Alle inzendingen over grond-kots-mense

Toen ik aan de mens begon, miste al terstond een elektron. Het proces begon te stokken en ik maakte nog meer brokken. `Wegleggen!' was wat ik dacht, maar het prototype won aan kracht, het kreeg voet aan de grond en ging de wereld rond. Mijn perfectie raakte aangedaan door dat onaf bestaan.…

De mens raakt dan wel aangekleed, maar wordt ook meer en meer proleet en ik acht hem inmiddels minder dan de apen. Ik lag er almaar wakker van; de kaalslag is infaam, maar door dat ijdel gebruik van eigen naam kan ik eindelijk weer eens lekker slapen.…

hij praat hij zwijgt met de wind soms groeit hij niet tot in de hemel is zijn grens bereikt hij bezwijkt zijn wortels aarden niet meer hij buigt zich neer…

Astronomen hebben zich vergist. Géén honderd miljard. Nee. Twee biljoen sterrenstelsels groot, is ons aller hemelrijk. Het aantal sterren per stelsel, rond de tweehonderd miljard, bleef ongeveer gelijk. Ik dacht altijd al te weten, dat planeten stofjes zijn. Onze aarde is bijna niets. Maar wie of wat zijn wij?…

Want een lerende mens wordt niet snel oud; doch gaat jong van geest zonder voorbehoud; verder met menig haar een stukje grijzer.…

de dominee de dominee wat moet ik ermee ’t is maar een mens van vlees en bloed moet hij nu zeggen hoe ik leven moet je gelooft toch niet dat ik geloof in hemel en in hel wel in de doet hij mag preken wat hij wil ik zal vragen door welke bril zij eeuwenlang bijbelse wijsheid kleurden en zagen wie schiep god ?…

Er is niet iets wat jij niet weet van mij Ik mag mens zijn met alle gebreken in mij Ik hoef niet bang te zijn dat jij verraadt wat ís door mij…

verder dan mijn oren horen dan mijn armen reiken dan mijn ogen zien dan mijn hart kan voelen dan mijn gevoel kan gaan…

De nacht valt ook in mensen die verbrokkelen in hun bestaan; Herkenning gaat er langzaam aan tot ze ook zelf het niet meer weten wie ze waren, naam verloren en de sleutel tot verstaan. Toch blijft voelen, smaken, zingen en de diepe kern van alle dingen. Moeten we treuren om verlies of dieper leren kijken wie ze waren? Ze zijn nog steeds…

Soms menen mensen dat de dieren hun eigen taal verstaan en dingen dromen, maar kunnen dit nu ook de bomen of is daar eigenlijk maar niets van aan? Ik weet het niet, zoals ik veel niet weet en gaat de wetenschap zo snel vooruit, er blijft toch eenzaamheid en het niet kunnen troosten van wie echt verdrietig is.…

Zon, blijf zoveel mogelijk schijnen, want ieder mens kan het nu zeker gebruiken.…

Dag beste mensen, lieve allemaal Ik zal voortaan in mijn sonnetgedichten Mij niet als man of vrouw tot u gaan richten Van nu af aan ben ik zeer mens neutraal Toen ik vanmorgen in de spiegel staarde Wist ik opeens niet wie ik daar ontwaard(d)e…

Soms denk je, het is toch een beest, de mens en koester je de irreële wens dat je -ofschoon je aan het mens-zijn went- het liefst iets anders zou zijn dan je bent. Zoals de Collie die geen schaap ooit beet of zo een apensoort met rode reet. Een blauwe reiger, landend tussen ’t riet, een vis die schoonheid in de diepzee ziet.…

De mens zit vol van die geplogenheden hij bleef leven uit gewoonte alsof hij in zijn lichaam hing met een kapstok en voetstuk behangen met te zware mantel En van de weeromstuit viel hij om…

Kosmonaut Kosmonaut, zoals jij je raket instapt. Totaal ongehinderd door angsten. Jij ruikt niet zoals gewone mensen. Al schuurt het soms een nanoseconde. Jij torst kennis over het oneindige mee. Zonder vrezen, terwijl jij weet dat het jou aan stukken zal scheuren. Jij beziet jezelf, geheel ten onrechte, als een druppel water in de woestenij…

