons gebleven Ons klein maar groot geluk duurde maar heel even....…

al tel je nog zo vaak je kinderen eentje mis je keer op keer altijd en alweer al roep je nog zo vaak de namen van je kroost eentje hoort je nooit al houd je nog zo vaak de kleintjes stevig onder je veren dat ene ukje zal zich verweren al zet je nog zo vaak je nakomelingen op je schoot dat ene jonkie valt naast de boot…

Een tafel met drie poten valt niet — als ze goed verdeeld zijn — om zelfs niet als hij vierkant is dan staat er eentje in het midden ook al oogt het krom…

Ondergedompeld in de stilte Snak ik naar een luchtbel lawaai Zo eentje die heel zachtjes smaakt (ook nadat-ie mijn longen is binnengedrongen)…

ik zeg een woord en nog eentje al bijna een zin en dan en dan neem ik je in mijn armen en jij mij hoe weinig of hoeveel je ook zegt ik hou van jou…

een herderinnetje met haar hond in de nog schrale zon met één oog op de schapen en eentje op ons laat ze zich niet vermurwen en zo hoort het ook want de kudde is haar alles…

Het leven te vieren in je eentje met z’n tweeën tienen of z’n allen Er zijn honderden manieren maar soms weet je er niet één…

' Ze verkoos in hun midden te staan met aan alle vier kanten een haan: eentje links, eentje rechts, eentje voor, eentje achter. (Dat had u al door.) Ze was zeer op d'r linker gesteld en d'r rechterhaan vond ze een held. Op d'r voorste haan was ze het smoorste en die was dan ook haantje de voorste.…

In het donker eentje misschien, die zomaar in het niets gaat verloren. Je zou het uit willen schreeuwen, maar jij blijft zoals altijd sterk. De laatste hartelijke lach lijkt al eeuwen, weggesmolten zonder dat je het zelf nog hebt gemerkt. Soms biedt men jou een uitgestoken hand, die jij echter niet kunt nemen.…

De wereld verkeert In diepe stille slaap Druilerige dauw Sijpelt nat door Loom, ze dwarrelen Mijn gedachten Voor jou wil'k rijgen Een parelsnoer Eén parel voor vertrouwen Nog eentje voor de trouw Eén parel voor de passie Eentje voor; ik hou van jou In het struikgewas Achter mijn gordijnen Door mijn lief geopend In een royale wenk…

Geen idee waar ze van waren maar toch hou 'k ze apart want waar ze dan ook lagen, misschien is er wel eentje; die past op mijn hart? En zo verdwijnen de sleutels weer terug in de la.…

ik heb er nog zo eentje bewaard voor jou nee niet zo een uit ons standaard repertoire zo eentje die je soms achteloos zomaar geeft aan elkaar nee dit is zo’n echte die we elkaar niet zo vaak meer geven een oprechte die iets wat lijkt ingedut weer opnieuw doet opleven het juiste moment om het te doen komt er aan – al gauw bereid je…

We zijn weer eentje verder en het hoopje is vergroot misschien niet wijzer maar een beetje ouder en de wereld troost je draait nog altijd voort…

schrijf ik er nog eentje zet ik voor, mijn beste, links, rechts, een beentje en u doet mij een geste, door mij te lezen mocht ik hier wezen einde bericht net gedicht…

een woord en dan nog eentje branding, vulkaan thee, sokken, en uitzicht en ergens in een verre hoek iemand die roept: the horror maar zo dichtbij het boek…

Het is dus uit met de improvisator, De seks wordt strikt gechoreografeerd Door eentje die daarvoor heeft doorgeleerd, Door een intimiteitscoördinator. Diens taak is naar tevredenheid volbracht Als op de set respectvol wordt verkracht.…

Al jaren droomt zij van een wereldreis. Gewoon de aarde rondgaan in een bootje, door weer en wind, zij kan tegen een stootje, want voor haar leeftijd is zij wereldwijs. Ze denkt, terwijl ze van vertrouwen blaakt: 'Waar ben ik nou weer in verzeild geraakt?!'…

De tempelier loopt in zijn einde zijn eentje. Geen vervloekte vrede vergeeft vervolgens zijn daad. Nog negeert Hij zijn verleden. Hij kijkt niet om naar de kille kalme kamer vol gebeenten. De hemelse hel heeft hem bespaard. De moordenaar loopt in zijn eentje, De helse hofnar lacht hem toe in zijn verraad.…

is het gek als ik in mijn eentje even dansen ga op Braziliaanse muziek? mij mee laat slepen naar vroegere tijden heupwiegend tot ik niet meer kan toen ik nog opviel door mijn jonkheid toen ik nog in Rio was…