Alle inzendingen over gemoed

Hoe zacht ontroert zij mij ’t gemoed, Die lang door elk vergeten dode, Slechts niet door Hem, die hier zo zoet Een geur doet opgaan van haar zode. Zo als zij hier ligt, kan ’k haar mij Slechts als een lieflijk wezen denken, Die ’t leven opgaf vrij en blij, Om God haar beste deel te schenken.…

Kon ik eens recht* bedwingen Mijn vliegend wild gezicht*, Maar ik misbruik deez’ dingen, Daarom is ’t hart zo licht*: ‘t Lust altijd naar wat vars*, Verandering is goed, ‘t Nieuw maakt mij ‘t oude wars*, ’t Veranderen is zo zoet voor een die ’t doet, dat werd ik vroed* door wankelbaar gemoed.…

O 't dof gebons der vallende aarde, Weerschokkend in het broos gemoed!... O 't hooploos huilen van de kleinen, Dat aller tranen vloeien doet!... De laatste bede wordt gesproken, Een kruis op de effen terp gedrukt, De moedloos neergezonken kindren Van vaders grafsteê weggerukt.…

bevrijden van zwijgende doch knagende last wat het hart doet verkillen en de zon doopt in smart zie mijn glimlach door de nevel heen en mijn ziel u schouwen het legt de band als bij getrouwen in een veilig land: waarop men liefde mag verbouwen oh, ik mens op houten botten hoe moeilijk is het buigen om vruchten te rapen, zacht gemoed…

Ik heb in U geloofd Ik heb op U gewacht Heb me voor U uitgesloofd En niet aan mezelf gedacht Heb altijd op U vertrouwd Mijn leven op u gebouwd U was mijn hoop mijn moed U bepaalde mijn gemoed Heb U om hulp gebeden Mijn eigen weg gemeden Ik kon het niet in eigen kracht En U bepaalde wat ik dacht Ik moest minder worden en U meer De enorme…

Wat zou ge uw eigen hart vervloeken, Dat zelf zijn lust zo gruwzaam boet; En vruchtloos naar een schuilhoek zoeken, Bij 't geesslen van 't ontwaakt gemoed? Wat zou ge dan de les herhalen, Verworpen door uw losse jeugd: ‘o Koop geen gift uit gouden schalen; Geen lust ten koste van de deugd!’…

Dan glippen slanke voeten in de iets te krappe muilen, en spoedt zij zich naar 't boslandschap geschilderd op gordijnen En schuift die langzaam, niet te snel vaneen om daar de zon door 't openstaande venster in het klare reine blauw Met brede glimlach op 't gelaat en een voldaan gemoed in stille dankbaarheid te gaan begroeten…

'k Weet, uw zacht, uw rein gemoed Wenst geen schatten, wenst geen kronen Om uw teerheid te belonen, Noch het offer van mijn bloed! 'k Weet, uw boezem is tevreden Met de ontvangen huwlijkseden, Met het u geheiligd hart Van een onberoemde Bard!…

Altijd zo vol eenvoud en altijd zo gemoedelijk. Mensen ontlenen hier hun kracht aan eenvoud en nederigheid. De koffie en de thee smaakt hier beter dan in Meppel. In de Hoogevener winkels is alles zo gewoon. Goedkope tassen, goede en goedkope lippenstift en eenvoudige plastic schoenen. Dat ontroert mij.…

VERTALING: Ik moet het met zang vertellen, De liefde van mijn jeugd afschilderen, Die mij treurig rond deed dwalen, Totdat ik in gesprek kwam Met haar, wier stralende ogen Mijn ziel haar kracht ontstalen En nu mijn levenslust weghalen Terwijl zij mij niet haten; Want haar liefelijk gemoed Is vriendelijk en goed.…