Alle inzendingen over façade

Maar daar achter die façade broeit het vuur van een vulkaan die het liefst de hele wereld domweg in elkaar zou slaan.…

De hemel vouwt zijn sterren naar de wijzers van de tijd in blauw gesluierd licht trekt grauwheid er haar nevels op en draagt de lucht de aarde Dit is de gang van zaken wanneer ik overdenk: Ik ben als weltschmerz die het duister haar façade geeft die achter verdroten ogen woekert die troost zoekt in schone kunsten onophoudelijk, rusteloos…

'Leegverkoop' bralt het affiche op de spiegelende façade van de gezichtenwinkel een plakkaat vol maskerende wanhoop de overwinning van de teloorgang gelaten worden de laatste gezichten ingepakt - maskers van de ziel - de prijs van een eigen gezicht blijft onverminderd hoog holle hoofden verdringen zich rondom de laatste exemplaren tastend…

de façade belooft heel wat oppervlakkig gezien lijkt dat als bescherming nog niet zo gek maar met kracht heeft het niets te maken diepe gekwetstheid en bange vragen hokken samen onder vliesdun dek en gluren door gleeën in dit laken of ze zich wellicht toch buiten gaan wagen toch denken ze er niet aan in hun te zeer gekrenkte bestaan zich…

Wie vraagt naar Bim de Wie is niet geboren Aan rand van stad noch op het platteland Van Brabant of het vlakke Vlaamse land Als hij aan babyboomers zich zal storen Vraag Ali baba B en Cor zijn nuiten En hun schijnaangezicht strijkt heilig glad Imago van façade pleinpubliek Ze mogen van 't O.M. nog niet naar buiten Heer Floppe en heer…

Doorbreek de stilte in deze woorden deze façade die als een cascade de ruimte vult verban de harde leemte in dit stil verdriet De waarheid verdraagt de kilte niet Ergens stolt het hart de stenen rollen door het hoofd vermorzelen ons met een streling, met knokkels van een zachte hand Mijn ogen dwalen af naar het teken aan de wand binnenskamers…

raamwerk ziet al raden Daar alles nogal gauw gekunsteld wordt Het rijmersambacht neem ik graag in acht Geen oude versvorm vind ik te versmaden Elk goed doortimmerd en elk weldoordacht Gedicht dat nergens lijdt aan schemaschade Verstevigt mijn c.v. van dichtersdaden Al blijft de inhoud altijd wel mijn fort Maar mijn balladen bleven vorm, façade…

de brie die smaakt me overheerlijk en zo ook de rode wijn, of is dit allemaal een façade en is 't allemaal maar schijn, en drukken we zonder 't te weten onze gevoelens aan de kant. wenden we onze gezichten af van al weer die doffe ellende in elk derde wereld land.…

Bloemen leven licht-zinnig in hun bladen. Dieren lopen vanzelfsprekend; ze zwijgen van wat ze zouden kunnen zijn; hun daden gebeuren altijd nu; dieren zijn eigen. Mensen doen alsof. Bestaan in ijskouden, denken, denken, denken dat ze bestaan. Geen mens kènt een mens. Men wil zich vasthouden. Angst laat niet los. Men kijkt zijn spiegel aan.…

dood en leven ben bevrijd Is er een plaats waar het licht mijn aangezicht kleurloos laat Breng me daar en vertel me wat je herkent ...als ik ontdaan van schild en sabel weer naakt en kwetsbaar voor je sta Als je dwars door mijn potsierlijkheid mij weer vindt Als de muren wijken die ik niet ken en verborgen deuren opengaan Als de façade…

van achter gesmeden maskers voor altijd in de plooi, klinkt de kortzichtigheid door gewiekstheid ligt ten grondslag aan hetgeen zij zelf verafschuwden 't door de strot duwen van kleurt hun geblèr nog valser tot de dekmantel in duizend stukken uiteenspat er niets rest dan de naakte waarheid…

meisjesmasker voor oude vrouw beklimt haar grachtenpand met gevelsteen pakt de vergulden deurknop en valt door een dure opening in lek krot waar de bomen doorheen groeien. Ze neemt de diepvriesmaaltijd uit een kapotte koelkast en eet de wormen van een kartonnen doos haar nertsmantel met mot, hangt over een antieke stoel die bijna bezwijkt…