Alle inzendingen over glitter

Zelf sta ik op de rand van een innerlijke beschaving verklaart zich het onwrikbare van deze telg, hierin zijn de melancholieke glitters niet weg te denken, verstrooiing heeft zich in formule van de taal vastgelegd, Het zwijgt, maakt stil, de duisternis wordt diffuse en is mij kwijt, ik zie de schaduw die met zijn ego vecht en bedriegt…

heet Luna, Shika Sembei Hennegenderhert met Ankh-gewei Ze zei me, als we zouden kunnen Dan gaan we naar 't Meer van Genève Heen en terug in de tijd, nine eleven Woordloos samenzijn, contactmoment Morgenstemming in de jaren vijftig Willen weten wie we nou zijn In poëmen als een remedie En zoenzang als een compliment Teveel glitter…

flarden en flitsen de bonte poppen van de lentemode op een nageldun, kamerbreed scherm ik koos voor een moderne snit met golven die zich in grillige bochten wringen weerborstels die speels uit mijn kruin priemen de kapper belooft een wonder een gelaagd oppervlak teder maar overweldigend hij hecht een streng aan de haarwortel strooit glitters…

Een onbekend landschap doemt op met gesloten ogen volgt mijn geest een kronkelweg achter een oude eik moet ik stil gaan staan en daar verschijnt opeens jouw silhouet ontspannen kijk je naar het beekje dat langzaam voortstroomt in een glittering van hemelsblauw alsof je bang bent te vergeten leg je het vast penseelstreken mengsel van…

onder de deurmat ligt laat ons dus dit pact ontbinden voor de inkt is uitgewist iemand wil jou vast opnieuw uitvinden laat ons 'nu' gaan, voor je mijn hazenpeper mist om elkaar dan toevallig te ontmoeten in een cocktailbar ergens op een strand jij met een pina colada aan je lippen en een babe die in je baaien is gestrand ik zou haar glitter…

aan boom en bonte kaarsen want Kerstmis komt er aan en even later bij 't nieuwe jaar gaan klokken twaalven slaan we gaan weer aan het feesten met champagne of kalkoen met glitter en kadootjes we gooien met de poen maar ik word stil wanneer ik denk...…

Dat kerstmis dit jaar warm en groen zal zijn om geen rode haard vraagt en glühwein ook dikke jassen, mutsen blijven in de kast brengen bij het drukke winkelen alleen maar last het lijkt of wij Kerstmis vieren in oktober met kerstballen en glitter als gouden lover geen berijmde bomen en bevroren grachten in de kortste dagen en de langste nachten…

Daarna sta ik me te vergapen aan de mooie stoffen ,een winkel vol rollen in allerlei kleuren en glitters. Ik voel en wrijf de zachte stof tegen Mn wang, een vrouw zingt terwijl ze meters van de rol af laat glijden en met een soort mesje afsnijd.…

Zijden kousen met glitter omspannen stijve kuiten, levergevlekte handen glijden langs volvette uitgezakte heupen bijeen gepropt in een baleingetrokken korset Dikke roodgeplamuurde lippen ontploffen in het aangezicht van vermeende herwonnen jeugd uit een mondhoek drupt ongemerkt een kwijltje controleloos over een dikbesmeurde kin, glanzend…

sporters draven op ondanks de klamme hitte de smog willen ze hun prestaties tonen opgaan voor een gouden plak de zakenlui knijpen in hun handen goud stroomt in hun zakken geldgeil zijn hun ogen China pakt uit…de wereld kijkt toe ten koste van de gewone man steden vol van glitter en glamour vlakbij ervandaan pure armoe wordt men uitgebuit…

tovenares van het lentemeer laat steen als bomen groeien en paarden uit klompjes brons ze verrast me elke keer weer terwijl ik vanuit de bus observeer vanachter een verrekijker met een frons er groeien planten uit m ‘n materialenkast sprinkhanen hoppen in de tuinen energie heeft de tovenares geketend als een illustere, kleurrijke bol vol glitters…

