Alle inzendingen over geworden

- 'k Word er zichtbaar door overmand: Een laag van hard geworden tijd Die in het glas is ingebrand…

Gelukkig wakker geworden, meteen al in tongen gezongen van raadselwater, veer gehikt en zo meer. Vanuit haar serre kijk ik de hemel recht in haar vrijheid. Tussen de bomen schittert de zee. Ik blijf maar vissen: blikschade, zwik, spaat, maskerade, tsja, om regels te vangen moet men een woordje uitwerpen.…

Het woord was water geworden een woest kolkende zee zocht de diepten van de polders vulde de putten en wellen en trassen in de slapende huizen en hoeven steeg in de dorpen en gehuchten drong in de stallen waar het vrezende vee aan halsters en touwen rukte muren stortten in, zolders en balken raakten los van hun ankers, dreven met mannen, vrouwen…

Ik wil vrij zijn vrij zijn van mij vrij van pijn vrij van wie ik ben geworden en wie ik wil zijn.…

hij was doof geworden maar hij kon niet zeggen dat hij veel miste hij hoorde niks…

Weer is het album met gemiste personen dikker geworden…

Alles is blad en tak en dak geworden er is geen uitzicht bomen wandelen niet meer…

Als de slager net papa is geworden is het niet handig te vragen hoe het geslacht is…

Slootwaterhemel, maanverlichte weg, bomen – stil oud geworden.…

Voetje voor voetje Stoep is ijsbaan geworden Sokken om schoenen…

Je bent maar weinig ouder geworden, geloof ik, je vijfenzestigste verjaardag is geen grap, maar wel grappig, want de tijd is voorbijgegaan, als een kleine kop koffie, en we leven nog steeds. Aarzelend. Maar zo is de gezondheid. Dit heb ik toch al gezegd. Ik ben ouder geworden dan jij, in vijfenzestig jaar. Hoe ben je niet veranderd?…

Het is zo stil geworden, want niemand heeft nog zin jouw lang verhaal te lezen en dan vanaf ’t begin, om eens heel goed te luist’ren en wellicht zonder raad, je toch nog iets te zeggen waardoor het beter gaat. Het is zo stil geworden. Je voelt je echt alleen. Maar, vriend, kijk in die stilte eens even om je heen.…

dat mijn Leven weer leefbaar Geworden was…

Avond geworden. Jij ontbrak. Morgen dan. Misschien?…

Ik ben naar het westen gevlucht om vrijheid te kunnen voelen, Maar nu ben ik een gevangene van heimwee en eenzaamheid geworden.…

(requiem voor een oude Ford) roest van jaren heeft het vehikel gemaakt tot wat het is geworden…

de overijverige raadgever die zo veel goede raad heeft weggegeven dat hij nu helaas zelf radeloos is geworden…

Er wordt gesproken over ‘Niet veel doden’, ‘Slechts militaire doelen’ en zo voort, Terwijl je de sirenes loeien hoort, Bidden de leiders tot hun eigen goden. Ik zag daarnet hoe Bagdad’s dag begon, En buiten schijnt een mooie lentezon.…

Van Katrien een zoen, van oma bloemenhulde Van Guus Geluk een heerlijke sigaar Ter ere van zijn zeventigste jaar En van z'n oom een lijstje met z'n schulden De neefjes deden met gestrikte haren Of ze Kristel en Kathleen en Karen waren!…

Op hol geslagen; als je weer thuiskomt, is je vertrouwde omgeving vreemd geworden, na dagelijks heen en weer geslingerd geworden in een prettige sfeer. Het leek erop, dat je in een aparte wereld was gaan leven. Bezield van een grote afstand, de kunst om met weinig woorden veel te zeggen: een geestverwant; een fragment van angst.…

de bomen bezemden, wild geworden, met hun wintertakken de wolken weg en even leek het of de hemel keukenzeil geworden was of een ijsvloer: de wereld stond op zijn kop hier voelde ik me om de een of andere reden nu eens buitengewoon prettig bij --------------------------------------- uit: 'De bril van Chabot', 2008.…

Door het volhardend duister Kriekt onverwachts het Eerste straaltje ochtendlicht, Het dringt zelfs door In het verste hoekje Van het huis waar het Normaal gesproken donker is - Jong licht, dat nog Groeien moet, en toch Al de eerste zachte Schaduwen in zich bergt…

Toen haar zicht het zo liet afweten Kwam zicht op overlijden in zicht Ze was het aan haar status verplicht Het uiteindelijk moment voelt als licht Vandaag krijgt zij wat zij verlangd Niets in haar geest noch lichaam is bang Want haar afsluiting is haar nieuw begin Het is de dag, het is de tijd, arts begin!!…

Bij zijn opgedroogde zwarte Styx graaft Charon de veerman, zijn roeispanen klauwen geworden, wachter van de ivoren poorten en oogschaduw; aarde geworden zwijgen de vliegende mythen onder de zilveren gesp van De Dolfijn en Zwaan bij de onderaardse Styx, de boot van gebeente.…

, 16 jaar geworden…

terug op mijn schreden moet ik een stap en dan nog een met gestrekte armen duw je mijn log geworden gewicht…

Dierbaren van voorbij ze zijn geworden tot geliefden in herinnering stille begeleiders in de lichtkring Gods.…

Het licht strijkt soms zo zachtjes over bekend tafereel dat het opeens als nieuw geworden is.…

is alles dan zoals het is komt alles vandaag zoals het komt ben ik dan nog zoals ik ben zoals ik ben geworden als ik ontwaak?…

geboren zoals de wereld is ben ik niet zoals de wereld werd werd ik niet en zoals de wereld is geworden was ik niet toen ik werd geboren…