December: Sinterklaas onthult geheimen:
verborgen Pieten komen uit de kast:
oud zuur, in woord gegoten, wordt verbast-
erdsuikerd, ingepepernoot, in rijmen
Door zwart, het nee, te zien en te omarmen
kan ja, het witte licht, het hart verwarmen..…
de acrobaat en hem de andere zijde van de staaldraad zien bereiken of zo stiekem met een ergens diep verborgen fatalistische gedachte, ontstaan in een vroege jeugd door een al te krachtdadig optreden van een vader die het zo nodig vond om op gezette tijden zich tegenover vrouw en kinderen als een machofiguur het huishouden te doorkruisen om zo zijn frustraties…
vertwijfelend gekras diep uit je binnenste
moedeloos verpakte ik je in een groene doek
als ik jouw krassende medogenloze stem hoorde,
omsloot ik met vaste hand, je slanke hals
totdat mijn knokkels wit werden
wilde je kapot slaan met een krachtige slag
om nog eens elk deeltje tot splinter te vertrappen
juist omdat ik niet spelen kon, richtten mijn frustraties…
maken ze er daarom een dubbelleven van
om juist daardoor
hun frustraties,
hun ongenoegen,
hun haat en nijd
als venijn uit te braken
tegenover iedereen
die hen eerlijk van antwoord dient?
smeden die sujets
die als een god in 't diepste van hun gedachten
geen duivelse plannen aan de lopende band?…
voor me
Wel voor je boek
Je las een roman
Romantiek in de praktijk
kwam er niet van
Ik was kwaad
Stapte in de auto, ging rijden
Hopend m'n rust te vinden
Dat andere gedachten me bevrijden
Zal m'n woede nooit op jou loslaten
Dus koel ik af als de nacht
Waarin de stadslichten van het Roergebied
in de donkere verte schijnen
Innerlijke frustraties…
314
Bezig met laden