4372 resultaten.
VERSLAGEN?
snelsonnet
3.0 met 19 stemmen 1.345 Gedwongen door een kamermeerderheid
moet Rita stoppen mensen uit te zetten.
Men moet haar nu met man en macht beletten
om door te gaan met haar asielbeleid.
Het leger waar ze niet van winnen kon
werd aangevoerd door generaal Pardon.…
Afscheid bestaat niet
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 2.831 Afscheid
dat bestaat niet…
Fietsenhok
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 221 Getrapt was hij
In de Senaat gekozen
Doortrapt en met
De ellebogen gewerkt
Werd hij de onbetwiste
Nummer één van zijn
Partij - tot hij
In het fietsenhok
Werd betrapt, en na
Het lozen van vele
Loze woorden, en nu ook
Zijn levenssap, gedwongen
Was opgestapt…
Voor het blok gezet
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 271 je rolt
in eindeloze
cirkels rond
maar ik
heb je voor
het blok gezet
je uitloop
is belet door
vierkant en gedrongen
heb je gedwongen
tot een stil
moment van rust
een overwegen
of bol en blok nog
samen kunnen leven…
Afscheid
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 303 Afscheid
doet altijd pijn
maar zonder afscheid
zal het nooit over zijn
afscheid nemen
is een ritueel
heel essentieel
want afscheid nemen
is ook afscheid geven
het is een einde
maar ook een begin
van een nieuw leven
voor allebei…
Drie november
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 612 De nacht verdween en de zon liet zich zien
Na die plechtige dag er voor.
Waar je treurde om hen, die leefden met ons
En die je zo maar opeens verloor.
Maar weet, dat degene die je mist niet voor goed er niet meer is,
Want eens zal je weer bij elkaar zijn.
Je bent in Gods hand, je verdriet is voorbij
Om eeuwig gelukkig te zijn.…
GRIJS
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.002 ik kon niet anders meer
mijzelf gedwongen zien
doch dan vanuit haar ogen
de pijn bekroop mij zeer
in kille nachten bovendien
ondergaan door mededogen
emoties ondervinden is zoiets
van medeleven in het duister
tranen zijn er niet voor niets…
beschermengel
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 239 verborgen gezichten
onder de pet
verdrukken gedwongen
de avondpret
verslagen gezeten
boven de tas
verdwijnen gelaten
door het gras
achter de bomen
nabij het spoor
danst onzichtbaar
de beschermengel…
Amputatie
snelsonnet
4.0 met 21 stemmen 254 Gedwongen moet ik scheiden van mijn vrouw,
Zij wordt in een verpleeghuis opgenomen.
Het zat er onomkeerbaar aan te komen,
Na jaren lief en leed komt er nu rouw.
Het klopt dus wel wat vaker wordt beweerd:
Het voelt als onverdoofd geamputeerd.…
EEN SLIMME MEID . . .
snelsonnet
2.0 met 24 stemmen 2.565 Een meid wordt nog wel eens tot seks gedwongen.
Condoomgebruik en pil vindt ze normaal.
Maar soms ook vrijt ze onbeschermd anaal,
Gewoonlijk tot genoegen van de jongen.
Luister naar mijn welgemeende raad:
Zoen uitsluitend nog met mondjesmaat.…
Emotie
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 420 Wilt u als kunst
een definitie van een muziek
alswel een code
voor lichamelijkheid
of het gedwongen gevoel
dat tot oorlog
schijnt te leiden,
dan zal ik u verwijzen
naar d'oorzakelijkheid
van ons aller onrecht
en verwarring,
zelfs niet te stelpen
door een dal van tranen.…
Klinkdicht
snelsonnet
3.0 met 14 stemmen 823 En ook de tuinman rookt gedwongen mee,
Maar die vlucht als een haas naar het café.…
Habemus Papam
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 399 Franciscus plonst een baksteen in de vijver
Zijn kardinalen staan gedwongen stil
Bij scheiden, hokken, homo’s en de pil
En morren om die pauselijke ijver
Een aardverschuiving wordt er niet voorspeld
Toch maakt de stap alleen hem al een held…
P.P.C.
poëzie
4.0 met 9 stemmen 2.763 Vaarwel, Clary. Ik wens u geen geluk.
Zoiets klinkt dom, bij hen reeds die het menen.
Gij hebt u goed verkocht. Maak u niet druk
over de rest: want àlle mensen wenen.
Uw huis was klein. Uw heer heeft het vergroot.
De bron van zijn fortuin heet niet te stelpen.
Uw roem wordt groot en duurt wel tot zijn dood.
Uw ziel is klein. Ik kon het niet…
Een blaadje in de wind
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 788 Nu we vandaag voorgoed
Afscheid van jou hebben
Genomen en weten dat
We je verschrikkelijk
Gaan missen - is er
Terwijl ik aan jou denk
Opeens dat blaadje
Dat ritselt in de wind
En is het alsof jouw
Hand van liefde me van
Zo ver zachtjes aanraakt…
Mijn vriend Sam
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 327 Wanneer ik daar door dat laantje loop
stil mijmerend over de vergane dag
met zachte stap,
dat bergje oploop,
steeds nader dichterbij...
dan denk ik aan jou mijn liefste dier,
slapend in het zilte gras,
slaap rustig, slaap zacht,
onze herinneringen blijven
daar waar geen mens weet
hoeveel jij voor me was...
