Alle inzendingen over glinsteren

Puur sap stroomt je tegemoet rood en lekker honingzoet je ligt in de glinsterende zon verleidelijke vruchten fantastische zuchten kussen tussen fluitenkruid als in een droom zo zacht en loom een aardbei voor de lentebruid.…

Waar hij ademloos aanschouwde hoe haar schoonheid zich uitte zichtbaar haar gevoel voor hem tastbaar maakte en zuiverheid toverde in glinsterend zilverwit Waar hij zwijgend in haar ogen verdronk want de kern van haar liefde kostte niets maar was onbetaalbaar als bezit…

Waar hij ademloos aanschouwde hoe haar schoonheid zich uitte zichtbaar haar gevoel voor hem tastbaar maakte en zuiverheid toverde in glinsterend zilverwit Waar hij zwijgend in haar ogen verdronk want de kern van haar liefde kostte niets maar was onbetaalbaar als bezit…

Het pad was vrij van obstakels glinsteringen in jouw hand de zon partijdig ik miste haar aan mijn zij een doolhof vol verwarring in het midden een eikenboom die treurt om zijn verval - een misthoorn in de verte - waar zou je moeten zijn in deze nieuwe lente?…

In het licht van de maan glinsterend als zuivere kristallen. Met duizenden vlokken tegelijk kwam het uit de hemel vallen. Maagdelijk wit bedekt het de aarde, zo schoon, sereen en puur. Ik aanschouw met warmte dit wonder der natuur!…

mag ik zien hoe de zon het landschap wast en betast haar ziel met vonkend licht wit glinsterend blootlegt genieten van zo’n zeldzaam mooie dag vooraleer ze terug achter de horizon wegzinkt…

Het zilver van jouw Dode leven heb ik Vandaag weggenomen, Zilver dat hier en daar Bemost als goud Te voorschijn kwam Glinstering van grote Waarde nadat jouw Liefde was uitgegroeid En je leven ten einde kwam…

je straalt als verre ogenschijn bij onsterfelijke maan jouw ochtendlicht trekt in een zweem aan de nacht voorbij o, glinsterende ster lig tegen mij aan ademvocht doorstroomt mijn aderen hemels lichaam, blijf dicht bij mij…

ik heb je blik gevangen twee druppels, tikketak in mijn emmerbak glazig en glinsterend en leeg twee oogdruppels ik probeer te blijven kijken maar ze prikken in mijn zicht en knipperend verlies ik me in het licht en knipperend verlies ik me in je gezicht…

Tuurlijk kan ik gelukkig wezen met die ene jongen, die jongen die zo gevoelloos is, ik kijk weer naar het mooie glinsterende meer en denk, ach.. waarom blijf ik gewoon niet vrij?…

De zon verblindt mijn zicht Mijn glinstering voor later De zee brandt in het avondlicht Oranje vlammen kleuren water Met de golven aan mijn voeten Zeg ik eenzaam de zon vaarwel Om de maan te kunnen begroeten Spelen zij hun haat en liefdesspel…

. - Wat mij het oog doet glinsteren, Dat gaat er geen schepsel aan.…

tussen zilte pilaren golft het schuimend water af en aan zoeken meeuwen krijsend naar vis glinsteren schelpen en wier in geurende tinten stemt de zee me tot zuiver zwijgen stroomt onderhuids mijn verwondering…

Gladde kiezelstenen die glinsteren onder het licht van de maan, die koelte verhalen en het water doen glimlachen als in de dagen van de schepping toen alles nog fris en nieuw was; gladde kiezelstenen die verhalen vertellen van langzaam geslepen worden, gepolijst door eeuwen traagheid en stilte.…

Ik ruik het Ik proef het de luchtloze lucht de tijdloze tijd een dag aan haar begin een nacht aan haar einde onbekend maar vertrouwd een eeuwig gevoel waar brengt ons naar hetgeen we gaan glinstering ten top zonder einde…

Nog is het geen winter Het loofbos heeft zijn herfstjas nog aan Zo aan het einde van de dag Tovert de natuur ons een fraai schouwspel voor De laagstaande zon, het glinsterend lover De mistige deken die over de landerijen hangt Dra zal de kou invallen Nu nog is het buiten aangenaam toeven…

stilte was vloeibaar lichtte op in de zon kleuren bewogen in glinsterende scholen schichtig rondom tastbaar de vrijheid onbelemmerd het gaan onder dezelfde sterren en maan wij zijn diep in deze wereld gedoken weten nu iets van haar bestaan…

je schreef bijna speels gedachten in woorden maar wikte en woog vijlde en polijstte een briljante settingsboog heb je juwelen zien glinsteren met zonnetjes in ieder facet het licht kwam van binnen glansrijk in poëzie neergezet…

Zo’n ogenblik dat dauwdruppels glinsteren in de zon spinrag mee parelt zo’n moment voelt als belevenis wanneer de dag stilaan ontwaakt zo’n fractie in de tijd terwijl je beseft geluk raap je op.…

het was de wind waar je ooit van hoorde strelingen van wat nog komen zou ze lachten als glinsters op water tussen de kruinen van de toekomst bewogen de jaren stormen had je in de hand luwte opende een meer om op te blijven en van het dwarrelen van de vogels dacht ik kon je leren…

Gefotografeerd in glinstering van de nacht etaleert jouw jurk jouw levende pirouette in golvende beweging.…

groen gras blauwe lucht geuren zoals nog nooit eerder geroken dwarrelen van bladeren druppelen en suizen van watervallen vrolijk gelach warme zonnestralen die kinder ogen doet glinsteren een hemel, paradijs voor mij…

De zilte glinsterende parels dalend op mijn wangen rijg ik aan een gouden snoer draag ze troostend om mijn hals.…

de natuur ontwaakt na een nachtelijke douche dauwdruppels glinsteren groen transparant frisse parels vangen het licht reflecteren een groet met natuurlijke charme in serene stilte druppelt de tijd ongestoord schitterend naar zuiver zicht…

De magische geur van pijnbomen gedragen door de schroeiende wind het glinsterende strandtapijt onder mijn voeten het alarmerende gezang van verre cicadas. Opeens zal ik me alles herinneren. De hardheid van purperen wolken en golven zal me overspoelen en ik zal rouwen om dit desolate oord.…

Prachtig glinsterend, als parels vereerd. Oogverblindend en aangenaam kuierend in de wind. Tegen elkaar gevleid, teder bemind. Kortstondig maar mooi, de herfst vandaag. Koud voor mij, maar de kleuren zie ik graag.…

Glinsterend in het dunne zonlicht als zilveren kristallen spelend op de donkere diepte golvend naar de overkant. bijtend, ijl, knisperen in regenboogstralen, Winter.…

Tranen zijn zout tranen zijn oud nog voor ze geplengd zijn ze zoeken hun baan dwars door het hart om dan naar buiten te gaan ze glinsteren op de wang in de volle zon kleine stukjes diamant maar hebben geen enkele waarde ze zijn verrot hout tranen zijn zout.…

wanneer ochtenddauw de morgen kust jakobsladders eventuele onrust sust wanneer een merel frivool haar liederen zingt een kikker uit het donkere water springt wanneer pinksterbloemen glinsteren aan het water wordt het nimmer vroeger of later…

zie ik de liefde glinsteren die ons verbond zegelt denk ik ook van jou houd ik diep en eindeloos als de oceaan is het leven dat wij delen laten wij overtuigd van het weten ik behoor jou het vuur van die liefde brandend laten omdat ik van jou als jij van mij houdt…