haar huisje spiegelde – glitter en glimmer – wat zij ondeugend pretoogde. de staartjesprinses: waar zíj was – van adriaan tot zonnehof – onuitwisbaar stickerde zij: het is een wonder – te léven! hoe drukker – hoe gekker hoe gekker – hoe mooier!…

weer een jaar voorbij weten wij nu vierend stond een nieuwe jaardag in de winkel van het leven jou dagend te wachten jouw dromen volgend hem zo omwikkelend dat vandaag de slingers goud en glitter glanzend ons jou weer vieren laten het geluk dat jij brengt is alles wat jij doet maakt in elke lach en traan van wie jij houden mag…

mijn 13,5de' zucht hij dof trots 25 jaar in den bouw, 20 jaar hier Soms spuwt deze grijze vos driftige tirades over zware arbeid en schamel loon tot hij tegenover de glimmende das weer in zichzelf gekeerd verschrompelt Het zonlicht stuwt door kleine vensters somptueus glinsterende lichtbalken die een sloom wassende werkdag larderen met glitters…

want alles moet op zijn best we maken veel en vroeger licht in de hoge kandelaren we schrijven zelfgemaakte kaartjes,-bakken koekjes en cakes een lockdown kerst laat ons op zoek gaan en creëren in plaats van een overvolle kar van traiteur of supermarkt kunnen wij misschien wat voor een volgende kerst bijleren dat kerst ook met veel minder glitter…

Tranen van geluk blijven stromen, parels die fel schitteren Glitteren, wat een gigantische regenboog - oh zo hoog -. Jullie prinsesje kan eindelijk weer de draad opnemen Is nu gerust gesteld weer volop zin in het leven. Dit aardse tranendal is slechts voorlopig, loutering Hij wil gewoon aftasten en je trainen, raar wel zo waar.…

. __________________________________ FOONLOOS TENNIS Een stille wat timide topatleet Beidt 's avonds in de anonimiteit Van een hotel met dichten graag zijn tijd Guillermo Vilas, tennisser-poëet Ontsnappend aan de glitter en vernis Van interviews, publiek en camera De mallemolen van de media Wou hij het liefste zijn zoals hij is…

Ze streelt de knoppen verzadigt de ochtend die rinkelt met vliegende pluizen met de luwe beweging van de zon die haar boogbaan rekt tot in de top van het gewelf Omkranst van glitter en gloeiend geel. Kan je een straal proeven?…

Dissonant nu in blitse glitter en glamour Toch een blikopener: voor wie wou zien voorspelde je gratis menige toekomst Zoals je daar moederziel alleen op de koffie bij fris oude herinneringen eenzaamheid zat te verzinnebeelden…

Helblauwe milde wijze hemelen waar sterren lonken en pronken Nacht trekt haar gouden glitterende gewaad waardig uit en begint guitig te lonken. Meditatie en dankbaar gebed uitnodigend kersverse pure dag wijs te begroeten Keer bij mijn eigenste zelve wensend erg veel moois te mogen ontmoeten.…

mijne Tongen die vol onrust langs elkaar glippen Hij tilt me op en kust vol gretigheid mijn borsten Op het grensgebied van de zee en het zand Verdrinken we samen in een stroom vol erotiek Waar het hete vuur diep in mijn lijf brandt Haar begerende ogen staren met gejaagde blik Gelukzalig gevoel gemengd met onstilbaar verlangen De glittering…

Neen het was geen splinter, splintertje waar ik in liep, ik liep in een balk van herkenning, erkenning, bekenning respect, verwondering en bewondering n.a.v. de toelichting op zijn boek ‘Confettieregen’ zijn inspirerende wervelend verhaal aan tafel bij de DWDD van TV-meester Matthijs van NIeuwkerk door Splinter Chabot, zoon van Bart daar…