Alle inzendingen over generatie veranderin

Fontein gekletter drijft me naar eerder water, in beweging het ritme van de wereld Jong is de nacht als herinnering voor later, van New York tot Ibiza maar Nederland dat vertelt Schaamte verdriet en blijdschap op het nieuwe pad, ongeremd dansend water het kruispunt van de vloer Generatie donker der drank blinkt image naar mat, in de corridor…

ze hebben de zon gewist het laatste stukje blauw vergeven nog wolkt onbestemd boven wei en verre dreven het is ademen maar zonder spirit in de lucht energie is gevlucht wij onderhouden met de dood op onze hielen de meesten zijn al ter ziele zonder aanwas is het snel gedaan in de laatste generatie verliest de mens zijn…

zie in uitgesleten treden voetstappen van het verleden het schuifelen naar de deur een klink die blinkt en handen vindt zonder terughoudendheid eeuwen heeft de zon geschenen in de kleur van glas in lood iedere generatie heeft zich bloot gegeven in de biecht van het dagelijks leven zelfs de dood breekt geen verbondenheid wij delen…

ze heien stampen nieuwbouw uit de grond waar slechts één generatie het bestaan in een naoorlogs leven vond ze groeiden bloeiden in de tijd van flower power beattles en de rolling stones krakers en het maagdenhuis zijn nu een mooie droom de huizen zijn gesloopt waar eens de muizen op de tafel dansten bij vertrek worden nu de duurste…

nu sneeuw niet meer is, en ijs frisheid van een kerstbevroren sterrenhemel in vroege morgen de slee, het schaatsen, ijskristallen op het raam winters speelplezier, als prehistorisch dier uitgestorven nog even rest in oude zielen de herinnering krom gebogen uit de tijd deze generatie sterft en met ons wat winter was…

Stenen bedden Markeren de plek Waar lang geleden Mensen geprepareerd werden voor vertrek Graven van aarde Voorzien van stenen exterieur Omsloten hun lichaam Ontworpen door oudheidkundig ingenieur Groene heuvels Geven ons een indicatie Over de plek van onheil Van een vervlogen generatie Stenen reuzen Staan voor altijd stil De buitenkant…

En wie vandaag aan het paasmaal zegt nee en voelt zijn bloed koken bij het aangezicht van al die aal die ze vingen om voor ons te roken We hebben met zijn allen schier maling aan het laatste restant van onze paling Ga maar tellen nu in de Saragossazee De volgende generatie zal ze moeten missen als we gelegenheid geven tot doorvissen krijgen…

Het zal voor een volgende generatie zijn, die bepaalt wat mijn werk doet: verguizen, doodbloeden of een veeltal liederen zingen voorgoed!…

Huizenmarkt onbetaalbaar voor een nieuwe generatie. Moeder Natuur huilt Vader Tijd is de weg kwijt kan er nog een kind bij?…

Dan komt de tijd dat weer een generatie je verblijdt Dan valt het andere in het niet Dan komt de rust als met verheugd gezicht je kleinkind lacht en je op je voorhoofd kust…

Gefundeerde ideeën pronken naar gehechtheid om te lonken, wat bedoeld werd met remmen, proclamatie van verbeeldingen over de nog te verwerven dingen, in spijt te wissen en waarover we maar zwegen, associatie mondiaal verspreid, misleid, kansen in een nieuwe generatie, ontvlechting van een verkeken strijd ?…

Een nieuwe generatie, onwetend van bezetting, kent de smart van oorlog niet, laat staan het grote verdriet. Vrijheid, we kunnen niet zonder. Voor velen gewoon, maar het is heel bijzonder.…

mooi dat mijn generatie weet dat cape kennedy allang weer cape canaveral heet en dat je daar altijd al sneller dan hier een baantje rond krijgt door meer lokale draaierigheid dichterbij de evenaar mensen op de maan via televisie voor ons niks nieuws onder de zon al schoot jules verne ons per kanon tot hooguit zestig graden onder nul…

de duinen zijn geschoond vruchtbare aarde vervangen door zand van het strand de wind heeft vrij spel met venijnige vlagen stuift alles dwars door de straten het helmgras krijgt geen greep op de voet van de heuvels het is traag in de strijd om bestaan wat vroeger in eeuwen gevormd is moet nu in één generatie gaan de mens is geen…

Ach mijn kind, wat moet er worden Van jouw wereld en de mijne Nu de kloof van generatie Slechts op de markt nog kan bestaan. Lege kramen, leger raken, Luister niet, maar hoor marsmuziek, Het vult de kamer, straks de straten, Sla op de vlucht, maar waar naar toe!…

