Alle inzendingen over glijvlucht

Piepende jongen, glijvlucht van de ooievaars -- naar het hoge nest.…

meer nog dan een vogel vrij en zeker van steun die me tilt tot boven jouw wolken toch is me niets liever dan de hemel in je ogen ´s morgens vroeg ik vlieg mijn droom aan flarden als ik wakker naast je word…

Een stokoude dame in Zweden Heeft pas weer eens sleetje gereden Ze zei heel verheugd: Het doet me echt deugd Zoals deze dag is vergleden…

je passeerde in glijvlucht op donkere orgelmuziek viel met bazuingeschal als een steen uit de lucht dook met klauwen gestrekt op de nek van de prooi nog dwarrelen veren het lied van de dood rond die plek…

zij draagt het vreemde vogelpak met charme weet geraffineerd dat aan haar verenkleed wel iets ontbreekt vliegt koket de hoogste baan om liefde te gaan delen haar glijvlucht is het godsgeschenk voor naamloos velen…

heb mijn vleugels gestrekt ben tot de toppen gegaan wist dat ik niet hoger kon kende de verte daalde langzaam in glijvlucht keek af en toe achterom maar de horizon wenkte in het nieuwe verkennen de solo’s voorbij ook voor mij…

het zijn niet de vleugels waaronder ik ben weggekropen toen ik amper kon lopen die mij hoedden tegen bezeren toen ik het vliegen moest leren het zijn die van een andere slag met speelsheid en kracht die optornen tegen de rafels van stormen valwinden negeren in opwaarts laveren mij in glijvlucht het hof kunnen maken met een sierlijke…

ik heb mijn vleugels gespreid kijkend langs de randen zie ik hoe jij laverend langs mij glijdt jij profiterend van de lucht die door mijn vleugelslag een stuwend en liftend vermogen krijgt in thermisch samengaan in het parenspel lijken de musische tonen door congruente bewegingen in de glijvlucht hen closeharmonisch…

zij drift zonder gewicht op de wind beweegt als een vogel in glijvlucht haar lach tekent zon op het strand kleurt zonder schaduw een witte golvenrand waar gedachten dwarrelen uit haar losse hand ook zij deelt de database die schepping heet kent de momenten van loaden tussen cloud en heet zand…

Het schrijft haar neer: zij daalt in binnenrijm, haar huid is volle glijvlucht vederklank die in stralen spreekt. Zij is hun geheim. Het bergt haar naam in bladen zilverrank, haar letters druipen, nat van minnedrank. Men mag haar lezen hier, maar de woorden worden sluiers, knopen letterkoorden tot alle tekst in haar gevangen is.…

ogen priemen door de lucht de blik op horizon en verder de snavel scherp prooiklaar en gebogen herbergt dood zonder mededogen sterke veren dragen vleugels in het scheren over onbekende heuvels zij zijn aangebracht voor kracht in de snelle glijvlucht naar meer macht de rest is kansloos door verborgen klauwen in een donzen huid…

ik heb ze geteld de duiven aan de overkant rustig naast elkaar zittend op de dakrand wachtend op de gulle hand die voer strooit op straat kijkend en koerend loeren naar het zo bekende gebaar in glijvlucht naar beneden waar heden hen toelacht ieder op zijn beurt zonder schreeuw en gepik naar elkaar scharreltijd is aangebroken…

want meer dan mijn naam heb ik verloren toen ik nog woonde in de treurtwijgen van woorden mijn ogen droegen het zwerven omhoog doorheen de glijvlucht van een naïeve slaap; ontzegd en te jong in de kamer geweten zonder luister verzonk hoop zo vaak en dat wat in mij werd ontnomen de nacht bond zich driemaal aan levenslang en slingerde…

die zich tevens doch onvermijdelijk mengt met sterfelijkheid dat is wat ik voel, het wonderbaarlijke doet ook lijden, wordt met melancholie aangelengd het is niet enkel de schepping van een vreugd vertaald in een sensuele zucht het heeft ook de dood in zich, verlies van de tanende jeugd het omvat beiden in een levenslange glijvlucht…

