Alle inzendingen over frustraties

Je wereld staat op zijn kop ze geven als advies: 'schrijf alles op' maar dit is makkelijker gezegd dan gedaan van binnen ben je net een vulkaan je staat op springen je weet niet waar je moet beginnen je pakt pen en papier je schrijft maar doet het niet met plezier frustraties komen naar boven je moet weer in jezelf geloven probeer je gevoelens…

Het café is voor ons een kern van belevenissen, dromen, frustraties, roddel. Met een scheut gezelligheid en commentaren. De horeca is het sociale vehikel bij uitstek.…

het ergste dat je in het leven kan tegenkomen is een sukkelaar vol frustraties, die blind is voor al het mooie, doof blijft voor elk woord van aanmoediging of bevestiging, geen poot uitsteekt om iets ten goede te veranderen, wel iedereen balen stro in de weg legt om oorlog te kunnen stoken.…

wik en weeg kan niet tot daden komen consequenties vormen onderstromen die mij voeren naar de werkelijkheid ik wil drukte en geen rust toch voel ik mij volledig uitgeblust in een beginnende burned out aan een gloeiend hete kust heb de deuren dichtgedaan alle airco’s aan en in de stilte van dat monotoon geluid heb ik eindelijk mijn frustraties…

Maar ook al legt ze mij vaak in de luren, toch heeft ze veel frustraties weggespoeld.…

vergeetboek vruchteloos valt alweer het doek voor de artiesten die we spelen het publiek versteent in haar applaus handen stukgeslagen verlangen vult hun dagen naar het zinloos van het leven zo vluchtig neergeschreven op maagdelijk wit tusen de lijnen punten komma's accentueren wat liefde moet ontberen in het doolhof van frustraties…

ze lag woelend in bed en droomde ze droomde dat haar geliefde zou komen die nacht en terwijl ze droomde, zag zij hem komen de droom had haar frustraties ontward ze werd wakker juist midden de nacht en schreide: was hij ergens de deur uitgegaan?…

in de wind gewoon een lief en aardig kind tot je tenen iets sneller groeiden dan normaal en jij ze vaker stootten met pijn aan veel omhaal jij verliet de wereld in je eigen keus had met anderen wat minder te maken ze konden je gelukkig ook nauwelijks raken je blik keek verder dan je ogen zagen jij hoefde niet meer alle frustraties…

Wij bevaren onvervaard heel hoge zeeën: hoera voor admini- regi- en frustraties!…

Hij scheldt op haar en de wereld zij is zijn emotionele vangnet die spanning uit z'n hoofd masseert zwijgend zijn frustraties verdraagt Verlossing van pijn door zelfdoding ze schaamt zich voor haar gedachten zo'n tragedie overleeft hij niet haar liefde en zorg zal hem genezen Hij slaapt z'n roes uit voor de haard z'n snurken maakt de kamer…

Frustraties gevangen, bedekt in een net van grenzen, op het bleke, tere lichaam. Ervaart iedere dag, het leven uitzichtloos. Overdosis slikken, niet wetend, niet denkend aan schuldbesef. Alleen ... verlossing ... van het innerlijke bestaan, van, voor jóu, ondraaglijk leven. © avriends - 2007…

Niet Theo van Gogh – onnavolgbaar in provocerend onrust stoken en filmen – werd beestachtig vermoord, anderen bedreigd, het vrije woord koelbloedig de nek omgedraaid volgens sommigen die blijkbaar een alibi nodig hadden om hun frustraties vrijuit bot te vieren op allochtonen en hun dierbare materie.…

ik voelde hoe je warme tuniek lichtgevend scheurde aan aristocratische opgerichte spijlen van de monumentale afzetting voor het balkon zwart gemaskerd schreeuwde masculien opgekropte frustraties de donkere diepte in waar jij uitdagend wit reflecteerde in een snel oplopende stilte daar waar pijn scheiding brandde in rokende huid…

Kokers in de keuken, koters in de tuin het is feest in het buitenhuis samen eten en praten aan een lange tafel, zo zou het altijd mogen zijn wij zijn het leven dankbaar, de zon en de regen het zachte bed van een lief lichaam schoonheid om ons heen Alleen bij oom Somber en tante Precies breken frustraties los over…

Pastelkleuren van de regenboog passen bijzonder goed bij het krap zittende ondergoed setje waarin je half ontbloot danst op de boot je billen, welgevormd, wiegen mee met de ophitsende muziek tussen alle pracht en praal ben je een opvallende schoonheid ga nu maar helemaal los na de maandenlange frustraties omdat je niet goed jezelf…

genoeg van het kwaad in de mens die z’n schitterend nieuwe brein misbruikt en inzet als wapentuig- wekt Gaya, godin van de aarde een oer-organisme oud als ’t leven dat zich voedt met al het kwade- die gevoelens van zijn gastheer als ‘n virus genetisch manipuleert zo diens frustraties neutraliseert- die zich snel als ‘n virus voortplant…

verloren De haan kreeg een burn-out dat zou niemand verwachten hij sliep niet meer in de nachten voelde zich kil en koud Er woonde een logopedist in de stad de haan ging hem bezoeken deze zocht in zijn boeken en dat heeft succes gehad Als u eens door Haarlem rijdt onderbreek dan uw reis want dan hoort u het bewijs de haan is zijn frustraties…

