Alle inzendingen over glinsteren

Schitterende groene ogen glinsterend ros haar perzik fluwelen huid rijke ronde borsten venusberg vurig rood universitaire studies doctorstitel en toch alleen.…

Alsof het zich heeft losgemaakt van de glinster in je ogen. De twinkeling in de lucht, delicaat met rook verweven, door strijklicht aangeraakt, heeft je als kleding omgeven.…

Stilaan wordt het donker, vingers wijzen jouw hemel aan Dichterbij vormen briketten glinsteringen van ons bestaan De barbeque dooft, mijn schat laten we toch slapen gaan...…

glinsterend tegenvlak met de vraag of er nog gemorreld moet worden stoppels gekortwiekt lippen in glanzende lijnen wimpers zonder klontjes geur, kleur en fleur avonduur tegemoet een avontuur in spiegelschrift…

Een geluid Een snik verraad Een gevoel Een emotie te veel Een gehuil Een traan te veel Glinsterende ogen Er is licht te veel Happende tanden, die verscheuren willen Er is geweld te veel De stilte van de dood Er is stilte te veel…

De zon nu mijn vriend, omdat ik de warmte en glinstering mis. Maar waar hij constant te fel brandt, een vijand voor mens, dier en land.…

Een glinstering van een gevallen lach. Een oog valt dicht, een laatste glans. Rolt naar beneden zonder te vallen. Ik zie de wolken in je ogen. En hoor je naam als een zachte fluistering. Een zachte klank weerklinkt als een echo voort. De glinstering uit jouw oog valt op mij. De band die zo ontstaat verbindt ons.…

Kleine witte vlokjes sieren de straat in dit nachtelijk uur op de tweede dag van kerst ongerept glinsterend wit ik geniet van het serene beeld mijn lijf rilt van koude…

Druppels Ze zijn licht, ze glinsteren in de duisternis. Als kristallen dansen ze naar de grond, en genieten van hun vrije val. Net als jij, je leeft en geniet, want je weet maar nooit... waneer je de grond raakt.…

zwarte lokken rode lippen glinstering in bruine ogen warm liefdevol vermogen verscholen onherkenbaar bleek gebroken ben je nu jezelf en ons verloren mijn mooie liefste moeder…

De condensdruppel van je glas Viel op je gezonnebruinde been Het was alsof ik las Dat de zon alleen hier scheen Je hand liet hem begaan Glinsterend in de zon Ik bleef naast je staan Genietend dat dit kon…

glinstering in het water weerkaatst in de ogen verzonken in gedachten vonkt gevoel bij een blik tijd en besef staan stil tot alles weer gaat draaien en je denkt was dit echt?…

Een zachte waterstroom Glinstering op het lelieblad Zachtroze kleuren als in een droom Een sfeer waarin gemoedelijkheid optrad Meeldraden ogen teer en zacht De stamper in het midden aangebracht De bloembladen in oogstrelende kleuren Gedachten weten het allemaal goed te keuren Glinsterende waterdruppels op het lelieblad Niets hoef je voor…

Kantelend in de sterke rover wil ik jagen door het glinsterende land.…

Wanneer ik met je vrij zie ik sterren als onze lichamen elkaar treffen in t zonnige middelpunt van ons heelal en de hemelse stralen zich een weg glinsteren helemaal tot aan de uiteinden van tintelende ledematen…

Een glinsterend meer zij heeft stralend gehoopt op een oase in de woestijn dichtbij en teer haar toeverlaat blijkt enkel een fata morgana te zijn wijkt naar ver zwarte tranen huilt haar diep zuchtende ziel.…

haar gelaat gloeit rood de handen voelen warm gezicht iets naar hem opgeheven glinsterende ogen en een licht geopende mond, haar rug gestrekt tegen een dikke boom het verlangen naar hem is zo intens en groot…

Dicht en zo ver bij… in het glinsterende neongezicht ligt haar ware toedracht met het zachtbruin van de nacht onthult zij haar geboortegewicht Boven de ronding van de stadsspiegel steekt zij het skelet van ramen in de steigers ...en zij ontdubbelt zich op het schilderende water…

het pad een verzacht mozaïek van rode en gele tinten glinsterend zonlicht tussen kale, goud omrande bomen klanken en geuren vol vergankelijkheid weemoedig palet voor dichters en dromers…

Vanuit zilverkleurige bron ontstaan aarde water liefde en zon ontspringt kristalzuiver en pril een helder als saffier glinsterende rivier zoekt hartstochtelijk kosmische wil een verlangende weg naar plezier.…

De warmte kan slechts bij het samensmelten op waarde worden geschat waar het licht van binnenuit je ogen verlaat als glinstering.…

Toon zong en zei: ik hou van jou, met een glinstering in zijn ogen en nooit maar dan ook nooit hebben woorden me meer bewogen dan die man, die sprak op een verlicht podium met zijn zoon aan de zij: ik hou van jou, niet vragend: hou jij ook van mij?…

Druppels regen hangen aan de blaad'ren Ze glinsteren als zilver in de komende zonnestralen. De regenstromen zijn voorbijgegaan.... En de zon gaat weer stralend aan de hemel staan! Alles ziet er weer vrolijk uit. Niets dat meer op regen duidt.…

Lege woorden Levenloze gedachten Doffe vonken In lege nachten Glinsteringen boven Vormen in donker Vrij van blaam Vrij van zonde Zonder zonde Zonder vragen Zo zonde Zonder nachten en Zonder dagen…

Zacht oranje sterft de dag glanzend in je haren glinsteren de eerste sterren als reflectie in je troebel geworden ogen vensters van je liefde. Voor mij weet ik teder en bedenk dat ik niet anders wil dan oranjerood ondergaan in je armen.…

als je lacht zou ik de glinstering in je ogen willen vastleggen op onverwoestbaar papier bewaren als een kostbare schat tevoorschijn toveren op momenten dat het je even wat minder gaat als bewijs dat jouw wereld niet alleen uit duisternis bestaat…

over het seksuele leven van slakken hoe zij verkiezen om man of vrouw te zijn, elkaar prikkelend met kalken pijltjes in de tuin glinstering van dauw, vochtig geurt de aarde en de trage lusten van het vlees ik denk, ben meer beest dan geest…

Jij zult de stromende beekjes en de bloeiende heides nooit zien fluisterde met een glinstering de doem toen de zon die ochtend jong opkwam drukte ik één voor één mijn bladeren tegen mijn hart aan als een eenzame nachtbloem…

Liefde is glinsterende sterretjes En luchten hemelsblauw. Liefde is jouw glimlach Jouw armen om mij heen En tedere momenten geheel voor ons alleen.…

waar drukte noch haast gehoor meer vinden zweef ik eenzaam over groene dreven glinsterende sloten en golvend riet nestel ik in takken en zachte twijgen koester het zwijgen in vacht en ziel…