Netgedichten

netgedicht (nr. 53.267):

Flinterdun verweer

de façade belooft heel wat
oppervlakkig gezien lijkt dat
als bescherming nog niet zo gek
maar met kracht heeft het niets te maken

diepe gekwetstheid en bange vragen
hokken samen onder vliesdun dek
en gluren door gleeën in dit laken
of ze zich wellicht toch buiten gaan wagen

toch denken ze er niet aan
in hun te zeer gekrenkte bestaan
zich in openbaarheid te vertonen
bespeuren acuut het gevaar
dat iemand hen weg zal honen
met “dat heb je jezelf aangedaan”

het laken verkleurt gestaag van hun tranen
hoewel zij die stilletjes samen plengen
en dan in droeve gedachten vangen
waarmee ze de eigen muren behangen
waarbinnen gevoelens zich veilig wanen
en zich explosief kunnen mengen

uiteindelijk zal de dunne bedekking
het toch wel een keer gaan begeven
dus wat is van dit verhaal de strekking:

je kunt beter gevoelens de ruimte geven