260 resultaten.
Een dun laken
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 128 De nacht heeft mij
Met niets ontziend
Mededogen tot rust
Gebracht - donker
Dat als een deken
Mijn onrust heeft
Toegedekt - en als
Ik wakker word is
Mijn deken vervangen
Door een dun laken
Van lichtvoetigheid
Gewichtloos gemaakt
Door kunstig geweven
Gesponnen zilverwerk…
DE VROUW VAN.....
snelsonnet
3.0 met 45 stemmen 2.712 En Rita Kok heeft, om haar man te stangen,
Haar zelf-geweven theedoek uitgehangen.…
Stad.....
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 115 Niet de voorkant
maar de achterzijde
vertelt van:...leven
Hier worden
de verhalen geweven
van wel en wee
Namen, korte zinnen
langdradig commentaar
schreeuw, lach, geroep
Het kuchen, hoesten
het zeuren en
met-vlagen-huilen
De stad
toont hier
zijn achterhoofd.…
dromen en daden
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 78 zijn geweven
droom ontwaakt in
een reuzeninsect
van linnen bamboe
en aluminium
zal hij de aarde
ontstijgen
moed en wanhoop
vechten om
voorrang
enkele
honderden meters
op zeven meter
hoogte komt hij
los van de grond
de maximumvolume
bereikt…
Afwezigheid
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 1.570 Jouw afwezigheid
een breekbaar masker
danst in het moeras
jouw aanwezigheid
de zon
die je huid verwarmt
ochtendmist
verandert adem
in nevel
spinnenwebben
als geweven
herinneringen
golven in schelpen
fluisteren jouw stem
een komeet in de nacht…
Inzicht
hartenkreet
4.0 met 27 stemmen 979 verhaal niet langer
eindeloze beloftes
die tot een zinloos
manuscript worden geweven
geboren uit een web van leugens
waar spindraden
als gesponnen zilver en goud
worden geklost tot
een bobijntje van levensgaren
waarvan ik hopeloos
truien brei voor
het kille hart
Hartendame2…
Meridiaan
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 470 zover ik kijk
alleen glanzende velden
waar paden kronkelen
bedauwd met rijp
wazig in sluiers geweven
kruipt duisternis langzaam op
de wijde hemel omgeven
door starende blikken
een dansende nachtvlinder
verdwijnt stil…
Museum
gedicht
3.0 met 27 stemmen 10.730 Het kinderjurkje dat al is geweven
voor er romaans gedacht werd of gebouwd
bestaat. Het slaapt niet ver in een vitrine.
Veel nachtblauw heeft de stof bewaard.…
schier
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.264 schier helemaal
ben ik je vergeten
je ogen niet
ik tast
en vind je lippen niet
je oren niet
je handen voel ik
in mijn haar
ik zie ze niet
je benen
hoor ik kruisen
over elkaar
je buigt voorover
de stoel kraakt
lichtjes maar
ik luister
hoe je ogen
om mij zweven
of heb ik maar
een droom
geweven.…
Netgedicht ; Wier instinkt haar nooit verlaat
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 103 Er wordt een net geweven
onzichtbaar knellend
en langzaam aangetrokken.
Verstikkend zou het moeten zijn.
De vis glibbert door de maas
kieuwt kauwend spartelend.
Opluchting......
gevonden onder water.
Met bolle ogen
zoekt zij haar weg
en vindt consorten in
de jungle van de zee.…
Daedalos
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 372 vallen is
zweven
in het landschap
aan draden geweven,
is hijgen
geperste longen
in de avondmist
spreken
in morse
met de onderkant
van de brug
de pijlers van
de laatste grap
voor de aftrap
vallen is
aarzelend
op zij gaan
voor het dode lijk
op het voetpad
spelen volgens
andere regels…
Natuurproces
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 737 Spinrag ligt
als een dun
geweven sjaal
rond stakerige
schouders van
wat struiken
in mijn tuin
Geen kruid lijkt
opgewassen tegen
het verstrijken
van de tijd en
zelden lag een hof
er zo verlaten bij
Mijn lustoord blijkt
vergankelijk te zijn
en mij rest slechts
het brakke paradijs…
Fijn met de trein (2)
snelsonnet
3.0 met 18 stemmen 1.607 Het spoorwegnet wordt straks opnieuw geweven
Hoewel daarbij niet alles lijkt te kloppen
Zo gaan de intercity's vaker stoppen
Omdat we hogesnelheid gaan beleven
De oude tijd van stoom is niet verloren
Dat kringelt straks weer op uit onze oren…
Het lichtend rood
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 543 mag ik je
de eerste lentekussen
geven van de zon
zij was er
op mijn blote borst
in de luwte van balkon
gaf haar warmte
waar jouw vinger haren
zacht tot garen spon
in het lichtend rood zijn
de patronen al geweven die
ons een mooie zomer zullen geven…
Onze rode draden
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 108 Dat zijn onze levensverhalen,
geweven uit angst en moed.
Het zijn onze gedichten.
Zie de rode draden lopen,
die ons innig verbinden.
