Alle inzendingen over gevlogen

Hij slikte en sprak diep bewogen: 'Mijn broer is uit de bocht gevlogen.' -------------------------- uit: 'De peperbek', 1966.…

Heel soms ontstaan er plotseling taboes De dagen dat je pretty was in pink Die tijden zijn gevlogen, meisjes: think! En jongens: weg met baarden en tattoos! En als we allemaal op elkaar lijken Is dat weer iets om dán over te zeiken…

ik zag ze bewegen in verdichting van mensen luidere stemmen de toon boos hij verongelijkt zij was wat kwijt scheve blikken in over en weer het zinloos beschuldigen maar langs de rand van het pleintje was de vogel gevlogen de steegjes in want zakkenrollen is een groepsactiviteit…

Klimaatverandering, een groot probleem Dus laten we de auto vaker staan Om dan maar met een bus of trein te gaan Terwijl ik zelf de fiets wat vaker neem Maar vliegen voor een appel en een ei Daar staan we weer massaal voor in de rij…

de vlinders zijn allang gevlogen: geen afspraakjes meer, gehaaste onzekere kussen, aarzelende ogen zoals die eerste keren..... gebleven is het begeren vanzelfsprekender maar meer intens het geloven, vertrouwen in een mens in een toekomst die geen verleden kent..... als liefde went…

soms komt ze sprankelend voorbij gevlogen, soms is ze triest en zwaar. langzaam open ik mijn ogen en lach, ja, lach naar haar, mijn nieuwe dag. want valt ze tegen dan denk ik maar, er zitten er toch 365 in een jaar.…

dromen ingekleurd als ware het verlangen ik neem de geuren over waarin ik nu al zweef niets wordt overtroffen door de emoties die ik voel passend bij de liefde vol van pijn en in vlindering gevlogen dromen in kleur ik bid als vanzelfsprekend om het verlangen waar te maken.…

Enkel nog beeld, want allen zijn gevlogen richting het hoge blauw. Kijk die vogellijfjes uitgestrooid, net als pepernoten in de lucht.…

En als ik dan ging rusten van mijn gevlogen reis dan zat ik met de duiven op het dak van het paleis.…

En als ik dan ging rusten van mijn gevlogen reis dan zat ik met de duiven op het dak van het paleis.…

En als ik dan ging rusten van mijn gevlogen reis dan zat ik met de duiven op het dak van het paleis.…

Je stem in mijn hart omhoog gevlogen, in hoger sferen meegenomen.…

ogendiep en mijlenver kijk ik over het glazen water langs een zwarte spiegelwand naar bevroren stilleven onder het beloofde land waar vogels zijn gevlogen rest slechts het witte leven bij hamerend geluid van mijn hartslag onder de ijskoude huid…

in lange draden was het gesponnen vele druppels beproefden de veerkracht had de storm aardig huisgehouden maar ondanks 't natuurgeweld hield hij potig stand toen de wind weer was gaan liggen bleek de hooiwagen allang gevlogen…

Netten konden niet voorkomen dat m’n vijgen werden opgevreten De merels hebben het op hun geweten Ik zag ze loeren vanuit de bomen Vanmorgen is er een tegen 't raam gevlogen Weerloos versuft, wees gerust, 't zelfs niet overwogen…

Voorbij gegaan, 5 getrouwe jaren vol kussen en gegrom Voorbij geblazen, 60 woelige maanden wolken in de grote wind Voorbij gevlogen, 1826 veelkleurige dagen vogels op weg naar huis…

Voor mijn lieve dochter Die als het elfje dat zij was, is heen gevlogen Naar een mooie wereld, vreedzaam en sprookjesachtig Omringd met alle liefde, die wij voor haar voelen Dag mijn kindje Dag mijn elfje Later zien wij elkaar weer terug mama…