school het springen van je zo gedachtenloos je pasjes licht frivool de wereld om je heen liet je alleen, speelde zogenaamd niet mee je had je handen vol aan jaren zonder diepte, verdiende liefde als goedkeurend woord je dacht jezelf verloren dat niemand je zou horen maar je had het mis ik heb je uit de lucht gevist, een glijvlucht…

ik was scheerslags plat gegaan en besefte gestrekt op één oor dat ik mijn gezicht verloor en voelde eenmaal opgestaan van voren alleen een open wond daarbij viel ik ook op mijn mond met droge ogen en lange bloedneus water stijgend tot aan de lippen geen kies over om mee te bijten geen baard om aan te plukken ja wat je noemt zwaar flippen…

vlucht van het leven samen met jou proeven van de stilte die reikt voorbij het rood van de avondzon die golven glinsterend licht laat rimpelen ben bezwaard met zorgen die ik niet heb opgeborgen ze drukken mij naar het zwart van aarde terwijl jij langs mij ijlt in volle vrijheid en ik de gratie en schoonheid van je glijvlucht…

stilte kwettert in koren hoor je de lente ontluiken vogels gaan zich te buiten aan schitterende glijvluchten voor de ongeborene show die warm mantel zorgend het groen induikt carambolerend van tak naar tak de mooiste aria’s fluitend met vreemde capriolen besluitend de wereld in alle gekte op de kop van teen tot top energie ontladend…

en gezucht handen samen dichterbij jouw hoofd mijn schouder als het kouder wordt daarboven in de lucht ik donker met een gouden rand jouw schaapjes veren in het blauw wolken groeten jou en mij in stilte vliegen wij voorbij de zorgen om elkaar verwaaien uit ons ogen we zijn voor even weer een paar daarboven de glijvlucht…

Terwijl het biotoop krimpt Overleeft hij op karakter en op drift Cirkelend boven de bergweide Waar een marmot aan bloemkronen knaagt Luid piepend naar de kolonie Sprintend van hol naar hol De adrenaline pompt Hij onderscheidt het dunste detail Het lam op de rotsrichel Dan schrijft hij met vleugels de letter V Duikt in een wijde boog In glijvlucht…

onder water vliespoten als roer, een gestroomlijnde romp hij jaagt op vis, krill, plankton bewaart het soms in zijn krop voer voor het zilveren kuiken belaagd door zeeluipaard, pelsrob en orka bedreigd door olieplas en net, de jacht op ei en mest op het ijs waggelt hij schuw met lage heupen, de gehurkte pas tot hij voorover valt, de glijvlucht…

strompelen steunen, dan lopende kreunen de stapjes alleen op de wereld het groeien van vleugels, gefladder gedwarrel, de aanloop de vlucht in vrijheid vrij van de bodem krachten trotserend het wenden en keren glijvlucht in rust van de stilte kilte van hogere sferen kou die snijdend je terughaalt als lucht weer te ijl wordt…

af kies voor essentie van wonen in eenvoud kies voor familie voor vrienden werken in stilte samen lopen eerst strompelen steunen dan lopende kreunen de stapjes alleen op de wereld het groeien van vleugels gefladder gedwarrel de aanloop de vlucht in vrijheid vrij van de bodem krachten trotserend het wenden en keren glijvlucht…

Een glijvlucht in koude en warmere sferen. Een botsing van lucht. Turbulentie was niet te bezweren, de vlucht sloeg uiteen in geruchten. We laveerden. Waar eens onze richting heel klaar was, verdwalen we nu. Het licht was ons richtpunt.…

Ach Jumbo, maak dit wielervolk eens blij En word niet steeds de vierde in de rij 15-Mende - Valence We starten hoog, dan gaat de weg omlaag Een glijvlucht langs de Rhône naar Valence Een kleurrijk lint is heerlijk ‘en vacance’ Voor Greipel weer een peulenschil vandaag De loomheid valt eenvoudig te verklaren De Alpen dagen, nog wat krachten…