Alle inzendingen over gaap

Zag zijn gedrongen gapen naar adem. Ik beleefde zijn mompelend spreken. Onhaast verstaanbaar, onteer in geloof.…

De agent raakt eigen ordetekens kwijt Tattoo’s en piercings worden nu geweerd Want je moet wel kunnen zien wie demonstreert En wie de stoet in goede banen leidt Geen symbool meer dat de burger aan kan gapen Een politieman draagt immers al een wapen…

Politici met lauwe levenslust Ze keren terug van ’t wekenlang’ reces Het onderwijs -iets eerder bij de les- van even rust tot spoedig uitgeblust We gapen straks naar bruinverbrand’ iconen Kan Pellè óp tegen de godenzonen?…

Ik wist het al, maar onderzoek wees uit: Geniet volop van fraaie Franse flessen Eet pure chocola en blauwe bessen Dan krijgt u ook een gave jonge huid Al onderdruk ik nu alweer een gaap Van deze wetenschap krijg ik zo'n slaap…

ik schilder snachts mijn dromen bloedrood op de muur ik schreeuw en hijg angst en waanzin zijn penselen in het donkere uur schemering toont mij de wonden die gapen in het eerste zicht ik heb de dood niet overwonnen in beweging zucht het leven licht…

Met mijn mobiel naast bed kan ik niet slapen Niet slapend grijp ik snel naar mijn mobiel Mijn vriend vindt dat maar achterlijk gepiel Want daardoor ben ik dag en nacht aan ’t gapen Hij wil dat ik in bed je weet wel doe Ik heb geen smoes meer nodig, ben te moe…

mooie dromen als ik slaap rode wangen als ik gaap ik vind dat je het moet weten ik zal je nooit vergeten ik ben verliefd geworden zonder dat ik het wou dus neem me niet kwalijk dat ik van je hou schiet een pijl door mijn ogen maar niet door mijn hart mijn ogen zijn voor iedereen maar mijn hart is voor jou alleen…

Ben nog lang niet bij de les, en gaap als ik sloom voor me uitstaar. Ik moet nu toch echt naar kantoor en kijk nog even op de klok. Er is toch iets waar ik me aan stoor want door mijn lijf gaat een schok. Het is verdorie pas vier uur. ik had de wekker verkeerd ingesteld Ga weer naar bed, lichtelijk overstuur.…

duisternis het nachtlicht waakt wel, maar vergeet te schijnen snel verdwijnen binnen slaap een wijde gaap en dichte ogen mogen geen verklikker zien mijn huivering eet angst mijn hart de mooiste uren maar wat naar is, duurt het langst en ik ben bang…

. --- GAAP---…

helling op over afmattende zwarte paden in onberekenbare wind door huiverende duinen terwijl het bedrog van té wit voorjaarszonlicht bang maakt dan helling af voorbij flitsend gapen langgerekte grauwe gaten opnieuw té hard in de remmen…

wachten op de laatste trein mensen drommen samen het geeft iets van bewogenheid als druppels op de ramen reizen door een donker land wanneer je hoort te slapen het is niet wat het wezen moet dat merk je aan het gapen de trein raast op 't juiste spoor dan een laatste remming... eindelijk daar zijn we dan op de eindbestemming…

Waar lucht was gaat de gaap dicht, over en uit, het doek valt in de dag, daar veegt de wijzer spleen overheen. Dicht is buiten, vaste mist - en het lichaam is een wolk van geen, daar vliegt het landkaartje doorheen, dag vlinder!…

Waar lucht was gaat de gaap dicht, over en uit, het doek valt in de dag, daar veegt de wijzer spleen overheen. Dicht is buiten vaste mist - en het lichaam is een wolk van geen, daar vliegt het landkaartje doorheen, dag vlinder!…

ik steel al jouw letters ontneem daardoor jouw woorden die op 't puntje van je tong lagen Ik gap al jouw portretten verdonkeremaan jouw beelden die je tot dan toe gekoesterd had Ik snaai al jouw liefde eigen deze mij toe en voel me rijker rijker dan ooit te voren…

