Alle inzendingen over gedicht

niet ver is dicht maar ook gesloten nabij maar met geloken ogen een vers vol mooie woorden klapt toe je ogen met een verre glans gedicht voor mij…

Aaneenschakeling van letters, samenhangend geheel, beelden meer uit van wat je denkt, gevoel overgebracht. Je schrijft het met je ziel, verwerkt met je ogen een waarheid, verschuilt zich in fantasie. Geschreven met inspiratie, leest gedachten, zoeken naar woorden die alles willen vertellen, het innerlijke geheim blootgelegd. Het drijft je mee…

Voor jou schreef ik driehonderd vijfenzestig vlammende gedichten, voor elke dag was er een. Toen jij ze allemaal had gelezen was ik toch weer helemaal alleen.…

Dit is geen gedicht maar een verzuchting omtrent futiele woorden die knappen als ballonnetjes. Ik raap de resten op flarden die adem waren soms is er nog iets bij dat enige hoop biedt. Dit is niet mijn dag waarop ik had gerekend heb alle uren verknald die ik te vervullen had.…

En elke nieuwe stad bloem die welkt herfst vergeelt het blad zijn alle steden zo zijn zij alle zo zo zijn alle Overal overal en nergens overal is nergens overal dezelfde bonbons droef in glazen parelt drank er is geen dorst een liedje is overal van liefde en overspel zijn alle steden zo zijn zij alle zo zo zijn zij alle…

Zo ook gaat de geliefde Mitri Karamasoff dood Ons op de schouders valt nu laat en schuin de schaduw des Iwan Om het lijden dankbaar worden en schijnbaar blijde het scherpe vechten van spin en bij verbeiden Soms reeds is schoon mijn hand gesloten alsof er geen verlangen over mijn…

Voor jou schreef ik driehonderd vijfenzestig vlammende gedichten, voor elke dag was er een. Toen jij ze allemaal had gelezen was ik toch weer helemaal alleen.…

Als ik gewoon de letters A tot Z kortom het hele alfabet zorgvuldig neerschreef, zou dat een gedicht zijn? Als ik gewoon de dingen op 't bureau van links naar rechts zorgvuldig beschreef, zou dat een gedicht zijn? Als ik gewoon de volgende regel onbeschreven liet, zou dat een gedicht zijn?…

zijn lieve woorden geplukt uit hartgedachten gevat in zinnen en samen gebundeld tot een mooi boeketje poëzie…

Je krijgt de kaarten gedeeld, zelf mag je niets uitzoeken, er hooguit één of twee ruilen, en dan nog alleen een vier voor een zes, of - als 't meezit - een tien voor een boer, verder moet je maar zien. 'Spelen maar!' roept een stem. Maar je kent zelfs de regels niet. Hoe moet het? Wat doe je? Je schudt ze en legt ze uit op de tafel. Misschien…

De Duivel is afkerig van moraal Wanstaltig, onwelwillend en gehoornd God pleegt Zich wijs en keurig te gedragen Zo heet het. Maar Hij is wel vaak vertoornd Waarbij Hij grif miljoenen weg zal vagen Omdat ze menselijk dus zondig zijn Waar is 't verstand? De goedheid? Domme vragen! Zijn empoyés verklaren het haarfijn Maar wij begrijpen dat…

vederlicht is het veder vederlicht een vederlichte bevalling dit gedicht…

Mijn ogen zijn omfloersde tamboerijnen al roert de hand daarbuiten luide de huid hun klank in zich gekeerd blijft dof Mijn ogen zijn omfloersde tamboerijnen maar heb daarmee geen medelijden…