Hoeven lopen over je vergane…
Bij de gratie van het licht
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 203 Geluid dat verstomde,
Lawaai dat niet langer is
Zo lang eigen,
Zo lang vertrouwd,
Donker dat de dag
Verdrijft al voor
Ze begonnen is -
Verlies, leegte,
Een gat in onze kring,
En als we afscheid
Van je nemen is er
Toch weer licht,
Zon die alle donker
Verdwijnen doet,
Het maakt ons afscheid
Van jou een beetje mild,
Bij…
Begroetingsceremonie......
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 111 Goed, dan weet ik dat
Jullie zijn met z'n drieën, zie ik
Ik wil graag met jullie kennismaken
Dit voel ik dus bij het afscheid, Elisabeth
Is dit alles?
Dat moet ik wel zeker weten
Ligt er niet nog meer in een hinderlaag te wachten?…
Echo’s ?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 73 Stoffelijk niet van deze wereld
verankerd in hart en nieren
levendig in volle weerbaarheid,
geen diepe smart, een sterke
eigenheid valt niet uit de toon
onmiskenbaar consequent
voorafgaand aan een zekere dood
ontsproot zich het dichterlijk talent
een eigenschap waarvan iedereen genoot
waarin een creativiteit wordt herkent
had hij niets…
Zonnedraagster
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 86 de zon gaat onder
maar weg is ze niet
ze blijft ons verwarmen
zolang wij met liefde
de wereld omarmen
laat mij die zon zijn
elke dag
laat mij je troost zijn
ik zend je mijn stralen
mijn eeuwige cirkel
mijn
groet
mijn zonneschijn…
Duwen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 164 Ik neem geen afscheid
er is ook geen reden toe
misschien maakt het dragen van de dag
mij zo moe
veel meer dat afscheid
vooruit duwen
niet over de schouder kijken
nee, nooit afscheid.…
niet oprecht
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 499 De inkt stribbelt tegen,
wordt beetgenomen en gedwongen,
om de letters te laten komen.
Pijnlijk, maar er is geen ontkomen aan.…
Wachter
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 272 Als de donkere nacht
het duister uittrekt
valt lucht in het dons
lichtjes naast hem
achter dikke gordijnen
schuilt een nieuwe morgen
waar vensters
haast gedwongen
de ijzige winter begraven
hij zwijgt…
Waarheidsvinding
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 82 ik heb mezelf tot glas gedwongen
om schijnbaar te zijn, transparant
een kerend blad, onthecht, een
boom in weerloos kale toestand
in het portaal van spijt, vermagerd
tot rafelige twijfel, om te keren,
woorden te herroepen. Gewoon, om
me tegen een geweten te verweren…
Uit vrije wil vrijen?
snelsonnet
4.0 met 7 stemmen 396 Den Haag wil graag een wet introduceren
waarmee vervolging van prostituanten
geregeld wordt als vrouwen met hun klanten
gedwongen, niet vrijwillig, copuleren.
Alsof een hoer het vrijen heeft bedacht
als vrije keus – ’t is altíjd overmacht.…
Wraak
snelsonnet
3.0 met 35 stemmen 1.813 De wraak van volk en vaderland is zoet,
Want hopelijk beslist een strenge rechter
Dat binnenkort door middel van een trechter
Pims moordenaar gedwongen wordt gevoed.
De zwaarste straf voor Volkert van der G.
Is drie maal daags een copieus diner.…
Vrij!
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 125 Het is maar weer eens uitgebreid bewezen
Dat het zes regelig geschreven woord
Tot over alle grenzen wordt gehoord
Men luistert naar zo'n rijm in angst en vreze
Gedwongen door 1 snelsonnet van mij
Liet Poetin vandaag Pussy Riot vrij.…
Afscheid nemen...
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 903 Voor hoe lang
Zal het afscheid duren
Voor hoe lang
Zal het afscheid zijn
Afscheid nemen
Maakt verdrietig
Afscheid nemen
Doet zo'n pijn...…
Vogelaar vliegt eruit
snelsonnet
3.0 met 13 stemmen 619 Ze had van veertig wijken in ons land
Die lelijk in problemen zijn geraakt
Bijzonder graag weer prachtwijken gemaakt,
Maar dat heeft zij nu niet meer in de hand,
Want Ella kwam al gauw in de problemen
Zodat die prachtvrouw zelf de wijk moest nemen.…
vriend
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 623 een nacht vol rust
wakend door een kleine ziel
die stilletjes haar liefde
aan jouw oude handen gaf
een nacht in pijn
wakend door mijn eigen hand en
boven alles, op jouw hoofd
de ander hield je vast
de nacht ontlast
met jouw blik gericht naar haar
jouw liefste
uren lang haar naam en ogen
in de jouwe
dansend op haar hartenklop die stervend…