Als dan de aren zijn gelezen, blijft het puin voor een volgende generatie, een volgende oogst. Raak je hier dan nooit uitgelezen? Het land wacht in stilte op bevloeiïng, bewerking van de akkers.…

een lied is in de maak het roept op tot leven met en voor de natuur een lied voor de aarde voor elke generatie iedere zoon en dochter waag niet te zwijgen daarvoor is geen tijd kijk buiten de wereld die op apegapen ligt zing de wereld wakker met verheven de stem elke stam en elke natie laat de kans niet lopen de aarde en ons kroost…

vruchtwater twee dagen eerder naar de aarde deed vloeien o goden, geen infectie, complicatie als ik bidden mag, geloof en hoop ik in mijn wetenschap over mijn eigen zekerheden vertrouwen heb ik in mijn kind, mijn kleinkind kan ik slechts vermoeden, wij zijn nog vreemden voor elkaar totdat wij aan elkaar zijn voorgesteld gekoppeld door een generatie…

zie in jouw gedachten de metersdiepe oceaan fascinerend toch doch jaren geleden kregen een aantal geldmaniakken een zeer slecht idee zij roofden zeldzaam mooie wilde dieren zwemmend springend uit deze gigantische wereldzee totaal overrompeld niet wetend wat hun verdere generatie zou moeten doorstaan GAAN voor stomme…

Welkom klein mensenkind hier op de planeet waar jij gewenst bent verandering nodig is vandaag start jouw toekomst morgen begint je verleden in een roerige wereld waar zachtheid vaak ontbreekt jij als nieuwe generatie brengt ons hoop voor een nieuwe mensheid die het anders wil gaan doen die kan opgroeien tot een evenwichtig rechtvaardig…

Schrijf je nog wel eens jongen?, vroeg mijn moeder mij. Je maakte van die mooie verzen vroeger en verhalen. Ik vraag mij af: in wat voor wereld leven wij. Moet je nog thee? Ik bedoel: dat banale, ze schrijven over dingen waar geen woorden voor zijn. Ze keek omhoog. Begrijp jij hoe men zich zo kan verlagen, zich zo door de maalstroom van deze…

Hun blinde ogen zullen het niet echt zien de tranen die in nachten wel eens stromen, het zijn niet hun nachtmerries of dromen niet hun verwanten die soms onverwachts komen, onverplicht dat ene bleke gezicht waar zo van werd gehouden vol vertrouwen. Dat kruis , die gezichten, die markeringen ja dat wat nog spookt soms in gedachtenis, het…

wie de jeugd inspireren wil het leven te omarmen heeft oog voor het talent biedt hun kansrijk ruimte tot het vinden van de weg die hen zichzelf laat zijn juist ook door te erkennen dat mekaar gelijkwaardig zijn elkaar ruimte geven vraagt voor verschil dat er mag zijn wie de jeugd inspireren wil het leven te omarmen wakkert nieuwsgierigheid…

Het boze oog waarin het licht gedoofd het trage bloed doet stollen daar woont geen tomeloze Liefde Het spel dobbelt tussen Oost en West en Indisch bijgeloof We zinken er in weg op de vlucht voor Goena goena en stille kracht De Indo drukt hiermee de Blanke in hem plat en wijt het aan een Boze Geest of kwade wil van anderen De geur…

Zelfmoord plegen is niet zo moeilijk: wat vastberadenheid en één daad, en je bent weg het vraagt meer van mij en doorzettingsvermogen voor de mooie weg, die ik al levend afleg.…

Een piercing en een hanenkam Zn broek twee maten te groot Ouderpraat dat is gezwam Hij kijkt naar iedere *stoot* Een zonnebril op sterkte Een pet achterstevoren op *Jullie generatie werkte, Zeur niet aan m'n kop* School zag hij niet zitten Daar stopte hij dus mee Hij lag liever half te pitten Onderuit voor de teevee Een pilsje…

glooiend tussen een landschap van licht vinden wij elkaar schaduw heeft geen vat op ons de rivieren meanderen stilletjes terwijl wij meestromen op zoek naar de eeuwigheid beginnen de aarde en hemel ons te schenken waar een generatie mee zal worden verrijkt tederheid is niet de juiste beschrijving want dat zou de perfectie verloochenen driemaal…

de generatie van nu is morgen hulpbehoevend, degenerend een leven naar de horizon van een gewisse dood iedereen weet dat en gaat toch vol door, een einde negerend de mens accepteert doodgewoon niet dat men gewoon dood gaat, en derhalve geniet hij niet genoeg van het leven vandaag vroeg een klant mij of ik nog naar een ander adres…

geschoven nu mogen ze komen de majestueuze beelden uit mijn diepste dromen uit ilias en odyssee nam ik elementen van de griekse oudheid mee het romeins decadente in amfitheaters en kampementen gaf mij de massaliteit in dit groots decor keek ik naar ogen hoorde twisten van leiders die zich nooit vergisten ik schrok liet mijn generatie…

geheugen terug naar mijn lijfsbehoud ik nam een beetje ruimte uit mijn omgeving die een zweterige geur had je vertelde iets over een gestolen tekening ik gaf je een leeg vel papier voor de toekomst nog voor de maan begon te twijfelen over de kansen die we hadden gehad toen die zwarte vogel wegvloog nagejaagd door de dood van een generatie…