Alle inzendingen over goddank

Dit weekend, in de schaduw van de Tour Heeft Tjallingii in Qing Hai Lake gewonnen Daarmee ontsprong de Fries het onbezonnen En quasi-kundige geouwehoer Goddank gaat niemand met hem op de loop En maakt geen mens hem Neerlands Valse Hoop…

Goddank wist men een baantje dat niet zwaar is En dus wordt hij in Drenthe Commissaris.…

Als het leven Dat je leidt Enkel nog uit Pijn bestaat Als elke millimeter Die je aflegt De pijn in lichaam En hoofd vermeerdert Als alleen pillen Je nog kunnen Beschermen tegen Het ondraaglijke Dan is daar Goddank in de Verte een streepje Licht dat mijn Lijden stukje Bij beetje Wegneemt…

Ik snapte niet waarom het lot mij trof Dat ik steeds zo actief blijf en nooit moe ben, Maar nu weet ik goddank waar ik aan toe ben: Mijn hersenpan zit vol met grijze stof. Dus boor ik gauw een gaatje in mijn kop En zet de grijze-stofzuiger er op.…

Omdat het kind geen levensteken gaf Kreeg het een aantal tikken voor de billen Waarop het goddank luid begon te gillen, Maar daarvoor kreeg de baker later straf, Dit omdat elke tik van nu af geldt Als vorm van strafbaar huiselijk geweld.…

De cijfers lijken eindelijk te dalen Toch lopen wij voorlopig nog gevaar Al liggen de vaccins nu bijna klaar Niet iedereen kan snel zo’n prik gaan halen Goddank ben ik de zestig gepasseerd Dus ik word straks meteen gevaccineerd…

likkebaardend zocht ik naarstig in de omgeving naar iets van mijn gading streng voor mezelf liet ik het toch uiteindelijk maar bij een lichtverteerbare eierkoek hetgeen mij goddank behoedde voor een pijnlijk schuldgevoel…

Goddank heeft zij abortus laten plegen Zodat wij toch die hypotheek nog kregen.…

er hangt rond het ereveld een zweem van eeuwigheid zij die hier met alle eer zijn neergelegd zullen ons in tijd ver overleven laat dat een troost zijn zo ook mijn oom Theo hij was slechts 19 in '45 toen men hem het aardse leven afnam goddank vond ook hij hier een plek om te blijven…

ik verlangde naar meer geluk dus kapte ik bomen die de groei belemmerde goddank kreeg zon vat op mijn lijf zodat ik openstond voor elk ontvangen doch wat er gebeurde het geluk liet zich niet vangen later leerde ik dat je geluk pas moet plukken wanneer het er rijp voor is...…

het nieuwe hekwerk als toegang tot een late lente goddank komt eindelijk het seizoen op gang tedere zon kust zacht de aarde als bij het langverwacht vertrek van kilte van de koude nacht terwijl de mens hartgrondig zucht wenst hij de kou moet uit lucht…

Wat leek de dag oneindig lang te duren Het leven kreeg per uur steeds minder zin Want heus, je ziet er haast geen gat meer in Wanneer minuten voelen gaan als uren ´n Zwarte dag, ja, maar goddank voor mij Is nu die rustdag in de Tour voorbij…

achter tralies van verlangen schurkt schijnbare berusting worden de gekwetste dagen afgestreept op blinde muren alleen dromen reizen verder ongehinderd door obstakels voorbij het gepantserd glazen uitzicht op de binnenplaats goddank laat vrijheid van denken en dromen zich door niets weerhouden…

De laatste tijd dacht ik steeds “minder minder” Bij politieke pochers op teevee Hun woordenstrijd klonk nimmer recht door zee Goddank, een viertal lijkt iets eensgezinder Straks klotst er wel een opblaasboot, heel stoer, Met Rub'ren Rutte grijnzend aan het roer…

Plots klinkt daar dat schoon geluid Mijn arm reikt uit, mijn hand ontvouwt Mijn lichaam spant, mijn aders koud Jij kijkt hoe ik mijn ogen sluit Een laatste keer nog jouw gezicht Dan zijn ze dicht, de jouwe rood Jij kijkt hoe ik daar rustig lig Goddank, ik ben het eerste dood…