Ik stap mijn bed uit rond een uur of acht Al ben ik absoluut niet uitgeslapen Nu loop ik tot vervelens toe te gapen Dat komt vast door die maffe droom vannacht Daarin stal Wallmeat Trump eens écht de show: In onze taal zong hij luid “Mexico”! © Inge Boulonois…

De zon is aan het gapen, dus ga maar vlug slapen. Slaap maar zacht, goedenacht... ---------------------------------------------------------------- Genomineerd gedicht 'Hilarion Thansprijs 2002' Lanaken, België, Categorie jeugd.…

Jouw adem in mijn gezicht regelmatig door je slaap Je draait je ineens om ik hoor een diepe gaap Lepeltje lepeltje lig je dan lekker dicht tegen me aan Mezelf betrappend op de hoop dat je nooit meer weg zal gaan Slaap, leef, praat en vrij met me zolang als ik nog leef Dan beloof ik je hier en nu dat ik jou al mijn liefde geef…

Het is een beetje donker In de kamer waar ik slaap Ik open mijn ogen Gaap……

Een wolf is als een huis waarin twee gaten gapen: een gat waar nooit een voordeur zat de holte van het keldergat. Door lege ramen kruipt klimop en wingerd binnen en neemt kamers in bezit. In kelders huist het ongewervelde en draait en draait zijn blinde cirkelgang. ------------------------- uit: 'Boze wolven', 2002.…

waar strand en zee schuimend de liefde bedrijven schuren zand en zout zonverbrande lijven moet ik in wind en duin kind en kruin beschermen terwijl gaap en slaap zich over mijn geest ontfermen jij kust de rust en sluit het zonlicht buiten ik tel de schapen die wollig ook mijn ogen sluiten…

Op een manier, overtuig je me dat mijn gapen geen echte tranen maken. Ik probeer je te vangen, maar je vliegt van m’n pen naar het puntje van m’n tong. Je waait me droog. Op een manier... kan ik nu slapen door jou.…

Ik rek me sloompjes uit en gaap. Zal ik nog wat zorgen maken? Nee! Ik draai me heerlijk om. En slaap.…

Rek je lekker uit en gaap. Val daarna gerust in slaap.…

Verdwaasd gaap je rond, je snapt het niet. Pas op voor de kat! Een makkelijke prooi, zo'n mus op z'n gat! Langzaam bekom je je neemt je tijd. Ik adem diep, als je je vleugels weer spreidt.…

waar het geluid van babykreten het mooiste lied overstijgen wil twee grijpende handjes zoekend naar troost in zachte armen tot rust gekomen slaakt het een zucht in de warme omhelzing waar zijn lach geschonken jou zacht beloofd dat na zachtjes gapen dit nieuwe leven in alle stilte vredig zal slapen…

onherroepelijk komen dagen als vandaag en die in de dagen erna spelen met woorden en altijd die vraag naar de weerspiegeling in de bloem der symmetrie zie loskoppelend van het super helder azuren kleurrijk gesteente de wegen en paden en door haar landschappen jou laten vergapen maar toch zo wakker als wat geen woorden nalaten nooit meer gapen…

mag ik je raken nog even bij je slapen als je wakker wordt ik ken het nachtenwaken de ogen dicht voor al het donkere licht geen mens om even aan te gapen ja ik als ik je nu mag raken het witte van je ogen zien en in samen fluisteren gaan we de spoken weer verjagen zacht sluimer je de spanningen voorbij ik telde schaapjes maar…

Als de wolken gaten gaan slaken, flink gaan gapen priemt de zon haar eerste stralen door het wollige wolkendek om daarna te schieten met warme hemelse zonnepijlen om werelds verkwikkende rode roos in haar bloemhart te raken waarop zij haar rozenbladeren ontluikend openbaart om vooral haar liefde voor de mens en natuur blootlegt.…

Geen wisseling van de wacht, nacht en sterren voor even, geven gemoedsrust en een moment dan gaap ik naar buiten en knipoog een (eigen)wijze groet.…