Niet genoeg tijd, maar laat het leven niet verder uit frustraties bestaan om al die gemiste kansen. Leg met iets van het geluk van een vers geplukte dag gewicht in de schaal, die het leven naar een tevreden evenwicht zal balansen.…

Ik sluit me bij je af Ik luister , ... maar half Loop jij voor mijn voeten Moet ik in een boog Zou op tenen moeten staan Maar ze zijn anti depri Die de plank volledig mis slaan Waar is het toch misgegaan Ik weet het misschien niet Of meer De wereld om me heen Komt op me af Maar ik blijf alleen Ik zet maar door Spreek alle frustraties…

Mensen zeggen "vrolijke meid, altijd blij", maar jou frustraties en soms je verdriet, die zien ze niet... Jij bent jezelf je eigen unieke persoon, niet eens dezelfde als anderen met dit syndroom. Net zo gewoon en bijzonder voor mij, als voor ieder mens zijn kind kan zijn.…

Vroeger groeide de neus bij liegen nu is kleuren van de waarheid tot kunst verheven en heet beschaving gelukkig is ‘n evenwichtig mens die soepel glijdt door de samenleving Evenwicht gebaseerd op zelfkennis waarmee het zeer slecht is gesteld de mens zucht door eerzucht in vaak te hoog gegrepen functies zadelt zijn gezin op met frustraties…

brandt in je binnenste verlangen De rust die je vindt wanneer het je verblindt Met gesloten ogen door een lichte trans bevangen Het verslindt het gedeelte van de dag dat je niet zint Negatieve gevoelens maken plaats voor de warmte van de vrouw die je bemint De dagelijkse stress maakt plaats voor zelf geprepareerde gezangen De pijn in je nek van frustraties…

van regelmatig keren van zij naar rug op andere zij de onrust allengs bevordert zodat ten einde het hemelse verandert in plichtmatige dwang die dekens van zich afgooit als in een wederkerende aardbeving om weldra de lach weer een spiegelende glans te geven zoals vermeld op de tube met een bigsmilende dame waarin ik mijn eerste frustraties…

De eerste bladeren raken het water Bij dit fenomeen slaan zelfs de heftigste problemen een flater Gewoon even niks, even stil staan Laat frustraties even varen, laat ze maar gaan Ik kijk naar het wolkenveld, langzaam breekt de zon wat door Ik kijk weer op, enkele vogeltjes fluiten in koor Onze weerman, de plaatselijke held heeft de dagen toch…

Nuchter keuzes maken, sterk ik zere zwakke zaken, levenswerk Frustraties en het verleden hoeven beslist niet tot een brandmerk. Hopend nog veel te mogen bijleren mits krak in sereen bijsturen In humor scoor je ook hoog, bij de enkeling te begluren. ......... Nobelprijs Vergevingsgezindheid .................…

Krijsend kwam ik ter wereld Alhoewel het ook in de baarmoeder Voor mij geen pretje was Vader kwam te vaak en tot het laatst langs Hoe ik dat weet? Dat weet ik niet, dat voel ik! En dat gaat veel dieper Krijsend ga ik ook de wereld verlaten Zelfs als dat met euthanasie is Want dat is ook geen pretje Vader in de hemel wordt er voor mij gebeden…

helemaal af behandelde me gemeen en laf Het werd alleen maar jij en jij steeds minder plaats voor mij En mijn gevoel raakte van slag ik werd rusteloos als ik je zag Steeds meer en meer onzekerheid weg was die open vrolijke meid Jij ging gewoon je eigen gang leefde enkel nog voor eigenbelang Een grote egoïst in hart en nieren door je frustraties…

De zonnestralen doen het bloed sneller stromen en door de hitte ga je als vanzelf naar koele meren om aan de seksuele frustraties te ontkomen en je zelf met zonnebrandcréme in te smeren.…

Weer die lange weg te gaan, vol frustraties en vol pijn. Weet je wat je vraagt aan mij? Mijn hart weer uit mijn borst te rukken, te vertrappen in duizend stukken, Waarna ik ontdaan van zelfvertrouwen, opnieuw mijn leven op kan bouwen, Nee, nee nog niet misschien. Mij beslist niet meer gezien! Weet je wat ik vraag aan jou?…

Moeizaam op zoek naar de liefde voor het leven diepbedroefd verdwaal ik in mijn eigen geest misschien wel op zoek naar mijn kinderlijke ziel een zee vol herinneringen en vele frustraties hobbelige duistere wegen,oneindige velden grimmige gezichten en wazige gestalten kruisen mijn pad geen horizon te bespeuren, geen sprankeltje hoop die mijn…