Het dierlijke in mensen is wat wij niet wensen is wat wij niet wensen te zien Dat wat wij in alle toonaarden zullen ontkennen zullen blijven ontkennen omdat wij niet willen en kunnen wennen aan de gedachte dat we in bepaalde opzichten beestachtiger zijn misschien Het menselijke zien in het dierlijke gebeuren mogen we daarentegen volstrekt…

vlerk de abstracties in het zwerk hing en in duikvlucht behendig als een zwalkende zwaluw boven de velden van vruchtbaarheid de affecten en de bevliegingen tempeesde hoe het de lemma’s ontleedde denkbeelden scheppend ontstaan uit ordedrang uit chaos en de ongewervelde liefde voor ons allen en voor altijd te vondel gelegd nog voor de mens…

Dit spoor met ongekende spanningen eindigt bij een overweg zonder bomen, vroeg of laat zal er toch een confrontatie komen In ieder geval: volg je hart, meer wordt er van een mens niet verwacht.…

blauwe lucht vervuild door rook en uitlaatgassen ozonlaag die huilt maar mensen blijven lachen tot er plots geen haan meer kraait!…

Niemand is volmaakt, dat weten wij ook wel, maar door liefde omringd worden, dat wil ieder mens toch in het leven.…

Mijn vader zei me wel eens dat voor ieder mens die heeft geleefd, een ster staat aan de hemel. Ik weet niet of hij dat meende. Hij zei het met een lach en dat hij het van horen zeggen had. Ik herken de sterrenbeelden die hij me aanwees: Grote beer en Kleine beer, Steelpannetje en de gordel van de Melkweg.…

Hij kan niet voldoen aan ieders wens: Hij is tenslotte ook maar een mens.…

Wat is een mens, doorzengd van impulsen van misschien miljarden neuronen, magisch en mysterieus? Wat maakt hem tot mens - de elektrochemie van een netwerk axonen, synergisch en ingenieus? Zijn het eiwitsynthesen en rappe synapsen, duizelingwekkende noorderlichtflitsen, eigenzinnig maar bloedserieus?…

Via Via weet ik ongeveer wie ik ben iemand onder al de mensen die de stad levend houden en me mijn ziel laten zien mijn ubuntu We voeden elkaar, eten dus elkaar als één lichaam het lichaam mensheid dat hongert om te leven Meer niet, geen avontuur geen toekomst alleen jij en ik hebben die illusies als…

Beprijst En wanhopig weggezet De prijskaartjes zijn geschud Maar verkeerd verdeeld Onder het mom van Op hoop van zegen Als beste getest Niet tevreden Liever geen geld terug Dagenlang zwom ik in die nonsense Dit draagt niemand meer Dit kledingstuk Mijn leven in de opruiming En toen ik wegliep voelde ik Vanuit mijn achterhoofd Haar…

Voor ouders komt er nog meer keuzestress Ze moeten nu al zoveel keuzes maken Straks komt er heel wat bij in alle smaken De geest is bijna uit de babyfles Het haar: brunette, blond, of hemelblauw? Kom schat, we gaan bestellen, zeg eens gauw…

Toen ik amper geboren was om half tien op dinsdag 12 februari 1952 werd de Bijbel al in mijn maag gesplitst niet dat ik al kon lezen maar er werd veelvuldig voorgelezen eerst kinderlijk tot steeds meer met volwassen stem toen ik zelf goed kon lezen ik zal tien geweest zijn las ik de Bijbel in een adem uit het Hooglied sloeg ik grotendeels…

mei koningin werpt sierlijk je rijke sluier uit met een waaier van groen en bloesemregen de kleuren en zoete aromen zijn een zegen waarvan mens en dier kunnen genieten voluit hoe pittig heeft de bruid haar kroon gekruid met tijm en meidoorn door elkaar geregen mei koningin werpt sierlijk je rijke sluier uit met een waaier van…

Nog even traag en stil mijn zwerven onderdoor de wolken over water glijdt de strakke zilver zee het licht zo dierbaar en gedwee gerekt de tijd nog zacht en schoon met passie streelt zomerkleuren in uw iris tooit wanneer gij volgt en overvloeit in najaar waar ik naakt en lauw door kilte waad het zwemen danst in zicht de kim hier en daar…

De energie, die ons het leven schonk. De gevaren, die worden afgeweerd. De krachten, die ons in leven houden. Harten, die bloed naar onze cellen pompen. Darmen, die voedsel voor ons verteren. Longen, die zuurstof uit adem filteren. Zenuwen, die ons brein bedienen. Zielen, die ons inspireren. Geesten, die ons bewust doen zijn. Alles…