Met onze wondere wereld,
en met elkaar.…
In mijn ziel gebrand
hartenkreet
2.0 met 15 stemmen 859 Geslagen merktekens
van ’n onvrij voorgeslacht,
erfenis van angsten
in mijn ziel gebrand
Diepe waters verken ik
door stroming meegesleurd,
op golven berijd ik
mijn grillige levenszee
Patronen geweven
van draden van onmacht,
in de stof van mijn leven
strijk ik de kreukels glad…
Impuls
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 952 Het hart klopt sneller
als het gevoel binnen stroomt
De zon schijnt feller
als je zichtbaar droomt
De woorden in de zinnen
liggen in wolkenspinsels
als geweven spinnen
in gedroomde verzinsels
Beelden zich in ogen
die reageren met een schok
in spetterende regenbogen
op het schrijvers' blok…
Schering en inslag
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 134 ik heb tijd geweven
kwam mezelf tegen
zittend aan het spinnenwiel
waar ik draden
spinrag uit het leven
tot garens vlocht
na het klaren zette ik
met schering en inslag
de patronen op
maar kwam stof tekort
borduurde voort over bestaan
liet de tijd zo door mijn vingers gaan…
mistflarden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 97 jouw naam wordt niet geschreven
jouw naam wordt in lentelicht geweven
ongebroken in stralende takkenbomen
geef jij mij de zon, mag ik bij je komen
jij bent de bosnimf van mijn dromen
aan de rand ligt een weiland te stomen
daar is het voor mij bij gebleven
en het vee lijkt te zweven…
Niemand
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 97 Eens bloeide hun naam
met
de gloed van de periant
de kelk in smaragd
de bladen geweven goud
en het lied
dat zij zongen
boven de doornen
de rand
van de leegte
De duisternis boetseerde hen
In klei leefde de droom
Niemand herinnert zich nu
hun as
in de urnen van de tijd
Niemand…
Gedachten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 203 Sta op een brug
En hang over de reling
En kijk in het water onder mij
En dan zie ik mijzelf
Alweer een paar jaar ouder
En mijn leven gaat in gedachten voorbij
Het is alweer zo lang geleden
Dat mijn hart werd geweven
En dat ik begon met mijn leven
En nu is het aan mij
Om alles te geven
Voor een goed en gelukkig leven…
Niets
gedicht
3.0 met 14 stemmen 17.773 Aan de muur hangt een kleed
van geweven pampagras
met vogels in raffiakleuren.
Iemand heeft ze ooit horen zingen,
maar we zeggen niets.
Voor je het weet wonen er woorden
in de leegte.
-------------------------------------
uit: 'Hollands Maandblad', 2011.…
Celeste
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 454 Hoe zacht ze speelt met sluike sprietjes
ontwakend langs de smalle slingerweg
en op het water wel een handje helpt
met openvouwen van een lelieblad
de pure naaktheid van een boom belicht
om halverwege de ligusterheg
zich neer te leggen in het kreupeldicht
geweven bed van de vergeet-mij-nietjes.…
Ruis van stilte
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 130 Ruis van stilte
in pastelkleuren geweven
wiegende bomen
langs haastige wegen
Kluiten uit de aarde
pluisje in de wind
mijn hart staat stil
het lawaai gaat door
Liefde vertelt sprookjes
en veroorzaakt pijn
draken en watervrouwen
drinken engelenwijn.…
Mama
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 3.138 Nu je er niet meer bent
woon je in mijn hoofd
en slaap je in mijn hart
herinneringen aan jou zijn levend
teder als een ontluikende bloem
ragfijn als een pas geweven web
ooit op een dag kruisen onze wegen
komen wij elkaar weer tegen
ik weet niet waar maar -wie weet- misschien…
spinrag
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 335 als het verre zicht
is begraven in
het verleden
als loze hoop
er slechts is
om te beleven
zie ik niet meer
dat wat komt
voel ik niet verder
dan de scherven
van oud zeer
ik adem alleen
om door te leven
het kan niet anders
mijn blik raakt verstrikt
in een machteloos web
door anderen eerder
maar door mij
nog verder geweven…
Van lichte zeden
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 2.731 Als een morgenster
Zo schitterend geweven
In haar nachtkasteel
Haar rode paradijs
De warmte van haar hart
Doet mij beseffen
Er is een God
En zij is het bewijs
Als een koningin
Haar troon van lichte zeden
Haar lichaam naakt
Zo lustelijk bemint
Door lust gehaat
Door jaloezie verstoten
Zo lieflijk schoon
Men noemt haar satanskind…
Natuurproces
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 928 Spinrag ligt als een
dun geweven sjaal rond
stakerige schouders van
wat struiken in mijn tuin
Geen kruid lijkt opgewas-
sen tegen het verstrijken
van de tijd en zelden lag
een hof er zo verlaten bij
Mijn lustoord blijkt ver-
gankelijk te zijn en mij
rest slechts een uitzicht
op het brakke paradijs…
Dichters hondenleven
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 422 dees morgen
keek ik even
naar het witte laken
met poedersneeuw geweven
de zon
wellevend
deed de fragiele dons
wegwezen
na luttele seconden
zag ik
een hond
voorbij gezwegen
waar is mijn bril gebleven?
toen zag ik
er was een gedicht geschreven
koest liggen
af…
ZOEKTOCHT
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 158 Ik heb je gezocht
in de supermarkt
bij de bakker
in de ruggen van mensen
mijn roep tevergeefs
nu in stilte gedompeld
ronddolend in een
verstard geraakt lijf
in fluisteringen
je naam gespeld
alsmaar en alsmaar
tot ketting geweven
ik heb je gezocht
in het parkje om de hoek
bij de slager en in
het verhaal van een boek
en ik zoek…