Muze
the lady in blue
beschreeuwt ,
al beeldend,
haar schoonheid
die zich tevens doch
onvermijdelijk mengt
met sterfelijkheid
dat is wat ik voel,
het wonderbaarlijke
doet ook lijden,
wordt met melancholie
aangelengd
het is niet enkel
de schepping van een vreugd
vertaald in een sensuele zucht
het heeft ook de dood in zich,
verlies van de tanende jeugd
het omvat beiden
in een levenslange glijvlucht
het pure is ontegenzeggelijk
de dag èn de nacht
maar maakt ook van nature
van de nood een deugd
doorheen de ijzige koude
en vele hete vuren
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/julius_dreyfsandt_zu_schlamm
Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 19 juli 2015
Geplaatst in de categorie: emoties