Hoe was het 's nachts voor die bewoners van Maasdriel toen er een heli in de kabels was gevlogen en ze zich tastend door het duister voortbewogen we zijn nu 9 maanden verder; 't beviel want onder dank aan onze luchtmacht en bemanning dook men in bed, daar was nog wél voldoende spanning…

Nu ben ik gevlogen in het web van een spin ik ben gevangen door draden Heeft vechten wel zin? Loskomen lijkt onmogelijk en al zou het me lukken Hoe kan ik dan vliegen met mijn vleugels in stukken?…

er is een engel aangekomen ook al wil ze het zelf niet geloven er is een engel bij me langs gekomen zal nog vaak van haar gaan dromen er is een engel langs gevlogen ik zag het met beide ogen o engel ik kan in je geloven ik wil dat wel beloven zo zeker zelfs dat het vuur nooit zal doven…

Van de hoogste top kwam ik gevlogen door de blauwe lucht gegleden In mijn euforie tot duikvlucht bewogen raakte ik de grond mijn lichaam bijna gebroken Het dal glooit omhoog en reikt tot in de bergen weer strijk ik mijn vleugels glad om hemelwaarts te stijgen…

Veel reizen heb ik Inmiddels achter de rug Van hot naar her de Wereld over gegaan, Gereden, gevlogen, Van oost naar west Van noord naar zuid Op zoek naar het Fijnste gevoel onder Mijn huid - overal Geweest maar nog niet Half bewust van het Feit dat ik gaandeweg Bij mezelf vandaan Ben gereisd…

Al na de tweede keer kwam zij terug gevlogen met een jong blad van een olijftak in haar bek en schipper Noach dacht: ~ Da's helemaal niet gek, de zee is zakkende, straks staan we weer op ’t drogen .~ Maar bij de derde keer - o duivenmelkerspech - was ze gevlogen en ze bleef voor altijd weg.…

Deze nacht schurkt in de bekken der hopelozen en in de dieptes van Hades snikt weemoed als solitude is gevlogen…

tijd bestaat niet voor wie wil dromen het vloeit als water vervliegt en raakt op drift als moe gevlogen vogels op hun trek naar noord en zuid zijn de minuten vervlogen in de tijd en wij zoeken naar beschutting in de verborgen dromen van ons hart als de lichten doven boven ons bed.…

ze hoorde zijn stem als een waterval vanuit de verte al klaterend naderen liep hem tegemoet met zelfvertrouwen wankeler dan haar hoge hakken maar zijn spraakmakende uitstraling reduceerde haar tot een stamelende stoethaspel en voor ze wat woorden bij elkaar kon sprokkelen was hij alweer gevlogen haar achterlatend met schoenen vol…

De koningin komt uit de voeg gevlogen, burgers steken hier een stokje voor. Zij, stekelig, voelt zich bedrogen, zoekt vasthoudend alle voegen door. Voegt zich ten einde raad naar ‘t burgerlijk fatsoen, vlucht ontheemd naar ‘t “Burger King - plantsoen.”…

Jouw adem is op de hemelvaart Tussen auto’s langs ons heen gevlogen Met vleugels vers in plastic, Zijdezacht. Laffe dader die met bloed aan de handen rustig is doorgelopen terwijl jij met je laatste zucht nog fluisterde: “wie let er nu nog op de kinderen?“…

Voorbij gevlogen aan mijn zijde de gevoelens verborgen het woelen voorbij de gedachten zo aan het eind van mijn krachten voorbij het samenzijn wat scheelt in een leven het bijzonder vele, blijkt maar klein voorbij het delen van lief en leed de tijd zal helen als ik een nieuwe stroming weet.…

Aan stof en puinhopen ontsnapt Gevlogen voor het grof geweld De greep van water nauwelijks ontkomen Verstrikt in grauwe grens versperring Een nachtmerrie, de slaap ontsproten Snakkend naar het ochtendlicht Waar is mijn lief in het Avondland De hoop snelt voor mij vooruit Gesmoord in onbegrip.…