Netgedichten

netgedicht (nr. 11.069):

Natuurproces

Spinrag ligt
als een dun
geweven sjaal
rond stakerige
schouders van
wat struiken
in mijn tuin

Geen kruid lijkt
opgewassen tegen
het verstrijken
van de tijd en
zelden lag een hof
er zo verlaten bij

Mijn lustoord blijkt
vergankelijk te zijn
en mij rest slechts
het brakke paradijs