Uiting van leven, Bij verdriet, Bij vreugd. Woord om te geven, Om ’t niet, Om de deugd. Uiting van geest, Een gedachte, Een daad. Iets wat je leest, Waarop je wachtte, Dat staat. Uiting van onrust, Van zorgen, Van pijn. Wat geen onlust, Voor morgen, Moet zijn. Uiting van liefde, Voor jou,, Voor mij. Wat ieder beliefde, In…

gedicht, snapshot van ‘n moment waarin de dichter emotie en sfeer verwoordt en deelt met soulmates foto’s tonen wat zijn ogen zagen z’n gedicht verwoordt bijhorende dimensie van gedachten en gevoel dichter zijn we door het dichtvuur om onze sensaties te verwoorden als gevoel ‘t verstand overweldigt dansen woorden op vleugels van…

ik heb een gedicht gelopen in de sneeuw bij jouw graf zo vers…

Aan dit gedicht werkte ik een jaar. Eindelijk nu is het klaar.…

Duizend duizelkussen tuimelen omarmen sluit knelgespand perst lenden blikken trillen wimpers sluitstenen hangen brand verlangen geluiden fluiten huid suist sellen wereldvreemde werelden zoengloed hong goed dood over lijven…

Zo ver zijn wij al gekomen, door al het nare heen gevochten. Waarschijnlijk niet eens voor elkaar bedoeld. Onze levens standvast in elkaar gevlochten. Niet bereid om los te laten, heeft het lot uiteindelijk toegegeven. aangepast aan onze harten, konden wij nu plannen maken voor ons samenleven. een huisje,samen wakker worden, Alles wat ik…

Mijn eigen gedichten proberen mij in te lijven. Ieder woord, iedere zin die ik poog te schrijven krijgen een andere betekenis dan vooraf was bedoelt. Blijdschap wordt droefenis, een lach wordt als tranen gevoeld. Ik heb geen verweer Daarom schrijf ik nu dan maar weer over pijn, over zeer. Als een oude zeur sluit ik achter mij de deur.…

niets van mijn hand zag meer het levenslicht: ik klaagde steen en been ‘t kwam door de drukte eromheen die maakte dat niets lukte: die opgefokte, allesverstikkende gekte die mij de das om deed, mij nekte Ik besloot dus om niet mee te doen aan mijn zogenaamde nationale plicht ik lap dit alles nu aan laars en schoen: nee, ik heb geen gedicht…

Een jurk, zo moet het papier gevuld worden met letters in een bepaalde vorm zodat er magie verschijnt, op de tredes kan zij dan schrijden naar de balustrade van een kasteel Om deel te nemen aan een bal met boven haar de maan, die haar laat stralen en schijnen, een werkelijkheid die eigenlijk onuitlegbaar is, En zo schrijf je dan een gedicht…

Dichter aanhoren Magerzucht in het verwoorden Niet uit vader maar moeder ben ik geboren Helemaal…

er zijn ongeordende indrukken die deuken nalaten in mijn creatieve denken wanneer ik één van die indrukken tracht te vertolken in gevoelige zinnen gaat mijn pen dansen voor even lijkt het vers een samenloop van woorden als dit een gedicht is dan ben ik de dichter…

Gedichten spreken andere taal dezelfde spelling andere macht dezelfde klanken andere toon Gedichten tonen uiterste concentratie…

Intens genieten er echt zijn dat het van mij is mij nooit meer schuldig voelen dat ik weer kan lachen me happy voelen wat me bindt met de muziek volledig in vrede het is voor mij thuiskomen. Hiermee stel ik mij open met heel mijn hart na mijn herseninfarct met de hevige pijn zeg stilletjes vanuit mijn eigen hart dat ik niet bang wil…

*duo-gedicht met benvenuto*…

een gedicht doet er toe afsluitend voelt het pijn droefenis want een blanke neger zingt de blues dat is een gedicht…

kaken gehecht aan de pezen van de gevoelige snaar zo de klanken vals klinken onzuiver mijn hart doordrenkt verdronken in portret der eenzamen echo dit een houtje touwtje effect in een dominoreeks van gedachten stort mij in stroom in mij verzacht me tot in de kleinste vorm eerlijkheid bouw me op…

Ge- dich- ten zijn vaak lang en smal De mij- ne wel in elk ge- val Lang maar te- ge- lijk ook kort Dat zijn ge- dich- ten zo- als het hoort Te lange zijn er bij de vleet Of nog er- ger lang en breed Brede gedichten kan ik niet tegen Meestal zijn…