Netgedichten

netgedicht (nr. 36.642):

Scheiden

laat ons scheiden, liefst
op de klippen lopen
met handenvol tragiek
omwille van het stof op de rituelen
de onvolledigheid van het servies

de sigarettenpeuken in de bloempot
de vuile sokken onder het bed
je weet wel, al die kleffe 'Flair'- problemen
de ergernis die onder de deurmat ligt

laat ons dus dit pact ontbinden
voor de inkt is uitgewist
iemand wil jou vast opnieuw uitvinden
laat ons 'nu' gaan, voor je mijn hazenpeper mist

om elkaar dan toevallig te ontmoeten
in een cocktailbar ergens op een strand
jij met een pina colada aan je lippen
en een babe die in je baaien is gestrand

ik zou haar glitter uit je ooghoek vegen
mijn enterhaken in je lichaam slaan
met getande ogen de nukken van je huid begrazen
tot je weer hoogte van me neemt
en als de Rubicon is bezworen
krijgt je als toemaatje
een 91/2 weeks nummertje
op je bord

laat ons dus scheiden, liefste
voor de sleet het van de spanning wint