Goddank riep hij in doodsnood: “Tjielp tjielp tjielp Tjielp tjielp tjielp tjielp tjielp tjielp tjielp tjielp!” Dat hielp.…

Door de dood Reeds gretig omarmd In de krochten Van deze orkaan Kwam jij Goddank Uit het niets Zo maar naast mij staan Verrassend - Op mijn weg gekomen Door jouw snoet, Jouw glunder, mijn Secundaire therapie Medicamenteus protocol Onmiskenbaar aangevuld Vanuit het oude leven Toch mijn nieuwe Binnen durven gaan…

Zo vaak al Verdwaald in het Oerwoud van mijn Gedachten - ondoordringbaar Woud soms, dan weer vol Pijnlijk lege gaten - Heeft het licht mij Goddank nooit verlaten En ben ik door De dood heen Veilig aangekomen Zo wordt mij verteld En is mijn aankomst Veilig gesteld Met veel dank aan het Universitair Centrum Psychiatrie…

Goddank ben je zo eerlijk te zeggen waar het op staat, ik dank je voor je vriendschap beter dat het zo verder gaat. Kostbaar zijn jouw lieve woorden van dankbaarheid aan mij, het geeft een gevoel van binding maar ook van beiden vrij.…

zelf kan ik goddank zonder 2 een beetje roker raakt na verloop van tijd geïmpregneerd van buiten en van binnen een straffe walm verraad zijn gang en waar hij komt wordt hij gemeden de roker heeft geen toekomst meer slechts een verleden…

Vanuit mist, intense stilte Duikt het weer op, hunkerend Is het er nog altijd Nadat jij dat van jou tot stilstand Bracht, was daar goddank de dichter Die het mijne in leven wilde houden Het bonzen, bonzen liet in lichterlaaie Zonder hem had het mijn bloed al lang Niet meer rondgepompt Daarom, hulde aan hem, mijn bezielde Defibrillator…

Voor Els de Bruin Gedachten stromen Onophoudelijk elke dag 't Kost moeite soms Om ze in te tomen Toch is dat wat ik vermag Hoge pieken, diepe dalen Worden door jou en mij Op werkelijke waarde geschat Om te voorkomen dat ze me vermalen En samen lukt het om de echte Waarde ervan te bepalen zo dat ik - Goddank - verder leven mag…

Die daalt en stijgt Bij de gratie van Het tij dat goddank Niet door mensenbrein Werd uitgevonden, Maar ons wel de Ultieme vrijheid verleent Om zorgeloos te ademen - Geen plaats op aarde Waar groter vrijheid Ervaren wordt en de Mens zichzelf ten volle Kennen laat - zo veel meer, Zo veel scherper, zo veel Helderder dan het…

Tot na een wending van de wind goddank de zon zich laat zien: humor de sneeuw doet spreken...!…

Ach, zonder twijfel zijn de daders hier (goddank) Van zuiver Neerlands bloed, beschaafd en blank! ...de laatste dagen was sprake van veel brand- stichtingen in moskeeën en islamitische scholen...…

In mijn verlorenheid ruk ik alle vensters open vleugels heb ik – goddank – gisteren al geschreven om vervolgens zonder vrees en met poëtisch gevoel te vluchten als een dichter in de nacht.…

tederheid het pseudo-eeuwig samenleven tot dik in de blessuretijd hoe kan ik als dichter nog over de liefde schrijven tewijl ik hunker naar geluk val ik telkens in herhaling en juist dat maakt zoveel stuk over de liefde is alles geschreven zoals zelfs hier geschreven staat toch maakt het wat los in een mensenleven want liefde is goddank…

er waren daar slechts deuren die toegang gaven tot ander deuren doch geen enkel vertrek was werkelijk een echt vertrek goddank had ik nog één escape... namelijk het ontwaken…

Als ik alleen maar was Een kop op een karkas Had mijn bestaan geen zin Goddank er zit iets in Ik weet niet hoe het heet Een ziel? een kern? een pit?…

De eerste kou hangt alweer in de lucht Dus bloot is geen lang leven meer beschoren Het half ontkleed verschijnen op kantoren Als was men hoofdrolspeler in een klucht 'Zó lomp, dat bloot, van zulk een laag allooi! Zeg, hoe laat is vandaag De Gouden Kooi?'…